به گزارش ایسنا، حاضران در این تظاهرات در پایان حرکت اعتراضی خود، نامهای سرگشاده را به درهای ساختمان چسباندند که توسط بیش از ۷۵۰ نفر از اعضای جامعه دانشگاه امضا شده بود و خواستههای اصلی آنها را بیان میکرد. محکومیت علنی جنایات جنگی انجام شده توسط اسرائیل در نوار غزه و قطع روابط با دانشگاههای اسرائیل، از جمله مهمترین این خواستهها بود.
وایو، یک فعال دانشجویی و از اعضای گروه دانشجویان ضد جنگ، دانشگاه سیدنی را به دلیل روابط نزدیکش با دانشگاه تل آویو مورد انتقاد شدید قرار داد. او در این باره گفت: «بنای دانشگاه تلآویو بر روی یک روستای تخریب شده فلسطینی ساخته شده است. یکی از آخرین خانههای باقیمانده، حالا به عنوان باشگاه اساتید مورد استفاده قرار میگیرد. آنها نه تنها وکلا را آموزش می دهند، بلکه به هر دانشجویی که در عملیات علیه فلسطینیها شرکت کند، یک سال تحصیل رایگان ارائه می دهند. در حالی که همه دانشگاههای فلسطینی تخریب شدهاند، دانشگاه سیدنی فکر میکند که آوردن عاملان این نسلکشی به محوطه دانشگاه برای ترویج برنامههای تبادلی، اقدامی قابل قبول است».
یک فعال دانشجویی فلسطینی در توضیح معنای شعار «از رودخانه تا دریا» که برای این حرکت اعتراضی انتخاب شده بود، گفت: «این بدان معناست که دیگر به واسطه جنگ، خون هیچ فلسطینی روی زمین نخواهد ریخت. یعنی دیگر بچهها از خانههایشان دزدیده نمی شوند و هیچ جوانی، زندگی خود را پشت میلههای زندان از دست نمیدهد. یعنی سرزمینی که من از آن هستم... آزاد خواهد شد.
پدی گیبسون، از دانشجویان دانشگاه فناوری سیدنی که ریاست سخنرانی این مراسم را برعهده داشت، در این باره گفت: در حالی که مردم فلسطین از نسلکشی رنج میبرند، موسساتی مانند دانشگاه سیدنی نمیتوانند عقب بنشینند و وانمود کنند که بی طرف هستند. در شرایطی که کودکان در حال نابودی هستند، مردم غزه از گرسنگی جان خود را از دست میدهند، روزانه صدها انسان بی گناه کشته میشوند و بمبها همچنان فرو میریزند، دانشگاه سیدنی نمی تواند ساکت بماند.
احمد عبادله، یکی از رهبران جنبش عدالت خواهی فلسطین، نسلکشی جاری در غزه را با نسلکشی مردم بومی استرالیا در سالها قبل شبیه میداند و میگوید: این سرزمین همچون فلسطین مورد تهاجم قرار گرفت، دزدیده و استعمار شد. تنها چیزی که میتواند وقایع این روزهای غزه را توصیف کند، این دو کلمه است: بربریت و آپارتاید.
انتهای پیام
نظرات