به گزارش ایسنا، رحمان قهرمان پور در یادداشتی در سرمقاله خراسان نوشت: توجه به چند نکته در این باره ضروری به نظر می رسد: 

 نکته اول: کیفیت سانحه و  آن رحلت شهادت‎گونه ای که برای رئیس جمهور رقم خورد سوالات و ابهاماتی را خواه یا ناخواه در ذهن توده مردم ایجاد کرده و از دیگر سو، اپوزیسیون و رسانه های خارج از کشور نیز روایت خود را از این حادثه ارائه می کنند. از این رو برای اعتماد افزایی در میان مردم باید پاسخ روشن و قانع کننده ای به سوالات و ابهامات افکار عمومی درباره این سانحه داده شود. این اعتماد افزایی بی تردید در جلب مشارکت مردم برای انتخابات پیش رو اثرگذار است.

نکته دوم : از دیگر سو باید بدانیم فواصل کوتاه میان انتخابات ها باعث خواهد شد که رای دهنده نوعی خستگی احساس کرده و ممکن است انگیزه زیادی در مشارکت انتخابات نداشته باشد. به طور مثال در فرانسه انتخابات مجلس و ریاست جمهوری به فاصله دو هفته از یکدیگر برگزار می شود و در این شرایط مشارکت آن طور که باید و شاید نیست و همواره انتخابات به دور دوم کشیده می شود. در نتیجه یک رای دهنده فرانسوی ظرف ۳۰ یا ۴۰ روز، چهار بار به پای صندوق های رای می رود و این ممکن است برای یک رای دهنده امری خسته کننده باشد. در کشور ما نیز ۱۱ اسفند دور اول انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار شد، کمی بعد مردم در ۲۱ اردیبهشت و برای دور دوم در انتخابات حضور پیدا کردند و حالا قرار است نزدیک به یک ماه دیگر و در ۸ تیر ماه انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود. از این رو رای دهندگان به دنبال پاسخ به این سوال هستند که چرا باید در انتخابات مشارکت کرده و رای بدهند؟ پاسخ به این سوال و تبیین این مهم که حضور در پای صندوق رای به چه شکل می تواند شرایط کشور را  تغییر دهد، می تواند انگیزه قوی برای رای دهنده ایرانی ایجاد کند. بی تردید احساس اثرگذار بودن رای دهنده مهم ترین عاملی است که او را به سمت رای دادن سوق می دهد. یافته ها نشان می دهند وقتی فواصل انتخابات ها به یکدیگر نزدیک هستند، مشارکت افت پیدا می کند؛ از این رو برای کاهش افت مشارکت طبیعی است که  فضای سیاسی کشور باید به گونه ای باشد که رای دهنده احساس کند که می تواند در تعیین سرنوشت کشور موثر باشد. تبلور این مسئله در نامزدهایی است که در صحنه حاضر می شوند، نوع مناظره های انتخاباتی، بحث هایی که نامزدها مطرح می کنند و مواردی از این قبیل می تواند کمک کند که رای دهنده به پای صندوق های رای آمده و مشارکت را افزایش دهد. 

نکته سوم : یکی از موضوعاتی که در جهان امروز متداول است، آن است که وقتی دولتی به پایان کار خود نزدیک می شود، کابینه آن دولت از گرفتن تصمیم های بحث برانگیز و هزینه بردار که می تواند بر دولت بعد اثر بگذارد، اجتناب کرده و محتاطانه رفتار می کند. در حال حاضر نیز در شرایطی که با فقدان رئیس جمهور مواجه هستیم و معاون اول به عنوان متولی دولت امور را به دست گرفته است، او و کابینه دولت باید در اتخاذ تصمیم های مهم که بار سیاسی و اقتصادی دارند محتاط تر عمل کنند. این مسئله فارغ از این که چه کسی در ۸ تیر انتخاب می شود منجر به اعتمادسازی جامعه شده و این پیام را به رای دهنده می دهد که به احترام رای او و نظر او فعلا تصمیماتی را که می تواند هزینه ساز باشد،اتخاذ نمی کنیم. 

نکته چهارم : در فاصله کمی که تا برگزاری انتخابات مانده فضای سیاسی کشور به آرامش نیاز دارد. آرامشی که پیام امیدواری را به جامعه و رای دهنده بدهد . یکی از مواردی که نه تنها در ایران، بلکه در همه جای دنیا باعث به هم خوردن این آرامش و در پی آن کاهش امیدواری رای دهنده می شود؛ غلبه کمپین منفی یا تخریب ها بر کمپین مثبت یا ارائه برنامه هاست. تخریب هایی که متاسفانه  در انتخابات اخیر مجلس نیز افزایش پیدا کرد و منجر به این شد که برخی حامیان نظام  رای سفید به صندوق های رای بیندازند. این امر  نشان می دهد که حتی رای دهنده اصولگرا نیز از رقابتی تخریبی که بین برخی سیاسیون وجود دارد، ناراضی است. نباید فراموش کنیم که هر چقدر تخریب های نامزدها علیه یکدیگر افزایش پیدا کند، انگیزه بخشی از جامعه رای دهنده برای حضور در پای صندوق های رای نیز کمتر می شود . لذا اگر بر این باوریم که افزایش مشارکت به نفع کشور و آینده ایران است بازیگران سیاسی باید تلاش کنند که از تخریب های شدید و غلبه تخریب ها بر ارائه برنامه ها جلوگیری کنند. به ویژه در شرایطی که فواصل انتخابات به یکدیگر نزدیک و شاهد افت شدید کاهش مشارکت در انتخابات های اخیر بوده ایم.

انتهای پیام