در سال‌های اخیر برای افزایش قدرت و کارایی ورزشکاران از روش EMS یا تحریک الکتریکی استفاده می‌شود. این روش کمی درد ایجاد می‌کند، اما فواید موثر آن مشاهده شده‌اند. محققان روشی برای کاهش درد ابداع کرده‌اند و همچنین به بررسی تاثیرات این روش‌ها در مقایسه با روش‌های سنتی پرداخته‌اند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نزدیک به 20 سال است که از روش تحریک الکتریکی EMS (انقباض ماهیچه‌ها به وسیله ایجاد تحریکات الکتریکی درونی) برای بالا بردن کارایی ورزشکاران و بالا بردن قدرت ماهیچه‌ها و حجم آنها استفاده می‌شود. استفاده از این روش نتایج خوبی در بالا بردن قدرت ماهیچه‌ها داشته است. با این وجود، واکنش بدن به این نوع تمرین، درد و تاثیرات منفی استفاده زیاد از این روش را محدود کرده است.
به همین دلیل، استفاده از روش EMS باید با روش‌های پویای دیگر همراه باشد. برای مثال، با استفاده از روش EMS، بر قدرت و کارایی هوازی در ارتفاع پرش و سرعت دویدن موثر است. این نتایج را می‌توان با توجه به ساز و کار به کارگیری ماهیچه‌های مختلف که با انقباض اختیاری آنها متفاوت است، توجیه کرد.
در حقیقت، دردی که به هنگام استفاده از EMS ایجاد می‌شود کارایی را محدود می‌کند. برای حل ای مشکل، می‌توان از انقباض اختیاری ماهیچه‌ها و EMS همزمان استفاده کرده به این روش EMS تحمیلی گفته می‌شود.
تحریک الکتریکی به هنگام حالت انقباضی و غیر عادی حرکت، صورت می‌گیرد. انقباض اختیاری باعث مهار شدن فعالیت گیرنده‌های عصبی درد می‌شود که به وسیله EMS ایجاد می‌شوند. اما تاثیر تحریکات الکتریکی تحمیلی بر قدرت ماهیچه‌ها و کارایی هوازی چیست؟ آیا این روش امکان افزایش یا کاهش کارایی نسبت به حالت سنتی را می‌دهد؟
برای پاسخگویی به این سوالات، گروهی از محققان اسپانیایی دو حالت تمرین مختلف را بر روی 28 نفر مقایسه کردند. هدف مطالعات مقایسه تاثیرات کوتاه مدت ورزش بر قدرت و کارایی هوازی ماهیچه‌ها، با استفاده یا بدون استفاده از EMS است.
این آزمایشات 6 هفته به طول انجامید، چهار هفته تمرین و دو هفته بدون تمرین.
تمرین شامل هشت سری 10 تایی تکرار کشیدن دو طرفه زانو (کشیدن پا) با 70 درصد انقباض اختیاری بود، همراه با سه دقیقه استراحت بین هر سری. هر تکرار روند خاصی را دنبال می‌کرد، یک ثانیه برای انقباض، یک ثانیه برای حالت خارج از مرکز و یک ثانیه بین هر تکرار. 28 نفر در سه گروه تقسیم شدند:
- گروه EMS + قدرت:
این گروه هنگام روند انقباضی و هر تکرار، EMS دریافت می‌کردند. (120 هرتز در میکرو ثانیه).
- گروه قدرت :
این گروه روند را به طور معمولی انجام دادند.
- گروه کنترل:
این گروه هیچ فعالیتی در طول مدت مطالعه انجام ندادند.
برای مقایسه تاثیرات این روند، همه شرکت کنندگان را دقیقا قبل از شروع مطالعات و چند روز پس از چهار هفته ورزش و دقیقا بعد از دوره ورزشی مورد آزمایش قرار دادند.
- ماکزیمم قدرت زانو در کشش:
زاویه مفصل زانو 60 درجه بود و انقباض حدود سه تا پنج ثانیه به طول انجامید.
- تست پرش عمودی:
همه افراد سه بار در حالت‌های پرش همراه با چمباتمه زدن، پرش CMJ و پرش Abalakov پریدند.
- دوی سرعت 20 متر:
آنها سه بار با در نظر گرفتن زمان دویدند و بهترین این سه بار تجزیه و تحلیل شد.
نتایج اصلی این مطالعات نشان می‌دهد که بعد از چهار هفته ورزش، دو روش ورزشی امکان بهتر شدن قدرت عضلات کششی زانو را می‌دهد (40.2 درصد برای گروه قدرت + EMS و 31.4 درصد برای گروه قدرت). در مقابل، هیچ تاثیری در حیطه پرش‌های عمودی و دوی 20 متر دیده نشد. در مورد پرش Abalakov، ارتفاع پرش برای گروه EMS + قدرت بعد از انجام تمرینات ضعیف بود. بعد از دو هفته تمرین، همه معیارها در گروه EMS + قدرت بالا رفت و قدرت اعضای بالایی بدن در گروه قدرت بالا رفت.
در یک دوره چهار هفته‌ای، برای افرادی که به ورزش‌های قدرتی زیاد عادت نکرده بودند، افزایش قدرت بستگی به انطباق عصبی آنها دارد، با این وجود برای مشاهده پتانسیل بالای ایجاد شده به وسیله EMS تحمیلی، به نظر می‌رسد. یک دوره استراحت برای ورزشکاران لازم است. در مقایسه با روند انقباض اختیاری، پروسه جبران نیاز به زمان بیشتری دارد. با توجه به کارایی هوازی اندازه گیری شده در پرش و دو، به نظر می‌رسد تمرین توسط EMS برای کارایی در پرش عمودی مناسب نیست، اما تاثیری بر دوی سرعت ندارد. در گروه قدرت + EMS کاهش میزان زیادی کارایی در زمینه پرش Abalakov وجود دارد. برای دو نوع پرش دیگر کارایی 3.60 درصد و 4.90 درصد کاهش داشته است.
مطالعات نشان داده است که استفاده از روش EMS می‌تواند کارایی در ارتفاع پرش را افزایش دهد.
به طور خلاصه استفاده از روش EMS باعث افزایش بیشتر قدرت ماهیچه‌ها نسبت به روش سنتی می‌شود. با این حال برای مشاهده این افزایش ورزشکاران به مقداری استراحت نیاز دارند.
روش EMS تحمیلی که درد را کاهش می‌دهد از روش EMS سنتی مناسب‌تر است. در زمینه کارایی هوازی، EMS تحمیلی ماکزیمم ارتفاع پرش را کاهش می‌دهد.
در نتیجه می‌توان گفت برای افزایش قدرت عضلانی می‌توان از EMS تحمیلی استفاده کرد و یک دوره استراحت نیز در نظر گرفت. اما در فعالیت‌ها ورزشی مثلا پرش و دوی سرعت تلفیق EMS با ورزش‌های پلیومتریک انتخاب بهتری به نظر می‌رسد.
انتهای پیام
نظرات