دکتر محمود کاشفی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: دولت‌های نهم و دهم بیشتر به جنبه کمی دانشگاه‌ها توجه می‌کردند و جنبه کیفی چندان مطرح نبود اما دولت یازدهم علی‌رغم توجه به مسائل کمی تا حدی مسائل کیفی را نیز مورد توجه قرار داد. به عنوان جامعه‌ی دانشگاهی انتظار داریم به بخش‌های کیفی به‌خصوص تأمین هزینه‌های تحقیقاتی توجه ویژه‌ای شود. رکن اساسی هر کاری تحقیقات است. دولت باید در این حوزه سرمایه‌گذاری بیشتری انجام دهد، اساتید و کارکنان دانشگاهی نیز باید درآمد مناسبی داشته باشند.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: مسأله امید و نشاط در میان سه قشر استاد، کارمند و دانشجو بسیار با اهمیت است. اساتید و کارکنان دانشگاهی باید در رفاه باشند تا بتوانند اهداف دولت را پیش ببرند. باید شرایطی از نظر فرهنگی و ورزشی فراهم شود تا نشاط لازم در دانشگاه وجود داشته باشد. سیستم‌های رفاهی مناسب برای کارکنان می‌تواند برای دانشگاه بسیار مناسب باشد. اگر این سه طبقه آرامش فکری داشته باشند دانشگاه می‌تواند به خوبی توسعه پیدا کند.
کاشفی‌پور افزود: یکی از اشکالات کشور ما تعویض گاه به گاه مدیران است. نه تنها در دانشگاه بلکه دربخش‌های اجرایی نیز تعویض مدیر عملاً ظرفیت و کارایی مدیر را کاهش می‌دهد. نباید مدیران دانشگاهی به‌خصوص مدیران رده بالا دائم تعویض شوند، عدم ثبات مدیران می‌تواند به بدنه دانشگاه ضربه مهلکی بزند. به طور مثال اگر مدیری قرار است دو سال در جایی باشد تنها شش ماه طول می‌کشد که به حوزه خود مسلط شود. کسی که در مدیریت‌های رده بالا قرار می‌گیرد باید تجربه مدیریت رده‌های پایین‌تر را داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: در هر بخشی باید کارهایی انجام شود. در بخش تحصیلات تکمیلی باید امکانات تحقیقاتی فراهم و دانشجوی ما تشویق شود، به طور مثال دانشجویان دکترا شرایطی دارند که باید حتما از جایی حقوق بگیرند. دولت دوازدهم باید به مساله گرنت‌های پژوهشی توجه ویژه‌ای داشته باشد. باید اعتباری به دانشجوی دکتری پرداخت شود تا مجبور نباشد کار کند؛ چرا که این کار می‌تواند به دانشگاه به‌خصوص در حوزه تحقیقات آسیب بزند.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در پایان تاکید کرد: زندگی اعضای هیأت علمی و دانشجویان باید تأمین باشد. گاهی می‌بینیم که حقوق یک عضو هیأت علمی دانشگاه از یک کارگر شرکت صنایع فولاد یا شرکت نفت نیز کمتر است، این مسائل موجب دلسردی اعضا می‌شود. دولت باید به این نکات بیشتر توجه کند. غالب اعضای هیأت علمی مسکن ندارند و یک عضو جوان هیأت علمی برای آغاز کار خود ابتدا باید چند ماه به دنبال تأمین مسکن خود باشد. دولت باید در زمینه تأمین امکانات رفاهی برای اعضای هیأت علمی، سرمایه‌گذاری بیشتری انجام دهد.
انتهای پیام
نظرات