دکتر رضا شکوری در گفت‌وگو با ایسنا، درباره فعالیت پژوهشی دانشجویان دانشگاه هنر، گفت: در دانشگاه هنر به شکل‌های مختلف حضور دانشجویان را در عرصه پژوهش تعریف می‌کنیم. دانشجوی تحصیلات تکمیلی مقالاتی را برخواسته از پایان‌نامه‌های خود کار می‌کنند که طبیعتا این یکی از حوزه‌های پژوهش است اما غیر دانشجویان تحصیلات تکمیلی، دانشجویان می‌توانند به عنوان همکار اساتید در پروژه‌های داخل یا خارج از دانشگاه ه حضور داشته باشند. دانشجویانی هم که تمایل دارند مستقل موضوعی را مورد پژوهش قرار دهند باز هم این فرصت برای آنها فراهم است و می‌توانند درخواستی در شورای پژوهشی دهند و این درخواست قابل بررسی است.

شکوری در ادامه افزود: متاسفانه ساز و کار اداری برای دانشجویانی که پروژه‌های مستقل را بخواهند ادامه دهند، دست و پا گیر است. بعضا از نظر سیستم مالی و اداری نمی‌توان با دانشجویان قرار داد مستقیم بست یا مبلغی را به آنها پرداخت کرد. این ضوابط باعث شده مشکلاتی برای برخی دانشجویان به وجود بیاید اما این مسائل در چهار چوب دانشگاه است.

عضو هیات علمی دانشگاه هنر در عین حال اظهار کرد: دانشجویان این دانشگاه می‌توانند طرح‌های پژوهشی خود را در جشنواره‌های مختلف شرکت دهند. مثلا جشنواره فارابی یا خوارزمی؛ ما هفته‌های پژوهش و فن بازارها را داریم که دانشجویان می‌توانند پژوهش‌های خود را عرضه کنند. در آنجا سیستم عرضه و تقاضا است هر چند غیر رسمی ولی عملا این اتفاق می‌افتد. اینها بسترها و محمل هایی هستند برای اینکه دانشجویان پژوهش‌های خود را برای ارزیابی عرضه کنند. بسیاری از مسابقات دانشجویی وجود دارد که طرح های پژوهشی یا طرح های نوآورانه را دریافت می‌کنند و تعدادی هم برنده این مسابقات می‌شوند. طبیعتا کسانی که متقاضی این طرح ها هستند به این افراد مراجعه می‌کنند و با آنها قرار داد می‌بندند. در اینجا دانشگاه نقش معرف و حامی دارد.

مدیر پژوهش دانشگاه هنر درباره مراکزی که این دانشگاه برای حمایت از طرح‌های پژوهشی دانشجویی دارد، گفت: مراکزی مانند مرکز کارآفرینی و مرکز رشد بنا دارند از دانشجویانی که در عرصه پژوهش فعالیت می‌کنند، حمایت کنند. مرکز دیگری نیز با نام مرکز نوآوری داریم که مشخصا طرح های نوآورانه به این مرکز ارائه می‌شوند. در مرکز نوآوارانه دانشجویان به معاونت علمی ریاست جمهوری معرفی می‌شوند. در معاونت علمی ریاست جمهوری صندوق هایی برای حمایت از این دانشجویان وجود دارد.

شکوری در ادامه افزود: در مرکز کارآفرینی دانشگاه شتاب دهنده هایی وجود دارند که دانشجویانی که کار پژوهشی دارند و می‌خواهند از این پژوهش تولید و کاربردی بیرون بکشند، به این شتاب دهنده ها مراجعه کرده و از آنها حمایت می‌شود. پژوهش در هنر زمانی ارزشمند می‌شود که این پژوهش نهایتا منجر به تولید یا ارائه فناوری جدید شود. ما سه نوع پژوهش داریم، پژوهش‌های بنیادی، پژوهش توسعه‌ای و پژوهش کاربردی؛ معمولا در سطح دانشجویی کمتر انتظار می‌رود پژوهش بنیادین انجام شود و بیشتر پژوهش‌ها از جنس توسعه‌ای و کاربردی است. بنابراین تشکیلاتی که عرض کردم اساسا شکل گرفتند که پژوهش‌هایی را حمایت کنند که در آنها تولیدی به وجود بیاید.

عضو هیات علمی دانشگاه هنر درباره تولید علم در دانشگاه هنر، گفت: دانشگاه هنر تولید علم نمی‌کند چرا که رسالت اصلی دانشگاه‌های هنر تولید علم به معنی خاص کلمه نیست. در دانشگاه هنر، یک دانشکده علوم نظری وجود دارد که یکی از دانشکده های هفت گانه است. در آنجا درباره مبانی نظری هنر صحبت می‌شود و بنا دارد که شش دانشکده دیگر را که عمدتا کاربردی هستند را از نظر مبانی هنر حمایت کند. مثلا رشته فلسفه هنر و پژوهش هنر رشته‌های اصلی آن دانشکده هستند که بنیادهای فکری و نظری هنر را تولید می‌کنند. اینها تولیدات دانشگاه هنر هست که البته نمی‌توان به آنها تولید علم گفت چرا که علم تعریف مشخص و دیگری دارد.

این استاد دانشگاه در ادامه اظهار کرد: در اینجا دو نگاه وجود دارد. افرادی که به معنای واقعی هنرمند هم هستند می‌گویند، هنرمند حرف خود را در اثر و کارش می‌زند. هر چقدر از محیط اکادمیک دورتر شویم، این نظر طرفداران بیشتری دارد. در مقابل افرادی هم هستند که می‌گویند هنر به اندیشه متصل است و اگر من اگر هنرمند هستم با فردی که یک فن از صورت هنری فراگرفته فرق دارم. چرا که در آفرینش باید اندیشه وجود داشته باشد. این اندیشه نسبت مستقیمی با علوم نظری و مبانی تئوریک هنر دارد. پس لازم است این تولید(اثر هنری) اگر بخواهد از صناعت ارتقاء و به هنر به معنای تعریف جامع ترش برسد، باید از پشتوانه اندیشه برای تولید و شکل گیری آن برخوردار باشد. طبیعتا دانشگاه‌های هنری به این طیف و نگاه نزدیک‌تر هستند.

انتهای پیام