محمد گنج خانلو در گفتگو با ایسنا درباره ی شرایطی که پشت سر گذاشت تا عنوان قهرمان دوچرخه سواری آسیا را به دست آورد، بیان کرد: ما قبل از مسابقات چند اردوی دست و پا شکسته داشتیم، مخصوصاً اردوی نوشهر با شرایط خیلی سختی برگزار شد به طوری که خود مربی تمام هزینه‌ها را از جیبش پرداخت کرد و نمی دانم به او هزینه هایی که کرده بود را برگرداندند یا خیر. با این حال خود آقای پراش سعی می‌کرد از لحاظ تغذیه چیزی کم نداشته باشیم. تجهیزات جانبی مثل تیوپ و لاستیک هم خود بچه‌ها خریداری می‌کردند. فدراسیون دوچرخه‌هایی که داشت را به ما داده بود که این خوب بود اما بعضی از وسایل را نداشتیم.

* تنها تیمی که قبل از قهرمانی آسیا به مسابقه‌ای نرفته بود ایران بود

او در مورد شرکت نکردن در مسابقات پیش از قهرمانی آسیا نیز گفت: اینکه در قالب تیم ملی هم نفرات را به مسابقه نمی‌فرستند نمی دانم به چه دلیل است. اگر بحث پول است که ما با حضور در مسابقات قطعاً ۳-۴ برابر پولی که هزینه می‌شد را در می‌آوردیم. تمام دوچرخه سوارانی که در قهرمانی آسیا شرکت کرده بودند پیش از این مسابقات در تور لانکاوی و تایلند رکاب زده بودند و تنها تیمی که در مسابقات شرکت نکرده بود ایران بود. البته تیم سپاهان قرار بود با وجود هزینه‌های بالا به تور مراکش برود اما فدراسیون مخالفت کرد و ما هم بدون مسابقه مقدماتی در قهرمانی آسیا شرکت کردیم.

رکابزن ملی پوش ایران ادامه داد: نکته عجیب این است که ما در داخل ایران هم مسابقه نداریم. فصل بهاره مسابقات بسیار زیادی در کشورهای مختلف برگزار می‌شود. نمی دانم فدراسیون واقعاً نمی‌تواند مسابقه‌ای در استان‌های نزدیک مثل البرز، تهران یا قزوین با جایزه محدود برگزار کند؟ این کار می‌توانست خیلی تاثیر گذار باشد و مسابقه نرفتن بیشتر خودش را در استقامت بزرگسالان نشان داد و حتی در رده امید خودش را به آن شکل نشان نداد. ما با شرایط سختی به مسابقات قهرمانی آسیا رفتیم و روز نخست هم آن اتفاق در ماده تایم تریل تیمی افتاد و با هشت دقیقه تاخیر استارت زدیم و من واقعاً تا دو روز باورم نمی‌شد مدالی که برای ما بود را از دست دادیم. با این که من در مسابقات مدال گرفتم اما باز هم حسرت مدال تایم تریل تیمی را می خورم و نمی دانم بقیه بچه‌ها که مدال نگرفته اند چه احساسی دارند.

*سعی کردم در مسابقه با فکر رکاب بزنم

قهرمان دوچرخه سواری آسیا در مورد رقابتش نیز تاکید کرد: تمام تیم‌ها چهار نفره بودند اما ایران با دو نفر در استقامت جاده رده امید شرکت کرد. البته این تصمیم سرمربی بود و عنوان کرد فاصله نفر سوم و چهارم با ما زیاد است و با تیم هماهنگ نیستند. البته مهدی سهرابی هم در داخل مسیر کنار ما بود و تجربه ۲۰ ساله خود را در اختیارمان گذاشت. حرف‌هایش خیلی تاثیر داشت و خود من هم حواسم بود. امیر حسین جمشیدیان گروه پشت را کنترل می‌کرد و من هم سعی کردم با فکر کار کنم و اشتباهی نداشته باشم تا با کمترین اتلاف انرژی به مدال برسم. من در دو مسابقه خیلی با فکر رکاب زدم یکی مرحله اول تور آذربایجان بود و دیگری همین مسابقات قهرمانی آسیا.

* از فدراسیون دوچرخه قرضی خواستم، مخالفت کرد

گنج خانلو در مورد درخواستی که از فدراسیون داشت اما مورد قبول واقع نشد ، تصریح کرد: دوچرخه من خیلی ایراد دارد و کهنه شده است و قدرت خرید دوچرخه مجدد را هم ندارم. از فدراسیون خواستم دوچرخه‌ای که با آن در مسابقات رکاب زدم را به صورت قرضی به من بدهد تا تمرین کنم و هر زمان لازم داشت از من پس بگیرد اما فدراسیون قبول نکرد.

او در پایان گفت: از حسین عسگری تشکر می‌کنم که قبل از مسابقه و در اردوها خیلی به من کمک کرد و روحیه داد .بدون هیچ توقعی این کار را کرد و امیدوارم بتوانم زحماتش را جبران کنم.

انتهای پیام