به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، وقتی افراد در جنگل گم می‌شوند، زمان مهمترین مورد در نجات آنهاست، زیرا هرچه بیشتر در آنجا بمانند، مسائل خطرناک‌تری آنها را تهدید می‌کند. اما آیا ما ابزاری برای سازماندهی چنین عملیات‌های جستجو و نجات به طور کارآمد و با سرعت زیاد در اختیار داریم؟

امروزه بیشتر عملیات‌های جستجو و نجات در جنگل با هلی‌کوپتر انجام می‌شود. پرسنل این هلیکوپترها در مناطقی پرواز می‌کنند که احتمال می‌دهند افراد گمشده در آنجا باشند و به دنبال آنها می گردند و برای کمک نیز از دوربین‌های تصویربرداری حرارتی استفاده می‌کنند.

این دوربین‌ها به منظور برجسته کردن تفاوت دمای بدن با محیط به کار گرفته می‌شود و نیروهای امدادی را قادر می‌سازد تا افراد گمشده را در جنگل‌ها بیابند. با این حال، این دوربین‌ها گاهی اوقات به خصوص هنگامی که هوا گرم است و درختان و شاخ و برگ‌های اطراف آنها درجه حرارت بالایی دارد، گیج می‌شوند.

محققان با در نظر گرفتن این حقایق، تصمیم گرفتند پهپادهایی را مهندسی کنند که به طور ویژه در تشخیص انسان از هر چیزی که اطرافش است، مهارت داشته باشد. آنها با استفاده از یک برنامه یادگیری عمیق برای بهبود تصاویر جمع آوری شده توسط پهپادها به این مهم دست یافتند.

محققان در مطالعه خود نوشتند: در آینده، نجات افراد گمشده، بیمار یا زخمی به طور فزاینده‌ای توسط پهپادهای خودران انجام خواهد شد. یافتن انسان در جنگل‌های متراکم به دلیل عدم دید، چالش برانگیز است و برای آن به مکانیزم‌های شناسایی قوی نیاز است. ما نشان دادیم که تشخیص خودکار افراد گمشده در جنگل‌ها را می‌توان به طور چشمگیری با ترکیب تصاویر قبل از طبقه‌بندی بهبود بخشید.

وی افزود: روش ما با دقت ۹۶ درصدی بسیار بهتر از تصویربرداری حرارتی سنتی با دقت ۲۵ درصد عمل می‌کند.

از همه بهتر اینکه محققان می‌گویند این سامانه آماده استفاده است و اطمینان دارند که بسیاری از سازمان‌ها در صف انتظار خواهند بود تا از این فناوری جدید استفاده کنند.

این مطالعه در مجله Nature Machine Intelligence منتشر شده است.

انتهای پیام