سیاه‌پوش روستایی از توابع بخش طارم سفلی در استان قزوین است که از نظر تاریخی قدمتی دیرینه دارد. این منطقهٔ بادخیر و با آب و هوای خنک و معتدل در کنار سد سفیدرود (سد منجیل) قرار دارد. آب و هوای مدیترانه‌ای این روستا شرایط را مساعد رویش درختان پربار زیتون ساخته و هم اکنون حدود ۳ هزار هکتار زمین زیر بار کشت زیتون است. در سال ۱۳۶۹ بر اثر زلزله رودبار، روستای قدیمی سیاهپوش کاملاً تخریب و در محلی نزدیک با فاصله سه کیلومتر روستای جدید دوباره ساخته شد. جمعیت سیاهپوش براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۹۹۵ نفر (۲۷۰ خانوار) بوده‌ است. زبان مردم روستای سیاه‌پوش ترکی آذربایجانی و شیعه‌مذهب هستند.

نام قدیمی روستای سیاهپوش طارم «خندان» بوده و ناصر خسرو از این روستا حدود ۹۷۰ سال قبل در سفرنامه‌ی خود نام برده و موقعیت دقیق جغرافیایی آن را اینگونه ذکر کرده است : «از خندان تا شمیران سه فرسنگ بیابان است همه سنگلاخ و آن قصبه ولایت طارم است و به کنار شهر قلعه ای بلند بنیادش برسنگ خاره نهاده است». بنا به روایات دلیل تغییر نام این روستا حادثه شهادت «سیدجلال‌الدین اشرف» از نوادگان امام موسی کاظم‌(ع) در این روستا در دوره حکومت امویان است. این واقعه در پی جنگ با ماموران حکومت اموی و در مکانی به نام «شون دشت» رخ می‌دهد. از آن واقعه به بعد، مردم روستا به خاطر نشان دادن عشق خود به فرزندان امامان‌ (ع) سیاه می‌پوشند، و از این‌رو نام روستا برای همیشه از خندان به سیاهپوش تغییر می‌کند.