اگر هنوز به جرگه‌ي ادبيات جهاني وارد نشده‌ايم؛ به اين مساله برمي‌گردد كه كارهايي در سطح جهاني شدن نداريم. چراكه اگر دنيا به خيام، مولوي،‌ هدايت و تا حدي شاملو توجه كرده، به دليل ارزش‌هاي خود اين افراد بوده است. احمد پوري ـ مترجم شعر - با بيان مطلب بالا درباره‌ي دلايل جهاني نشدن شعر معاصر ايران به خبرنگار گروه ادبي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: اگر دنيا به ادبيات معاصر ما توجه ندارند، صرفا به دليل تعصب نيست. بلكه غول‌هاي بسيار زيادي در دنيا هستند كه وقتي مي‌خواهيم كنار آنان بايستيم، حداقل بايد همقدشان باشيم. او افزود: ما براي عرضه‌ي ادبيات خودمان به دنيا، بايد ناشراني را بيابيم كه حاضر به ريسك كردن باشند؛ ولي متاسفانه مشكل همين جا است كه هيچ ناشري حاضر نمي‌شود با طيب خاطر چنين كاري انجام دهد. پوري در ادامه گفت: مساله اين است كه سطح فرهنگي و هنري ما پايين‌تر از آن‌ها است؛ البته منظورم اين نيست كه ما از سطح ادبيات متوسط دنيا هم پايين‌تر هستيم؛ اما براي مطرح شدن، بايد خيلي قوي بود. مثلا اگر بخواهيم آثارمان به انگليسي برگردانده شود، بايد خيلي بهتر از اين باشيم و فعلا با امثال ماركز و فوئنتس برابري كنيم. اين مترجم در ادامه اظهار داشت: تنها شعر ما نيست كه جهاني نشده است؛ مقوله‌هايي همچون موسيقي، رمان و نقاشي ما نيز هيچكدام جهاني نشده‌اند كه اين امر، به بافت فرهنگي جامعه‌مان مربوط مي‌شود. هنگاميكه جامعه از لحاظ اجتماعي - اقتصادي ضعيف‌تر از كشورهاي ديگر است، به تبع آن، از نظر فرهنگي هم حرف كمتري براي گفتن دارد. وقتي كشور ما هنوز جهاني نشده است، چه انتظاري نسبت به جهاني شدن هنر و شعر آن مي‌توان داشت؟ پوري، ديگر مشكل در اين زمينه را به زبان مربوط دانست و گفت: زبان ما بين زبان‌هاي دنيا مهجور است. يك علت اين امر، به عوامل اجتماعي مربوط است و دليل ديگر هم به خود زبان و شكل نوشتاري‌اش. ضمن آنكه به لحاظ سياسي هم كاربرد زيادي در جهان ندارد و مثلا در اروپا كسي نيازي نمي‌بيند كه فارسي يادبگيرد. مترجم ” مرغ عشق ميان دندان‌هاي تو ” (گزيده‌ي اشعار لوركا) در ادامه اذعان داشت: ترجمه، بايد توسط كسي انجام شود كه زبان مقصد و مبدا را خوب بشناسد؛ اما معمولا ترجمه‌هايي كه از اشعار فارسي صورت گرفته است، توسط خود ما فارسي‌زبانان بوده و يكي از مشكلات نيز همين مساله است. درواقع، خيلي ايده‌آل بود اگر يك انگليسي يا فرانسوي فارسي را خيلي خوب مي‌دانست و آثار ما را ترجمه مي‌كرد. او در ادامه با اشاره به مشكل پخش ترجمه‌ها گفت: كتاب‌هاي ترجمه شده از ما در تيراژهاي بسيار بسيار پايين در اروپا و بيشتر در سطح آكادميك پخش شده‌اند و عامه‌ي مردم به اين كتاب‌ها دسترسي ندارند. البته به غير از چند مورد معدود همچون ” بوف كور ” صادق هدايت. پوري، در پايان، جهاني شدن شعر معاصر ايران را نيازمند يك پروسه‌ي طولاني‌مدت دانست و اظهار داشت: شعر ما بايد رشد كند و رشد شعر ما هم در گرو رشد فرهنگ‌ ما است. تنها در اين صورت است كه مي‌توانيم خودمان را در دنيا مطرح كنيم. انتهاي پيام