این ترانهسرا در نشست «نُت به نُت ترانه» که شامگاه پنجشنبه، ۱۲ اسفند ماه، در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد در رابطه با راه ارائه ترانه به خوانندهها و فعالیت در مارکت موسیقی، اظهار کرد: اینطور نیست که قرار باشد شعر بهتر از شعر متوسطتر اجرا شود. یعنی مهم نیست که ترانه بر روی کاغذ قدرتمند باشد. نظر من این است که دیگر ترانه بر روی کاغذ به هیچ خوانندهای قابل پیشنهاد دادن نیست و حتماً باید ماکت موزیک ساخته و سپس ارائه شود. من به عنوان ترانهسرا ارتباط خیلی ویژهای با خوانندهها ندارم و تمام کارم با آهنگسازها است. اگر غیر از این راهی را بروید اشتباه رفتید. حتماً باید ترانهسرا تیم خود را تشکیل دهد و ترانهاش را با ملودی به خواننده ارائه دهد؛ چراکه بدون ملودی، ترانهسرا شانسی برای برنده شدن نخواهد داشت.
وی با اشاره به اینکه اگر شعر و ترانه بدون ملودی برای خواننده فرستاده شود امکان و احتمال همکاری با خواننده و پذیرش ترانه از سوی او پایین خواهد بود، افزود: از هر ۱۰۰۰ ترانهای که اکنون در مارکت موسیقی شنیده میشود، شاید یک اثر از روی کاغذ پسندیده شده باشد. خواننده در قدم آخر کار را میخواند و قبل از ارائه کار به او باید مراحل قبلی به صورت کامل انجام شده باشد. بنابراین به هیچ عنوان شعر و ترانه برای خوانندهها نفرستید؛ چراکه قول میدهم دو مصرع آن را هم نمیخوانند.
ایوبی خاطرنشان کرد: وقتی با آهنگساز ارتباط میگیرید متوجه میشوید که همهچیز را نباید و حتی نمیتوان نوشت. متوجه خواهید شد که سلیقه مارکت و فردی که میخواهد بر روی شعر شما آهنگسازی کند خیلی متفاوت با سلیقه شاعر است و یاد میگیرید که از مواضع خود کوتاه بیایید و به مواضع همکارتان احترام بگذارید. قطعا با همکاری خوب با آهنگساز و استمرار فعالیت در لحظه خود دیده میشوید و امکان ندارد که این اتفاق نیفتد.
این ترانهسرا با اشاره به اینکه ترانه خوب راه خود را پیدا میکند، بیان کرد: به من اثبات شده است که ترانه خوب در فرصت و زمان خود دیده میشود و تفاوتی نمیکند که اهل کجا هستی و آن ترانه را کجا نوشتهای. به عنوان مثال چندسال پیش با رضا یزدانی برای بزرگداشت دکتر افشین یداللهی به یک جلسه ترانه در مشهد آمده بودیم و یکی از ترانهسرایان کار خوبی خواند و در همان جلسه کار را دریافت کردیم، به اجرا رسید و تصور میکنم که جزو آلبوم آینده رضا یزدانی باشد.
وی در رابطه با سختیهای ارتباط گرفتن هنرمندانی که در شهرستانها ساکن هستند با مارکت موسیقی و آهنگسازان و خوانندههایی که در پایتخت حضور دارند، عنوان کرد: زمانی که بنده ترانه نوشتن را آغاز کردم اصفهان زندگی میکردم. آن زمان امکانات خیلی محدودتر بود و تفاوت تهران و شهرستان خیلی پررنگتر بود چراکه فضاهای مجازی و اجتماعی وجود نداشت اما اکنون به نظرم تفاوتی نمیکند که کجای کشور فعالیت میکنید. البته برخی دسترسی به کارگاهها، تمرکز آموزش و ارتباط گرفتن حضوری با خوانندهها و مارکت موسیقی شاید در تهران آسانتر باشد اما به نظرم این بهانه خوبی نیست که یک فرد بگوید چون در شهرستان زندگی میکند، نمیتواند به مارکت ترانه دسترسی پیدا کند. اگر کار ترانهسرا خوب و درست باشد میتواند با ارتباط گرفتن با خوانندهها و آهنگسازها از طریق فضای مجازی، با تلاش به نتیجهای که میخواهد برسد و البته که در این مسئله شانس هم دخیل است.
ایوبی در پاسخ به اینکه یک شاعر خوب میتواند ترانهسرای خوبی هم باشد یا خیر، بیان کرد: همیشه مثال میزنم که اگر شعر دست راست باشد، ترانه دست چپ است؛ چراکه کاملا شبیه به یکدیگر، دارای پیرنگهای مشترک و متریال ساخت مشترک است اما میتوان قضاوت کرد دو دست جدای از یکدیگر است. بنابراین فردی که راستدست است نمیتواند چپدست هم باشد. البته که استثنا هم وجود دارد اما خیلی شاعر فوقالعادهای وجود ندارد که ترانهسرای فوقالعادهای هم باشد و برعکس. یک فرد در نهایت یا باید شاعر بسیار خوبی باشد یا ترانهسرای بسیار خوب و قدم اول در موفق شدن در یکی از این دو گونه، پذیرفتن این است که خیلی شانس کمی وجود دارد که با هر دو دست خوب بنویسی.
انتهای پیام