به گزارش ایسنا، روزنامه بریتانیایی ساندی تایمز در مقالهای به قلم مارک اوربان، روزنامهنگار، مورخ و متخصص در امور دفاعی و خارجی، بیان میکند که تلاشهایی برای تعیین آینده غزه و اینکه چه کسی در نهایت آن را قبل از دیدار برنامهریزی شده بین «دونالد ترامپ»، رئیسجمهور آمریکا و «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، در ۲۹ این ماه کنترل خواهد کرد، در حال انجام است.
نویسنده معتقد است که در شرایط فعلی، مرحله دوم به دلایل مختلف درهم تنیده و پیچیده غیرممکن به نظر میرسد.
«مارک اوربان» خاطرنشان کرد که «محمد بن عبدالرحمن آل ثانی»، نخست وزیر و وزیر خارجه قطر، اخیراً در مورد پیامدهای توقف عقبنشینی رژیم صهیونیستی هشدار داده و به احتمال درگیری مجدد اشاره کرده است.
در این زمینه، نویسنده اظهار داشت که رژیم صهیونیستی به تازگی یک فرمانده ارشد حماس را به شهادت رسانده که نشاندهنده خطرات ناشی از ادامه بنبست است. در مقابل، نتانیاهو ابراز خوشبینی کرد، اما «اران اتزیون»، معاون سابق مشاور امنیت داخلی رژیم صهیونیستی، اظهار داشت که نتانیاهو ممکن است قصد داشته باشد این طرح را از مسیر خود خارج کند و از «تردید» حماس برای متوقف کردن این روند سوءاستفاده کند.
خلع سلاح حماس
به گفته اوربان، یکی از چالشهای اصلی، خلع سلاح حماس است که نشان داده ممکن است سلاحهای سنگین را واگذار کند اما از تسلیم سلاحهای گرم خودداری میکند. او افزود که «باسم نعیم»، یکی از مقامات حماس، احتمال کنار گذاشتن یا ذخیره سلاحها را پیشنهاد کرده است.
نویسنده در ادامه به تشریح مشکلات پیرامون گذار به مرحله دوم میپردازد و اظهار میکند که بخش قابل توجهی از این موضوع در تعریف نقش نیروی بینالمللی و نهادهایی است که بر روند خلع سلاح نظارت خواهند کرد.
باسم نعیم حضور یک نیروی بینالمللی ناظر بر خلع سلاح حماس را رد و تأکید میکند که نقش آن باید به مرز محدود شود تا از تشدید تنش جلوگیری شود.
اوربان معتقد است که موضع حماس، مسالهای را ایجاد میکند که بر تمایل کشورها برای اعزام نیرو برای استقرار در غزه تأثیر میگذارد، زیرا کشورهایی مانند جمهوری آذربایجان، اندونزی و پاکستان با چالشهای سیاسی داخلی روبرو هستند که مانع از مشارکت آنها در این مأموریت میشود.
مارک اوربان به پیشنهادهای روی میز، از جمله جایگزینی واحدهای مسلح حماس با یک نیروی پلیس جدید فلسطین اشاره میکند. او استدلال میکند که اگر این نیرو از مبارزان سابق از جناحهای مسلح تشکیل شده باشد، در توانایی آن برای خلع سلاح حماس تردید دارد. او میافزاید که این نکته، وضعیت را پیچیدهتر میکند و در مورد جدیت و پایداری هرگونه راهحل آینده، تردید بیشتری ایجاد میکند.
خشونت مداوم
این نویسنده در مطلب خود برای ساندی تایمز همچنین اظهار میدارد که آنچه تردیدها در مورد ادامه آتشبس و انتقال به مرحله بعدی طرح صلح را افزایش میدهد، «خشونت مداوم بین ارتش اسرائیل و حماس از زمان آغاز آتشبس در ۱۰ اکتبر» است.
او میافزاید که اظهارات «ایال زامیر»، رئیس ارتش رژیم صهیونیستی، سوءظن دیپلماتها را افزایش داده است. زامیر اظهار داشت که «خط زرد» میتواند به مرز جدید با غزه تبدیل شود، به این معنی که رژیم صهیونیستی میتواند نیمی از نوار غزه را برای همیشه در اختیار داشته باشد. این امر مانع هرگونه پیشرفتی به سوی صلح جامع میشود.
یکی از مشکلات اصلی در اجرای این طرح، مخالفت حماس با حضور نیروهای خارجی است. این امر جذب کشورها برای مشارکت در یک نیروی تثبیتکننده بینالمللی را دشوار میکند. به گفته اوربان، حتی کشورهایی که در ابتدا مایل به مشارکت بودند، به دلیل شرایط مبهم مأموریت و قوانین تعامل نیروهای بینالمللی، شروع به زیر سوال بردن مشارکت خود کردهاند.
او همچنین خاطرنشان میکند که عوامل سیاسی داخلی در کشورهای مشارکتکننده مانند ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه، ارائه حمایت پایدار از هر نوع توافق صلح در غزه را دشوار میکند.
او اظهار داشت که انتظار نمیرود ایالات متحده، با وجود تلاشهایش برای تشویق متحدانش با ارائه یک ژنرال آمریکایی برای رهبری این نیرو، به دلیل مخالفت دکترین «ماگا» ترامپ با جنگهای خارجی، نیروهای زمینی خود را اعزام کند.
انتهای پیام