به گزارش ایسنا، در مطالعات پیشین، از شرکتکنندگان خواسته میشد نشانههای بیماری را در چهره دیگران ارزیابی کنند، اما برخی از این مطالعات از عکسهای دستکاریشده یا افرادی استفاده کرده بودند که در تصاویر بهطور مصنوعی بیمار نشان داده میشدند. در مطالعه جدید، گروه پژوهشی میخواست بررسی کند آیا افرادی که بهطور طبیعی بیمار هستند، از سوی دیگران «بیمار به نظر میرسند» یا دارای حالت «بیحالی» تشخیص داده میشوند، و اینکه آیا این تشخیص بر اساس جنسیت تفاوت دارد یا خیر.
به نقل از مدیکال اکسپرس، برای این منظور، پژوهشگران ۲۸۰ دانشجوی کارشناسی را به خدمت گرفتند که ۱۴۰ نفر مرد و ۱۴۰ نفر زن بودند تا ۲۴ عکس را ارزیابی کنند. این عکسها شامل ۱۲ چهره متفاوت در زمان بیماری و زمان سلامت بودند.
ارزیابیها بر اساس ۶ بُعد مرتبط با بیماری انجام شد، از جمله: ایمنی، سالمبودن، قابلنزدیکشدن بودن، هوشیاری، علاقه اجتماعی و مثبتبودن، با استفاده از مقیاسهای ۹درجهای. این ابعاد مختلف به پژوهشگران کمک کرد تا مواردی مانند اینکه آیا شرکتکنندگان احساس میکردند میتوانند به فرد در عکس نزدیک شوند، یا اینکه آیا آن فرد شاد یا خسته به نظر میرسد، را بسنجند.
پس از تحلیل ارزیابیهای شرکتکنندگان، پژوهشگران دریافتند فرضیه آنها درست بوده است؛ زنان بهطور میانگین نسبت به نشانههای بیماری در چهره حساستر بودند. این تفاوت کوچک بود، اما از نظر آماری معنادار بود و در سراسر مطالعه ثابت باقی ماند.
ریشههای تکاملی احتمالی ادراک بیماری
دو فرضیه غالب درباره اینکه چرا زنان ممکن است توانایی بیشتری در تشخیص بیماری داشته باشند، وجود دارد. فرضیه نخست با عنوان «فرضیه مراقب اصلی» شناخته میشود که مطرح میکند چون در طول تاریخ، زنان بیشتر مسئول مراقبت از نوزادان و کودکان خردسال بودهاند، در تشخیص بیماری تکامل یافتهاند. از نظر تئوری، شناسایی نشانههای غیرکلامیِ بیماری به زنان کمک میکرد بیماری را در نوزادان و کودکان خردسال سریعتر تشخیص دهند. در نهایت، این توانایی شانس بقای فرزندان آنها را افزایش میدهد.
فرضیه دیگر «فرضیه اجتناب از آلودگی» است. این فرضیه بیان میکند که زنان در مقایسه با مردان، سطوح بالاتری از احساس انزجار را تجربه میکنند.
نویسندگان مطالعه مینویسند: نویسندگان مطالعه مینویسند که این تفاوتها احتمالا ریشه در دورههای مکررِ تضعیف سیستم ایمنی در طول عمر باروری زنان دارد؛ دورههایی که هم در دوران بارداری و هم در فاز لوتئال چرخه ماهانه و در آمادگی برای بارداری رخ میدهند. از این رو، زنان در مجموع ممکن است در طول تکامل، تحت فشار انتخابی بیشتری برای اجتناب از بیماری قرار گرفته باشند.
پژوهشگران خاطرنشان میکنند که این مطالعه به دانشجویان کارشناسی محدود بوده است و ممکن است به جمعیتهای گستردهتر قابل تعمیم نباشد. همچنین، شاخصهای دیگری از بیماری، مانند صدا و وضعیت بدنی، در این پژوهش در نظر گرفته نشدهاند. عکسهای استفادهشده در مطالعه فقط شامل چهرههای ثابت و برشخورده بودند. این نشانههای اضافی ممکن است ادراک بیماری را به میزان متفاوتی تحت تاثیر قرار دهند.
انتهای پیام