دکتر حسن رضایی پندری با همکاری دکتر سمیه عظیمی، زهرا وحیدیان و زهرا فتحی‌فر در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در مطالعه‌ای براساس یک مرور نظام‌مند به بررسی شیوع و عوامل تعیین کننده غفلت از سالمندان پرداخته و نشان دادند که غفلت از سالمندان یکی از اشکال سوء رفتاری شایع است که مشکلات جسمی، روانی و پیامدهای اجتماعی زیادی را به همراه دارد.

آنها این بررسی را با جستجوی جامع ادبیات در پایگاه‌های PubMed، Web of Science، کتابخانه کوکران و Scopus تا جولای ۲۰۲۴ برای مطالعات توصیفی به زبان انگلیسی که شیوع و عوامل خطر غفلت در سالمندان را اندازه‌گیری کرده بودند، انجام داده و از Google Scholar برای اطمینان از پوشش کامل جستجو، استفاده کردند، ضمن این که کیفیت شواهد توسط دو ارزیاب به‌طور مستقل با استفاده از ابزارهای ارزیابی انتقادی JBI بررسی شد.

در مجموع ۱۰۸ مطالعه در این مرور وارد شده که نتایج آن، میزان شیوع کلی غفلت از سالمندان که در جوامع مختلف نگرانی‌های زیادی را برانگیخته را بسیار متغیر و از ۰.۲ تا ۸۶.۹ درصد نشان داده است.

طبق این مطالعه، عوامل متعدی از جمله عوامل اجتماعی و جمعیتی مانند سن، جنسیت و شرایط زندگی؛ عوامل مرتبط با سلامت مانند بیماری‌های مزمن و ناتوانی‌ها و همچنین عوامل روانی و اجتماعی مانند مشکلات خانوادگی و فشارهای روانی مراقبان، نقش بسزایی در افزایش موارد غفلت دارند.

همچنین بررسی‌ها بیانگر این نکته بود که نبود آگاهی کافی در مورد حقوق سالمندان و عدم حمایت‌های قانونی موثر از جمله عواملی هستند که غفلت از این گروه سنی را تشدید می‌کنند.

پژوهشگران این بررسی معتقدند که افزایش آگاهی عمومی، تقویت حمایت‌های اجتماعی، توسعه سیاست‌های حمایتی، آموزش مراقبان و ایجاد ساختارهای قانونی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سالمندان، کاهش شیوع غفلت و ارتقای سطح رفاه اجتماعی آنان کمک کند.

این یافته‌ها علاوه بر این که به تعیین میزان و گستردگی غفلت در جمعیت‌های مختلف کمک می‌کنند و بررسی عوامل موثر در بروز غفلت می‌تواند به درک بهتر علل زمینه‌ساز آن کمک کرده و راهکارهایی برای پیشگیری یا درمان ارائه دهد، به طور کلی نیز به درک عمیق‌تری از پدیده غفلت و ابعاد مختلف آن کمک خواهد کرد و مبنای تصمیم‌گیری‌های آگاهانه‌تری را در حوزه‌های مختلف فراهم خواهد آورد.

البته در همین راستا نیز انتظار می‌رود این مطالعه آگاهی متخصصین (اجتماعی، پرستاران، پزشکان، مشاوران) را در مورد عوامل خطر غفلت از سالمندان افزایش دهد و به توسعه سیاست‌های اجتماعی برای پیشگیری از غفلت از سالمندان کمک کند.

انتهای پیام