به گزارش ایسنا، منطقه ستاره‌زا که با نام «ان‌جی‌سی ۲۲۶۴»(NGC 2264) فهرست‌بندی شده، یک آرایش زیبا اما پیچیده از گاز و غبار میان‌ستاره‌ای است که در فاصله حدود ۲۷۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی کم‌نور اما خیال‌انگیز «تک‌شاخ»(Monoceros) قرار دارد. 

به نقل از ناسا، این آسمان‌خراش فصلی که به سمت استوای آسمان و نزدیک صفحه کهکشان راه شیری ما دیده می‌شود، سحابی‌های گسیلشی قرمزرنگی را در بر دارد که توسط نور پرانرژی ستاره‌های تازه متولدشده برانگیخته شده‌اند و با ابرهایی از غبار تیره میان‌ستاره‌ای در هم می‌آمیزند. 

در جایی که ابرهای غبار در نزدیکی ستاره‌های داغ و جوان قرار دارند، نور ستاره‌ها را نیز منعکس می‌کنند و سحابی‌های بازتابی آبی‌رنگ را تشکیل می‌دهند. در واقع، ستاره متغیر درخشان S تک‌شاخ در مهی به رنگ آبی در نزدیکی مرکز غوطه‌ور است. ستاره‌های ان‌جی‌سی ۲۲۶۴ که با یک طرح مثلثی ساده در بالای «S تک‌شاخ»(S Monocerotis) قرار گرفته‌اند، به عنوان «خوشه ستاره‌ای درخت کریسمس»(Christmas Tree star cluster) شناخته می‌شوند. سحابی مخروط که توسط نور پرانرژی ستاره‌ها شکل گرفته است، به صورت وارونه در رأس این درخت کریسمس کیهانی قرار دارد و پوست غبارآلود و درهم‌پیچیده گاز و غبار درخشان زیر درخت نیز «سحابی خز روباه»(Fox Fur Nebula) نامیده می‌شود. 

این نمای تلسکوپی غنی، حدود ۱.۵ درجه یا سه ماه کامل را از بالا تا پایین آسمان به نمایش می‌گذارد و تقریباً ۸۰ سال نوری را در فاصله ان‌جی‌سی ۲۲۶۴ پوشش می‌دهد.

انتهای پیام