آیتالله سید احمد علمالهدی، پنجشنبه ۴ دیماه، در کنگره بزرگداشت پنجاهمین سال رحلت آیتالله میلانی که در تالار قدس حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: توجه به عظمت و اهمیت جریان روحانیت چه در گذشته و چه در حال حاضر نکته قابل توجهی است؛ مسئله روحانیت به عنوان یک جریان از صدر اسلام و از ابتدای دعوت پیامبر اکرم(ص) و بر حسب فرمان الهی که آیه قرآن صادر شده است، جریان روحانیت انعقاد یافت و با توجه در خود این آیه شریفه است که از آن تعبیر به طائفه میشود؛ آیتالله میلانی نمونه اعلای روحانی مبارز و آگاه در طول تاریخ بودند.
وی افزود: برگزاری این محفل پس از گذشت بیش از ۵۰ سال، یادآور مجاهدتهای فقیهی شجاع، خدمتگزار و دلیر در مسیر خدمت به حضرت بقیةالله(عج) است و جای تقدیر و تشکر دارد. توجه به شخصیتهای برجسته مرجعیت، در واقع توجه به عظمت جریان روحانیت است و این جریان همان جریانی است که از صدر اسلام شکل گرفته است و همواره در کنار رهبری امت اسلامی و مسیر ولایت و امامت قرار داشته است. در آیات قرآن نیز به جریان روحانیت بهعنوان جریانی قدرتمند و اثرگذار یاد شده است.
نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی با بیان این که ائمه معصومین(ع) در مسیر تثبیت این جریان، برخی از یاران شایسته خود را برای مسئولیتهای خاص برمیگزیدند، بیان کرد: این افراد همان افرادی هستند که نقش آنان فراتر از نقل حدیث و روایت بوده است و در حقیقت وظایف اساسی روحانیت را تبیین میکردند. شکلگیری مراکز علمی مانند ری و قم و حضور علمای بزرگ در این شهرها، نشاندهنده سابقه عمیق و ریشهدار جریان روحانیت است.
علمالهدی با اشاره به دوران غیبت کبری گفت: پس از انقطاع ظاهری میان جامعه شیعه و مقام ولایت، مسئله مرجعیت بهعنوان محور حفظ دستاوردهای امامت و ارتباط فکری و دینی شیعیان با اهلبیت(ع) مطرح شد. مرجعیت در نگاه شیعه، تنها بیان احکام نیست، بلکه نقش «کفیل» و «وکیل» را برای جامعهای ایفا میکند که از امام معصوم محروم است.
وی با تاکید بر این که مرجعیت شیعه بر دو اصل اساسی استوار است، گفت: این دو اصل شامل جامعیت و پاسداری از جامعه در برابر خطرها میشود؛ جامعیت یعنی پاسخگویی به همه نیازهای اخلاقی، اعتقادی و فکری جامعه شیعه؛ از همین رو، طاغوتستیزی همواره جزو ویژگیهای جداییناپذیر روحانیت در طول تاریخ بوده است.
امام جمعه مشهد با اشاره به شخصیت آیتالله العظمی میلانی اظهار کرد: آنچه این مرجع بزرگ را برجستهتر میکند، جامعیت ایشان در پاسخگویی به همه نیازهای شیعه در عصر غیبت و نیز قاطعیت و اقتدار مثالزدنی او در عرصه طاغوتستیزی است. دو ویژگی در شخصیت علمی مرحوم میلانی برای من همواره قابل تأمل بوده؛ نخست شیوه تحلیل و تدریس ایشان که با بیانی شیوا و دقیق، مسائل پیچیده را روشن میکرد و دوم توانایی در طرح مباحث مقدماتی بهگونهای که طلاب را به مطالعه و تحقیق عمیقتر سوق میداد و نشاط علمی را در میان طلاب جوان زنده میکرد.
علمالهدی ادامه داد: مرحوم میلانی در عین دقت علمی، در شاگردپروری نیز ممتاز بودند. به اشکالات علمی توجه ویژه داشتند و اگرچه طلاب جوان معمولاً پس از درس اشکالات خود را مطرح میکردند، ایشان با سعهصدر پاسخ میدادند و حتی گاه یادداشتهای علمی خود را در اختیار شاگردان قرار میدادند. وی در عرصه تحقیق نیز تکیه اصلیاش بر اصول و قواعد علمی بود، اما هرگاه با دلیل نقلی معتبر مواجه میشدند، همه تحلیلها را کنار گذاشته و آن دلیل را محور قرار میدادند و این امر نشان از برجستگی ایشان در فقهالحدیث داشت. آیتالله العظمی میلانی علاوه بر جایگاه علمی و مبارزاتی در عرصههای معنوی نیز آثار ماندگاری از خود به یادگار گذاشته است.
انتهای پیام