به گزارش ایسنا، طبق نظرسنجی بانک مرکزی اروپا، ۹ درصد بزرگسالان منطقه یورو در سال ۲۰۲۴، دارایی در حوزه رمزارزها داشتند. در میان ۲۰ کشور منطقه یورو، مالکیت از ۶ درصد در هلند و آلمان تا ۱۵ درصد در اسلوونی متغیر است و پس از اسلوونی، کشورهای یونان، ایرلند، کرواسی، قبرس، لیتوانی و اتریش در جایگاههای بعدی قرار دارند.
جیمز سالیوان، مدیر ارشد ریسک و انطباق در بیسیبی گروپ (BCB Group) گفت: تفاوتهای کشورها در میزان مالکیت رمزارزها، معمولا ناشی از ترکیبی از پذیرش دیجیتال، ریسکپذیری و ساختار بازار داخلی است. کشورهایی با میزان بالای نوآوری مالی، جوانتر و معمولا با سرمایه تحت سلطه مردان، صدرنشین این فهرست هستند.
وی همچنین تاکید کرد: عوامل نظارتی و اقتصادی محلی کلیدی هستند. در بازارهایی که گزینههای سرمایهگذاری سنتی محدود هستند، ممکن است از رمزارزها به صورت سوداگرانه استفاده شود. بریتانیا، با وجود اینکه در منطقه یورو نیست، همچنان حجم معاملات بالایی را نشان میدهد و از سال ۲۰۲۴، در رتبه سوم جهانی پس از آمریکا و هند قرار دارد.
افزایش دو برابری مالکیت ارزهای دیجیتال در دو سال
مالکیت داراییهای دیجیتال تقریبا در هر کشور منطقه یورو بین سالهای ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ افزایش یافت. هلند، تنها کشوری بود که نرخ آن ثابت ماند و دادههای مربوط به سال ۲۰۲۲ برای کرواسی در دسترس نیست. در سراسر منطقه یورو، مالکیت از چهار درصد در سال ۲۰۲۲، به ۹ درصد در سال ۲۰۲۴ افزایش یافت.
یونان و لیتوانی، بزرگترین جهشها را با ۱۰ درصد افزایش ثبت کردند. قبرس، بلژیک، ایرلند، اتریش، اسلواکی، اسلوونی، پرتغال و ایتالیا نیز شاهد افزایش هفت درصدی یا بیشتر بودند.
خرید برای سرمایهگذاری
تاکنون سرمایهگذاری، دلیل اصلی استفاده مردم اروپا از رمزارزها بوده است. در منطقه یورو، ۶۴ درصد از دارندگان میگویند از این دارایی به عنوان سرمایهگذاری و فقط ۱۶ درصد از آنان از رمزارزها برای پرداخت و ۱۹ درصد برای هر دو منظور استفاده میکنند.
طبق گزارش یورونیوز، سهم افرادی که در درجه اول برای سرمایهگذاری از داراییهای دیجیتال استفاده میکنند، در هلند (۹۰ درصد) و آلمان (۸۲ درصد) بیشترین میزان است، هرچند هر دو کشور پایینترین نرخ مالکیت را در منطقه یورو دارند. بیشترین سهم استفاده از رمزارزها برای پرداخت در فرانسه (۲۵ درصد) است.
سالیوان خاطرنشان کرد که واگرایی بین اهداف سرمایهگذاری و پرداخت نشان میدهد که بازار رمزارزها همچنان به شدت سوداگرانه و متمرکز بر سرمایهگذاری است. در حالی که رمزارزها، به ویژه استیبلکوینها، مزایای تراکنشی ملموسی ارائه میدهند، استفاده از آنها به عنوان پول روزمره هنوز نسبتا ناشناخته است و برای مصرفکنندگان در رتبه بسیار پایینتری از روشهای سنتی مانند کارت و پول نقد قرار دارد.
وی افزود: با وجود پذیرش قابل توجه نهادی، اکثر مصرفکنندگان اروپایی از رمزارزها برای تراکنشهای روزانه استفاده نمیکنند. تغییر بلندمدت به سمت کاربردپذیری، به شدت به موفقیت قانون داراییهای رمزنگاریشده (MiCA) در تنظیم مقررات برای استیبل کوینهای یورویی و ادغام یکپارچه آنها در زیرساختهای پرداخت موجود بستگی دارد؛ چالشی که همچنان تمرکز اصلی بانک مرکزی اروپا است.
انتهای پیام