به گزارش ایسنا، دیلی میل در گزارشی از شرایط کنونی عمران خان، یکی از بزرگترین کریکتبازان تاریخ پاکستان و نخستوزیر سابق این کشور در زندان آورده است: خان در «سلول مرگ» کشوری که شادی زیادی را برای آن به ارمغان آورده بود، زندانی است. او در سال ۱۹۸۳ کریکتباز سال ویسدن شد. کاپیتان تیم برنده جام جهانی ۱۹۹۲ پاکستان. دور از زمین او به یک جوان خوشگذران و در نهایت نخستوزیر جنجالی تبدیل شد.
خان که اکنون ۷۳ سال دارد، طبق گزارش سازمان ملل، ۲۳ ساعت در روز را در سلولی بدون پنجره با دمای بسیار بالا، تهویه نامناسب، بوهای زننده و هجوم حشرات در سلول انفرادی به سر میبرد. پسرانش میترسند که دیگر هرگز او را نبینند. چگونه این سرنوشت میتواند گریبانگیر یکی از نمادینترین ستارههای ورزشی اواخر قرن بیستم شود؟ چرا؟ تا چه مدت؟ آیا نوری در انتهای تونل وجود دارد؟
«طالبان خان»، همانطور که مخالفان او را مینامند، اولین بار در اوت ۲۰۲۳ دستگیر شد و در ژانویه امسال به اتهام فساد مالی به ۱۴ سال زندان محکوم شد. از زمان برکناری از قدرت در سال ۲۰۲۲، بیش از ۲۰۰ پرونده علیه او تشکیل شده است. برای بسیاری این موضوع جای تعجب ندارد؛ پاکستان سابقه زندانی کردن و حتی اعدام رهبران سیاسی سابق خود را دارد.
حتی گمانهزنیهایی وجود داشت مبنی بر اینکه او از قبل مرده است - تا اینکه خواهرش، عظما خانم، اخیراً در یک ملاقات نادر اجازه ملاقات یافت و وضعیت او را روشن کرد. او گفت: «او از نظر جسمی خوب است. با این حال، تحت شکنجه روحی قرار دارد و «عاصم منیر» رئیس ستاد ارتش پاکستان مسئول همه اینهاست. او همیشه در داخل نگه داشته میشود و فقط برای مدت کوتاهی بیرون میرود. هیچ ارتباطی با کسی ندارد.
روایات دیگر حاکی از وخامت حال اوست. یک گزارش پزشکی که توسط تلگراف مشاهده شد، نشان میداد که او از کمشنوایی و سرگیجه رنج میبرد. اوایل امسال، خود خان در ایکس شکایت کرد: «من سختترین دوره زندان در تاریخ کشور را تحمل میکنم. سطح ظلم و استبداد به حدی است که حتی آبی که برای وضو دارم کثیف و آلوده به کثافت است و برای هیچ انسانی مناسب نیست. من ساعتهای بیشماری را صرف خواندن مجدد همان کتابهای قدیمی کردهام، اما اکنون حتی آن کتابها هم دیگر در دسترس نیستند. با وجود درخواستهای مکرر، اجازه صحبت با فرزندانم را نداشتهام. جلسات سیاسی نیز محدود شده است. من فقط اجازه دارم با برخی از «افراد منتخب» ملاقات کنم، در حالی که تمام تعاملات دیگر ممنوع است.»
خان در زندان آدیالا در راولپندی نگهداری میشود. این زندان، یک زندان رده A با امنیت بالا است که تروریستها، روسای جرایم، مجرمان خطرناک و زندانیان سیاسی را در خود جای داده است. تلفن ممنوع است.
شرایط، بنا به بسیاری از روایات، وحشتناک است. یکی از زندانیان به روزنامه داون گفت: « روغن پخت و پز، بوی گازوئیل میدهد. آب آشامیدنی از طریق چاههای حفر شده تأمین میشود که زندانیان را مستعد ابتلا به بیماریهای متعدد میکند.»
«قاسم»، پسر خان، در گفتگو با ایندیپندنت گفت: «شرایطی که پدرم در آن نگهداری میشود بسیار سخت است. او در جایی که عملاً یک سلول مرگ است، با بهداشت ضعیف و بدون امکانات مناسب، محبوس است. تقریباً یک سال است که به او اجازه داده نشده پزشک شخصی خود را ببیند.
سخنگوی «شهباز شریف»، نخست وزیر فعلی پاکستان، به اسکای نیوز گفت که خان یک تهدید امنیت ملی است و از جلسات با مردم به عنوان راهی برای جلب حمایت استفاده کرده است.
مسیر اقدامات قانونی علیه خان پیچیده است. همانطور که گفته شد، او به جرم فساد به ۱۴ سال زندان محکوم شد. این اتفاق پس از آن رخ داد که او و همسرش، «بشرا بیبی»، یک درمانگر مذهبی و سیاستمدار، به دریافت زمین به عنوان رشوه، که از طریق صندوق امانی «القادر»، از «مالک ریاض»، غول املاک و مستغلات، داده شده بود، متهم شدند. گفته میشود خان به ریاض اجازه داده است تا جریمههای دادگاه به ارزش ۱۹۰ میلیون پوند را با استفاده از پولشویی پرداخت کند. این پول نقد در سال ۲۰۲۲ توسط آژانس ملی جرایم بریتانیا (NCA) به دولت پاکستان بازگردانده شد.
هم خان و هم بیبی هرگونه تخلفی را انکار میکنند. استدلال آنها این است که هیچ سود شخصی نبردهاند و دانشگاه خیریه القادر بر روی زمین اهدایی ساخته شده است. از نظر آنها، حبس آنها چیزی جز انگیزه سیاسی نیست. سایر محکومیتهای علیه او لغو شده است. سال گذشته، او از اتهام افشای اسرار دولتی تبرئه شد - چیزی که قبلاً به خاطر آن به ۱۰ سال زندان محکوم شده بود. اما محکومیتهای دیگری نیز علیه آنها وجود دارد.
او و بیبی هر دو پس از آنکه حکم شد ازدواجشان در سال ۲۰۱۸ غیراسلامی و غیرقانونی است، به هفت سال زندان محکوم شدند - این ازدواج خیلی زود پس از ازدواج قبلی او اتفاق افتاد.
خان یکی از تفرقهانگیزترین چهرههای پاکستان است. برای برخی او یک قهرمان ضد نظام حاکم است. برای برخی دیگر، فاسد و بیش از حد دلسوز طالبان. در سال ۲۰۲۲، او اولین نخستوزیر تاریخ کشورش شد که با رأی عدم اعتماد برکنار شد.
پسرانش سلیمان و قاسم، از ازدواج اولش با «جمیما گلداسمیت»، قبول دارند که پدرشان نمیخواهد بر سر اصول خود مصالحه کند. قاسم به تلگراف گفت: «من واقعاً فکر میکنم اگر به لندن میآمد، افسرده میشد. اینکه کشور در حال ویرانی بود و توسط این کلاهبرداران اداره میشد، او را آزار میداد و فکر نمیکنم بتواند زندگی شادی داشته باشد. چیزی که او را سرپا نگه میدارد، زنده نگه میدارد، مبارزه است.»
مخالفت مستقیم با دستگیری او در پاکستان میتواند عواقب ناگواری برای خودشان داشته باشد و او را از داشتن یک سخنگوی [مخاطب] در جهان خارج محروم کند. و احتمال کمی برای حمایت رسمی از سوی ایالات متحده وجود دارد، جایی که حمایتهای کلامی از آزادی او وجود دارد. سلیمان گفت: «متاسفانه، فرمانده ارتش و دونالد ترامپ در حال حاضر رابطه بسیار خوبی دارند. دولت پاکستان گفته است که ترامپ را برای جایزه صلح نوبل نامزد خواهد کرد.
و به گفته همسر سابقش گلداسمیت، روزنامهنگار و اشرافزاده، «ایلان ماسک»، متحد ترامپ، پستهای مربوط به خان را در ایکس میبندد. او تعاملی را که با «گروک» - چتبات هوش مصنوعی ایکس - داشته است، نقل میکند که به گفته او، اینطور بوده است: «هر بار که چیزی در مورد شرایط زندان عمران، حبس انفرادی یا دسترسی پسرتان به پدرش پست میکنید، الگوریتم پست را محدود میکند. مقامات پاکستانی انتقاد از حلقه نزدیک عمران خان را یکی از اولویتهای اصلی اجرای آنلاین خود قرار دادهاند و ایکس بیسروصدا به اندازه کافی از این قانون پیروی میکند تا این پلتفرم را در کشور زنده نگه دارد.
گلداسمیت ادعا کرد که گروک شواهدی از «کنترل مخفیانه» در حساب او پیدا کرده است و از ماسک خواست تا تعهد خود به آزادی بیان را در نظر بگیرد. در غیر این صورت، راه کمی برای او وجود دارد که درباره خان صحبت کند - به عنوان مثال، نام و تصویر او در تلویزیون و رادیو پاکستان ممنوع است. اما او هنوز از داخل پاکستان حمایت زیادی دارد.
بدیهی است که هیچ راهی برای تعیین مستقل میزان گناه خان در رابطه با ادعاهای علیه او وجود ندارد.
خان میگوید که به او راهی برای خروج از زندان پیشنهاد شده است. او در پستی در ایکس ادعا کرد که در حالی که در زندان آتوک در پنجاب بود، به او پیشنهاد تبعید سه ساله داده شده بود، اما او این پیشنهاد را رد کرد. به او فرصت داده شده بود تا به محل اقامت خود در «بانی گالا» در اسلام آباد برود. مسیر دیگر تبعید در لندن است. او نوشت: من در پاکستان زندگی خواهم کرد و خواهم مرد. موضع من روشن است: ابتدا کارگران و رهبران بازداشت شدهام را آزاد کنید. تنها پس از آن، بحث در مورد وضعیت شخصیام را بررسی خواهم کرد.
در واقع، ۱۰۸ نفر از اعضای حزب تحریک انصاف پاکستان (PTI) به رهبری خان در ماه مه به زندان محکوم شدند. .
آنچه در آینده در انتظار «شیر لاهور»، همانطور که زمانی شناخته میشد، نامشخص است، اما یک چیز قطعی است: او زمانی ملتی را متحد کرده بود، اما سرنوشت او میتواند پاکستان را دچار تفرقه کند.
انتهای پیام