بهرام بیضایی از برجسته‌ترین نمایشنامه‌نویسان ایرانی بود؛ نویسنده‌ای مؤلف که در تئاتر، سینما و پژوهش، جهانی مستقل، ریشه‌دار و یگانه آفرید. آثار او سرشار از کندوکاو در تاریخ‌اند؛ تاریخ نه به‌مثابه گذشته‌ای خاموش، بلکه به‌عنوان میدان زنده‌ای برای پرسش از هویت، حافظه و سرشت و سرنوشت انسان ایرانی. اکنون دوستدارانش در اندوه‌اند، اما باور دارند که غبار مرگ بر چنین نامی نخواهد نشست.