به سبب ماشيني شدن زندگي، ارتباط ادبيات كودك و نوجوان با مباحث عرفاني و تا حدودي اخلاقي كم رنگ شده است. سيامك احمدي ـ نويسنده و شاعر ادبيات كودك و نوجوان ـ در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با بيان اين مطلب گفت: رويكرد به مسائل عرفاني و فلسفي در جامعه‌ي ما از كيفيت مناسب برخوردار نيست و شايد بتوان گفت كه اصلا چنين رويكردي وجود ندارد. او ادامه داد: نويسندگان ما در حال حاضر نه كودك را مي‌شناسند و نه با روحيه‌ و نيازهاي او آشنا هستند. اين واقعيتي است كه براحتي مي‌توان از كارهاي موجود در بازار به آن پي برد. وي با پرداختن به خصوصيات زندگي ماشيني گفت: در اين زندگي كه خالي از مباحث عرفاني و نظري است، اگر به سمت خويشتن خويش رجوع نكنيم و به عرفان و فلسفه نپردازيم، چاره‌اي جز سقوط در پرتگاه ناكجا آباد نخواهيم داشت. به عبارتي، زندگي خشن ماشيني ايجاب مي‌كند كه به سرمنشاء توجه بيشتري شود، ولي ادبيات كودك ما كه ظريف‌ترين موجود را مخاطب قرار مي‌دهد، يا به اين مسائل نمي‌پردازد يا اگر مي‌پردازد، اين پردازش بسيار ضعيف است. انتهاي پيام