آتوسا صالحي: برخي تلقيها در جامعه ما عملا دست نويسنده را ميبندد محتواي بيشتر داستانهاي تاليفي ما به تشريح وضعيت طبقات محروم جامعه ميپردازد
محتواي بيشتر داستانهاي تاليفي ما به تشريح وضعيت طبقات محروم جامعه ميپردازد و با توجه به تحولات دنياي امروز، اين آثار كمتر ميتوانند با نيازهاي نوجوان امروزي همخواني داشته باشند. آتوسا صالحي ـ نويسندهي كودكان و نوجوانان ـ در گفت و گو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) تصريح كرد: اغلب آثار نويسندگان ما در فضاهاي محدود خلق ميشوند و شايد همين مساله است كه باعث شده است فضاسازيها شبيه يكديگر باشند. او با بيان اينكه اين مشكل در ادبيات ترجمهيي وجود ندارد و تنوع فضاها در آنجا ملموس است، گفت: محدوديتهايي در حوزهي ادبيات ما وجود دارد كه دست نويسندگان را در خلق هر فضايي ميبندد و هر فضاسازي از طرف نويسنده ايراني مورد اقبال قرار نميگيرد، در صورتي كه شايد اگر يك نويسندهي اروپايي همان فضاسازي را ايجاد كرده باشد، به راحتي كتابش در داخل كشور ما ترجمه شود و مجوز نشر بگيرد؛ ولي خود ما در بسياري از موارد در اين زمينه با مشكل مواجهيم. وي گفت: چگونه است كه فضاسازيهاي كه رولينگ در مورد جادوگري و جادوگران كرده و ميكند، مورد پذيرش قرار ميگيرد؛ ولي اگر يك نويسندهي ايراني بخواهد همين فضاسازيها را در اثري داشته باشد، با مشكل مواجه ميشود؟! صالحي تاكيد كرد: برخي تلقيها نسبت به مسائل مختلف در جامعه ما وجود دارد كه عملا دست نويسنده را ميبندد. شايد همين مساله سبب شده است كه بيشتر نويسندگان مايل باشند مسائل خانوادگي و عاطفي را آن هم در قالب فانتزي و تخيلي مطرح كنند. انتهاي پيام