يك استاد دانشگاه گفت: پيش‌نويس قطعنامه‌اي كه دير يا زود عليه ايران در شوراي امنيت به تصويب خواهد رسيد، در راستاي سياست گام به گام آمريكا براي فشار بر ايران و همراه كردن ديگر كشورها با خود مي باشد و تهديد ايران مبني بر رد مجموعه‌ي پيشنهادي 1+5 تلاشي براي كاهش فشارهاست. دكتر احمد بخشايشي در گفت‌وگو با خبرنگار انرژي هسته‌يي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با اشاره به اظهارات امروز حميدرضا آصفي، سخنگوي وزارت خارجه مبني بر اين كه اگر فردا در شوراي امنيت قطعنامه‌اي عليه ايران صادر شود، بسته‌ي پيشنهادي 1+5 ديگر موضوعيت نخواهد داشت، اظهار داشت: اين قطعنامه كه پيش‌نويس آن در ميان اعضاي شوراي امنيت توزيع شده است، مبنايش را بندهاي 39 و 40 فصل 7 منشور ملل متحد قرار داده است. وي در توضيح اين بندها گفت: اين بندها تدابيري موقت پيش از اعمال اقدامات سخت‌گيرانه مانند تحريم را در بر مي‌گيرد، ولي آمريكا مي‌خواهد اين قطعنامه را آغاز تصويب قطعنامه‌هاي سخت‌گيرانه‌تر قرار دهد. اين استاد دانشگاه با تاكيد بر طبيعي بودن واكنش فعلي سخنگوي وزارت امور خارجه‌ به اين مانور ديپلماتيك ادامه داد: ايران بايد در چنين شرايطي سياست تدبير همراه با مقاومت را دنبال كند. بخشايشي با بيان اين كه ايران بارها مواضع هسته‌يي خود را اعلام و تاكيد كرده است زودتر از 31 مرداد ماه به بسته پيشنهادي غرب پاسخ نخواهد داد، اظهار داشت: خواسته‌هاي غرب از ايران فراتر از اين موارد است و آنها حتي گفته‌اند تهران بايد تمام فعاليت‌هاي مربوط به غني‌سازي را متوقف كند. در اين قطعنامه نيز به اين امر اشاره شده است. به گفته‌ي وي، اكنون كه هر دو طرف بر مواضع خود تاكيد مي‌كنند، بايد منتظر ماند هر دو تا جايي پيش بروند كه به نقطه حساس برسند و در آنجا هر عاملي مي‌تواند تعيين كننده باشد. اين استاد دانشگاه با اشاره به بخش ديگري از اظهارات آصفي منبي بر اين كه اروپايي‌ها از ابتدا نيز مايل به مذاكره نبودند وگرنه پرونده هسته‌يي ايران را به شوراي امنيت نمي‌كشاندند، گفت: اين اظهارات بدان معناست كه اروپايي‌ها از خود استقلال ندارند و دنباله‌رو برنامه‌ها و سياست‌هاي ايالات متحده آمريكا مي‌باشند. اگر اروپا واقعا مي‌خواست مذاكره كند براي آن پيش‌شرط تعيين نمي‌كرد و به مذاكرات پايبند مي‌ماند تا به هدف نهايي برسيم. انتهاي پيام