کتاب «مرگ را با تو سخني نيست»، گزيده‌ي شعرهاي "اريش فريد" - شاعر آلماني‌زبان معاصر - با ترجمه‌ي خسرو ناقد منتشر شد. به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين کتاب، افزون بر ترجمه‌ي بيش از 60 شعر از اين شاعر، پيشگفتار و جستاري نيز درباره‌ي زندگي و شعر و شخصيت اريش فريد به آغاز کتاب افزوده‌ شده است. پي‌گفتاري هم با عنوان "شاعر واژه‌ها" در پايان کتاب آمده، که به‌بازخواني و بررسي چند شعر از اين مجموعه پرداخته و ويژگي‌هاي زبان شعر و سبک فريد را مورد توجه قرار داده است. نويسنده در اين پي‌گفتار اشاراتي دارد به امکانات ترجمه‌ي شعر و اين پرسش را مطرح کرده که آيا اصولاً ظرافت‌هاي زباني شعر ترجمه‌پذير است و آيا ترجمه‌ي شعر قادر به ‌انتقال احساس سراينده‌ي زبان اصلي خواهد بود؟ «مرگ را با تو سخني نيست» از سوي نشر چشمه منتشر شده است. ناقد نخستين‌بار ترجمه‌ي شعري از فريد را در سال 1372 منتشر كرد. سپس در سال 1379 مجموعه‌اي از شعرهاي اين شاعر را در کتابي با عنوان «بر تيغه‌ي لبخند» به‌چاپ رساند. اريش‌ فريد در سالِ 1921 ميلادي در خانواده‌اي يهودي در شهر وين - پايتخت اتريش - به‌دنيا آمد. بعد از قدرت‌يابي احزاب فاشيستي در آلمان و اشغال نظامي اتريش، فريد در سن 17سالگي و پس از قتل پدرش به‌دست گشتاپو، مجبور به ‌ترک زادگاهش شد و بيش از نيمي از زندگي خود را در غربت گذراند. در دوران مهاجرت در لندن اولين شعرهاي خود را سرود و حيات هنري‌اش آغاز شد. نکته‌ي جالب درباره‌ي زندگي فريد اين است که او با آن‌که بيش از 40 سال از عمر خود را در انگلستان سپري كرد و با آن‌که همسرش انگليسي و فرزندانش انگليسي‌‏زبان بودند و خانه و زندگي‌اش در لنـدن بود و خود نيز به ‌‏زبـان انگليسي تسلط و اِشراف كامل داشت، هرگز به ‏زبان انگليسي شعري نسرود. در زمان جنبش دانشجويي دهه‌ي 60، شهرت فريد به‌خاطر شعرهاي سياسي‌اش به اوج خود رسيد. اما مجموعه شعرهاي عاشقانه‌ي او سبب شد که يک سال پيش از مرگ، موفق به ‌دريافت جايزه‌ي «گئورگ بوشنر»، كه به گفته‌ي ناقد، مهم‌ترين جايزه‌ي ادبي آلمان است، شود. از اريش فريد 23 دفتر شعر به‌جا مانده است. اولين دفتر شعر او با عنوان «آلمان» در سال 1994 ميلادي و در دوران مهاجرت در لندن منتشر شد و آخرين مجموعه‌ي شعرش در سال 1991 ميلادي پس از مرگش و با عنوان «اين است هر چه هست» در برلين انتشار يافت. فريد سرنوشتي پُرماجرا داشت که از همان آغازِ زندگي، سرشت و سرنوشت او را رقم زد. شعرهايش نيز به‏گونه‏اي متأثر از حوادث و دگرگوني‏هاي بنياديني است که در دوران جنگ جهاني دوم و سلطه‌ي فاشيسم بر بخشي بزرگ از اروپا روي داد. او سرانجام در 22 ماه نوامبر سال 1988 ميلادي به‌هنگام اجراي‌ برنامه‌ي شعرخواني در آلمان ديده از جهان فروبست و در گورستان لندن به ‌خاک سپرده شد. خسرو ناقد پيش از اين، اين كتاب‌ها را منتشر کرده‌ است: «چون آب به ‌جويبار و چون باد به ‌دشت» ( رباعيات عمر خيام / مجموعه‌ي دو زبانه‌ي فارسي - آلماني)، انتشارات اديتسيون اورينت، برلين؛ «بر تيغه‌ي لبخند» (زندگي و شعر اريش فريد)؛ «انديشه‌ي غربي و گفت‌وگوي تمدن‌ها» (مقاله‌هاي اولين کنفرانس يونسکو درباره‌ي گفت‌وگوي تمدن‌ها / ترجمه‌ي فريدون بدره‌اي، باقر پرهام و خسرو ناقد)؛ «فرهنگ لانگن شايت»؛ «چرا جنگ؟» (بررسي روان‌شناسانه‌ي پديده‌ي جنگ / نامه‌هاي آلبرت آينشتين و زيگموند فرويد)؛ و «در سايه‌ي ماه و مرگ» (گزيده‌ي شعرهاي فدريکو گارسيا لورکا). انتهاي پيام