يك كارشناس مسائل بين‌الملل درباره واكنش ايران به تصويب قطعنامه چهارم خاطرنشان كرد: بهترين شيوه و اقدام، تداوم حركت در مسير هسته‌يي و در عين حال، اتخاذ روشي براي جلوگيري از افزايش فشارهاست. حسين علايي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، با اشاره به تصويب قطعنامه جديد عليه ايران در شوراي امنيت سازمان ملل متحد و واكنش ايران به اين اقدام گفت: بهترين شيوه و اقدام اين است كه ايران به حركت خود در مسير هسته‌يي ادامه دهد و از سويي اجازه ندهد فشارهاي اقتصادي و تحريم‌ها افزايش يابد. وي گفت: ايران بايد سناريوهايي را طراحي كند كه مسير تحريم هاي شوراي امنيت ادامه پيدا نكند؛ چون اين مسير مناسب نيست و شرايط را براي رسيدن به تفاهم ميان ايران و مجموعه 1+5 سخت مي‌كند. علايي ادامه داد: بايد چارچوبي طراحي شود كه بازي برد-برد دنبال شود و طرفين از وارد شدن به مسير گفت‌وگو و تعامل احساس شكست نكنند. اين كارشناس مسائل بين‌الملل هم‌چنين با بيان اين كه يكي از ابزارهاي كشورهاي داراي سلاح هسته‌يي در شوراي امنيت براي مقابله با توسعه فن‌آوري‌هاي هسته‌يي در كشوهاي مستقل، استفاده از آژانس بين‌الملل انرژي اتمي و شوراي امنيت به منظور فشار آوردن به اين كشورها براي متوقف كردن فعاليت‌هاي هسته‌يي‌شان است، افزود: قطعنامه‌هاي شوراي امنيت هزينه فعاليت‌هاي هسته‌يي را براي كشورهاي مثل ايران افزايش مي‌دهد. تصور قدرت‌هاي بزرگ اين است كه از اين طريق مي‌توانند هزينه‌ها را به ميزاني افزايش دهند كه كشور هدف فعاليت‌هايش را كنار بگذارد و طبق برنامه آنها عمل كند. اين كارشناس مسائل بين‌الملل خاطرنشان كرد: آمريكا تلاش دارد دانش هسته‌يي در حوزه غني‌سازي و ايجاد چرخه سوخت به كشورهاي داراي اين فن‌آوري محدود باقي بماند و ساير كشورها نتوانند با استفاده از قوانين NPT در اين مسير جلو روند. علايي با بيان اين‌كه سياست آمريكا عدم اشاعه هسته‌يي است درباره ديگران است، اظهار كرد: آمريكا براي اعمال اين سياست از چند ابزار استفاده مي‌كند كه يكي از آنها مذاكره و تفاهم است و اگر اين روش جواب نداد از ابزار آژانس و توسعه فعاليت‌هاي نظارتي آن و وادار كردن كشور هدف به پذيرش پروتكل الحاقي استفاده مي‌كند و اگر اين روش هم نتيجه نداد، از ابزار شوراي امنيت و صدور قطعنامه كه لازم‌الاجرا براي تمامي كشورهاست، استفاده مي‌كند. وي ادامه داد: به نظر مي‌رسد الان رفتار 1+5 درباره ايران در اين مرحله قرار دارد. با تصويب قطعنامه‌هاي شوراي امنيت و تداوم آنها و افزايش تحريم‌ها حلقه فشار بر ايران را تنگ‌تر مي‌كنند تا هزينه‌هاي فعاليت‌هاي هسته‌يي ايران را بالا ببرند و از اين مسير ايران را وادار كنند به خواسته آنها تن دهد و قطعنامه چهارم در همين جهت است. علايي در پايان با اشاره به اظهارات رييس‌جمهور مبني بر اين كه اگر قطعنامه ديگري عليه ايران تصويب شود مسير مذاكره بسته مي‌شود، گفت: علاوه بر اين موضوع كاهش همكاري‌هاي ايران با آژانس نيز مطرح است، اما چون اين مسير بايد به سمت اعتماد برود تا مساله حل و فصل و از فرصت‌ها براي پيشرفت كشور استفاده شود لازم است سناريوهاي مناسبي در اين باره طراحي شود. انتهاي پيام