گزارش ايسنا از مراسم تشييع و خاك‌سپاري حسن امداد

مراسم تشييع پيكر و خاك‌سپاري حسن امداد برگزار شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در فارس، پيكر امداد از آرامگاه سعدي تشييع شد و در كنار حافظ شيراز آرام گرفت.

خبرنگار ايسنا در حاشيه به خاك‌سپاري اين نويسنده و پژوهشگر، با تعداي از اهل فرهنگ و هنر و نيز مسؤولان شيرازي درباره ويژگي‌هاي او گفت‌وگو كرده كه در ادامه مي‌آيد:

علاوه بر كتاب‏هايش، در اخلاق بي‏نظير بود

مهدي فقيه بازيگر سينما و تئاتر به خبرنگار ايسنا، گفت: آثار حسن امداد را كه مي‏بينيم، به اين نتيجه مي‏رسيم كه يكي از مشاهير بزگ ايران را از دست داده‏ايم؛ نه تنها فارس؛ زيرا دانايي و تحقيقات ايشان در رابطه با فارس و شيراز بي‌نظير است.

وي افزود: تنها به كتاب نوشتن نيست؛ بلكه ايشان در اخلاق بي‏نظيرترين بود؛ يعني موازي بود با چيزهايي كه مي‏دانست؛ يعني اگر سؤالي از او مي‏پرسيدي، تمام و كمال با ادب و فروتني پاسخ مي‏داد و اين بزرگ‌ترين نعمتي است كه خداوند به كسي مي‏دهد.

فقيه ادامه داد: مرحوم پدرم با ايشان رابطه نزديكي داشت و به همين دليل من از كودكي با مرحوم امداد مأنوس بودم و از كودكي مي‌ديدم كه او چگونه احترام مي‌گذاشت. بي‌ترديد جاي او در اعلي عليين است.

عرض عمر امداد بيش‌تر از طول عمرش بود

كاووس حسن‏لي نويسنده و استاد دانشگاه شيراز نيز به خبرنگار ايسنا، گفت: حسن امداد يكي از برجسته‌ترين و شناخته‌شده‌ترين شخصيت‏هاي فرهنگي، ادبي و تاريخي دوره معاصر بود و آثار منحصر به فردي از ايشان منتشر شده است.

وي ادامه داد: هوش فوق‌العاده، حافظه و دريافت قوي از حسن امداد يك شخصيت منحصر به فرد ساخته بود و واقعيت اين است كه عرض عمر امداد بيش‌تر از طول عمر او بود و سند اين حرف آثاري است كه از استاد امداد منتشر شده است.

حسن‏لي اضافه كرد: حسن امداد فردي بود كه فقط شبيه خودش بود و كسي شبيه او نيست؛ به همين دليل همه اهالي فرهنگ و هنر اين شهر در غم از دست رفتن او سوگوار هستند و ويژگي امداد اين بود كه تا آخرين لحظه زندگي در همه عرصه‌هاي فرهنگي پويا بود؛ اما متاسفانه خود امداد از بين ما رفت؛ ولي آثار او هميشه زنده و ماندگار است.

امداد مورد وثوق استادان بود

علي‌اكبر صفي‌پور - مدير بنياد فارس‌شناسي و رييس مركز اسناد و كتابخانه ملي فارس - نيز با اظهار تأسف از درگذشت حسن امداد، گفت: حسن امداد به عنوان عضو هيأت امنا و هيأت مديره فارس‌شناسي و به عنوان يك مرجع كاملا مطمئن در خدمت اهالي علم بود و اگر چه فاقد مدارك بالاي دانشگاهي بود؛ اما به لحاظ آشنايي با اسلوب‏هاي علمي و روش‏هاي تحقيق مورد وثوق اساتيد فن قرار داشت و از اين جهت شخصيتي قابل احترام بود.

او با بيان اين‌كه امداد نيم قرن كار پژوهش و تحقيق كرد، گفت: او سال‏ها ممارست و تمرين كرد و اولين كار او سال 1325 و آخرين كارش در سال 89 بود؛ كاري كه از عهده هركس بر نمي‌آيد.

صفي‌پور اضافه كرد: استاد امداد از شخصيت‌هاي علمي منحصر به فردي است كه هم خوب زيست و هم آثار ارزشمندي به جاي گذاشت.

امداد معلمي براي همه‌ي نسل‏ها بود

هاشم كروني - شاعر و روزنامه‌نگار - نيز امداد را معلمي براي همه نسل‏ها دانست و گفت: مرحوم امداد به ما انديشيدن و علم دانش آموخت. او معلم خوبي نه تنها براي من و نسل من كه براي چند نسل اهل فرهنگ شيراز بود و هر كدام از ما يك بخش از استاد آموختيم و هر وقت كه با ايشان همنشين مي‏شديم، چيزي براي ياد گرفتن داشتيم.

فقدان امداد ضايعه‌اي بزرگ است

عليرضا پرورش - رييس حوزه هنري فارس - هم گفت: وقتي آدم به كارها و فعاليت‏هاي علمي او نگاه مي‏كند، متوجه مي‏شود كه او به تنهايي شايد به اندازه چند وزارتخانه و دستگاه ثمر داشته است؛ بنابراين فقدان اين مرد بزرگ ضايعه‏اي بزرگ براي جامعه علمي و ادبي فارس است.

امداد ذهن بسيار روشني داشت

خشنود - رييس بيمارستان مركزي شيراز (ام.آر.آي) - نيز كه در ساعات آخر عمر اين پژوهشگر بر بالين وي بوده، به خبرنگار ايسنا گفت: امداد واقعا چهره‌اي بسيار آگاه و مردمي بود. او بسيار فروتن و بسيار انسان درستي بود و ذهن بسيار روشني داشت؛ به طوري كه در اين اواخر همچنان ذهن آماده‏اي داشت كه مي‌توانست بسياري از مطالب را ارائه دهد.

وي در توضيح چگونگي آخرين لحظات عمر مرحوم امداد گفت: در ساعت‌هاي آخر عمر باارزش ايشان پس از عمل دياليز كه حالش بهبود پيدا كرده بود، به ديدارش ميرفتم و در حالي كه نشان مي‏داد مرا شناخته است، لبخندي پر از زندگي زد كه باعث شد اين خاطره هميشه در ذهن من باقي بماند.

تكرار چنين آدم‌هايي به ندرت اتفاق مي‏افتد

صدرا ذوالرياستين - شاعر، روزنامه‌نگار و پژوهشگر - با اظهار تأسف از فقدان اين نويسنده و اديب گفت: از سال 1335 كه معلم بود، زير سايه‏اش بودم و بيش‌ترين نقد را روي كتاب‏هايش نوشتم و از نثرش بسيار استفاده كردم. او غير از پايه‏هاي علمي سرشار از مايه‏هاي اخلاقي بود. تكرار چنين آدم‌هايي به ندرت اتفاق مي‏افتد.

امداد مورد تكريم مقام معظم رهبري بود

غلامرضا كافي - شاعر و مدرس دانشگاه شيراز - نيز با تمجيد از مقام علمي حسن امداد، گفت: خاطره ارج‌گذاري مقام معظم رهبري در جمع نخبگان فارس به ايشان را هيچ‌گاه فراموش نمي‏كنم. در اين ديدار، مقام معظم رهبري در مقابل تنها كسي كه ايستاد و هديه‌شان را گرفت، امداد بود و در واقع رهبر فرزانه انقلاب مقام علمي ايشان را خيلي خوب به جاي آورد؛ چرا كه از پژوهش‏هاي مرحوم امداد و آثارشان باخبر بودند. در هر حال، تكريم رهبر انقلاب از مرحوم امداد، تكريم علم، پژوهش و تحقيق است.

آثار امداد دستمايه‌ي خوبي براي محققان است

همچنين منصور طبيعي - مديركل فرهنگ و ارشاد اسلامي فارس - با زنده نگه داشتن ياد و خاطره امداد، گفت: استاد امداد جايگاه ارزشمندي در تاريخ ادبيات و پژوهش فارس داشته و مجموعه آثار ايشان دستمايه خوبي براي محققان است.

او افزود: چاپ اين مجموعه آثار به صورت تلخيص مي‏تواند مورد استفاده اقشار مختلف جامعه قرار گيرد؛ بنابراين معتقدم چهره ايشان از بعد علمي بايد مورد توجه ويژه دانشگاه و ساير دستگاه‏هاي علمي قرار گيرد.

طبيعي با اشاره به سجاياي اخلاقي اين پژوهشگر پيشكسوت گفت: مرحوم امداد همواره مقيد به مسائل اخلاقي اجتماعي بود و هيچ‌گاه نديدم شكايت و گلايه‌اي از افراد بكند كه اين رفتار او مي‏تواند الگو قرار گيرد كه چگونه يك انسان علمي به لحاظ اخلاقي نيز خود را در جايگاه برتر قرار دهد.

مديركل فرهنگ و ارشاد اسلامي فارس پشتكار استاد امداد را نيز مثال‌زدني دانست و تصريح كرد: او بالاي 50 سال قلم زد و تلاش كرد در عرصه علمي بدون كوچك‌ترين توقعي، به امر تحقيق اهتمام بورزد كه همين مسأله رمز تعمق بخشيدن و ماندگاري آثار ايشان است.

جانشيني براي امداد نمي‏توان پيدا كرد

جمشيد صداقت‌كيش - نويسنده و پژوهشگر - نيز فقدان امداد را ضايعه‌اي بزرگ براي جامعه علمي فارس دانست و گفت: كتاب "شيراز از گذشته و حال" امداد در سال 1339 چاپ شده؛ لذا با توجه به اين‌كه تا به حال 30 جلد كتاب در مورد شيراز چاپ شده، سرآمد همه اين كتاب‌هاست.

به اعتقاد اين نويسنده و پژوهشگر، شيرازپژوهي مثل شادروان امداد وجود نداشت و هيچ جانشيني مثل او نمي‌توان در اين زمينه پيدا كرد. امداد حافظه بسيار خوبي داشت و بيش از اندازه شعر از حفظ داشت. نكته عجيب اين‌كه او فقط دو سال آخر همرش مريض بود و كسي حتا يك سردرد ساده از او به ياد ندارد.

وزني از تاريخ و فرهنگ اين سرزمين كم شد

محسن خباز - رييس انجمن موسيقي فارس - هم با بيان اين‌كه از شنيدن خبر درگذشت استاد امداد شوكه شده است، گفت: مرحوم امداد در دل همه اهالي فرهنگ و هنر شيراز جاي داشتند. او هميشه سر حال و سرزنده و پر از انرژي بود. با مرگ اين عزيز فرهيخته، وزني از تاريخ و فرهنگ اين سرزمين كم شد. افسوس آن‌چنان كه بايد، از تمام توان ايشان استفاده نشد.

امداد از استوانه‏هاي پابرجاي انجمن‏هاي ادبي شيراز بود

ناصر امامي - دبير كانون فرهنگ و هنر پارس - امداد را يكي از ارزشمندترين ذخيره‌هاي فرهنگي و تاريخي ايران دانست و گفت: او در سن 19 سالگي به آموزش نوباوگان اين مرز و بوم پرداخت و ضمن ادامه خدمت مقدس فرهنگي به پژوهش و تحقيق و تاريخ‌نگاري نيز مبادرت كرد و آثار گران‌بهايي از خود به يادگار گذاشت. استاد امداد از استوانه‏هاي پابرجاي انجمن‏هاي ادبي شيراز بود كه آثار او گنجينه‏اي از تاريخ فرهنگ و فضيلت ادب اين شهر است. مرگ او همه دوستداران عرصه فرهنگ را به سوگ نشاند.

استاد امداد در نوع خود يگانه بود

پرويز خائفي - شاعر - هم گفت: استاد امداد فرهنگ‌وري توانمند بود كه جهات مختلف اعتباري، او را در نوع خود به فردي يگانه تبديل كرده بود.

خائفي افزود: امداد مردي پاك‌بخته بود، او را از جواني مي‌شناختم و با روحياتش آشنا بودم.

وي با بيان اين‌كه شادروان امداد با شاعران بزرگ نسل‌هاي مختلف ارتباطي خوب داشت، گفت: شادروان امداد با كساني‌ نظير نواف و شعاع‌الملك كه شعراي سه نسل قبل شيراز بودند، آشنايي داشت و آثارشان را نقد كرده است.

خائفي مرحوم حسن امداد را انساني پاك‌باخته توصيف كرد كه در عين فضل و دانش، بي‌تكلف و بي‌ادعا زندگي كرد و به سراي باقي شتافت.

او با بيان اين‌كه همه عمر آن استاد فقيد صرف فرهنگ فارس و شيراز شد، گفت: كارهايي كه او كرد، كارهاي بزرگي بود كه ديگران توان انجام آن را نداشتند؛ زيرا تخصص و بينش خاصي مي‌خواست كه در امداد وجود داشت.

خائفي اضافه كرد: استاد امداد در عين ‌حال كه شاعر نبود؛ اما شعر را خوب مي‌شناخت، سره را از ناسره به‌خوبي تشخيص مي‌داد، كتاب‌هاي او در مورد انجمن‌هاي ادبي، شاعران شيراز و شعر فارس و شيراز، نشان‌دهنده توان آن مرحوم است، خصوصا كتاب مرگ در شعر شاعران.

خائفي در حالي‌كه از تأثر مرگ استاد امداد قادر به ادامه اين گفت‌وگو نبود، اين اتفاق را ضايعه‌اي بزرگ براي فرهنگ و جامعه فرهنگ‌ور فارس، شيراز و كشور تلقي و عنوان كرد: تا دوباره مادر فلك امداد ديگري بزايد، تا امداد ديگري پرورش پيدا كند، دوران زيادي بايد بگذرد.

فقدان امداد يك ضايعه‌ي بزرگ براي فرهنگ ايران است

سيروس رومي - پژوهشگر و روزنامه‌نگار - درباره حسن امداد، گفت: فقدان استاد امداد يك ضايعه بزرگ براي فرهنگ ايران است؛ زيرا اين مرد چهره ماندگار و ماناي فرهنگ، ادب و تاريخ زمانه ماست و بي‌شك، نامش بر تارك فارس همواره خواهد درخشيد.

وي افزود: امداد شخصي بود كه در خانه و كتابخانه و انديشه‏اش به روي جوانان و طالبان علم باز بود و تعدادي از دانشجوياني كه پايان‌نامه‏هاي دانشجويي كارشناسي ارشد خود را مي‌نگاشتند، مي‏گفتند فردي چنين دست‌باز در مورد دادن اطلاعات خودشان به افراد ديگر را نديده‏ايم.

رومي ادامه داد: پس شاهديم ضمن اين‌كه ايشان آگاهي‌هاي متفاوتي در زمينه‌هاي هنر، تاريخ، ادب و فارس داشت؛ اما تمام داشته‏هاي خودش را به راحتي در اختيار طالبان علم مي‏گذاشت.

گزارش از خبرنگاران ايسنا: علي نظام‌الملكي، فرزاد صدري و علي‌محمد پشوتن

انتهاي پيام

  • چهارشنبه/ ۱ دی ۱۳۸۹ / ۱۶:۴۲
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 8910-00783
  • خبرنگار :