سومين كنسرت از دوازدهمين جشن خانه موسيقي با اجراي تصنيفهاي ماندگار ايراني در شب «عطا جنگوك» در خاطرهها ماندگار شد.
به گزارش خبرنگار بخش موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، هواي پاييزي نيمه دوم مهر ماه 90 جان ميدهد براي گوش سپردن به نواي خوش سازهايي كه دستهاي هنرمندان سكوت آن را با همنوازي باشكوه خود ميشكند.
صندليهاي تالار وحدت براي سومين و آخرين شب يك به يك ميزبان آنهايي است كه براي آغاز همسرايي سازها، لحظه شماري ميكنند.
برنامه اين بار هم در وقت تعيين شده آغاز ميشود و هنرمندان يكايك چهره مينمايانند تا شب «عطاجنگوك» را خاطره ساز كنند.
ويولونها به صدا در ميآيد و به تدريج روح و روان شنوندگان را با خود به دنياي موسيقي ميبرد و در اين راه سه تارها خوب از پس همراهي ويولونها بر ميآيد.
آنهايي كه در شب پاييزي نوزدهم مهرماه پاي به تالار وحدت گذاشتهاند عطا جنگوك را خوب ميشناسند؛ او كه در قامت خنياگران نواي دلنواز آهنگهاي بختيارياش هنوز در گوش عاشقان موسيقي ميپيچيد.
پخش تصاويري از زنده ياد عطا جنگوك و صدايش لحظاتي از برنامه را به خود اختصاص داد و بعد از آن با تكان چوب و دست «امين سالمي» كه بار ديگر رهبري اركستر آكادميك تهران را برعهده دارد، نواي «به ياد صبا» اثر ماندگار «حسين دهلوي» در سالن طنين انداز و فراز اول نواخته ميشود.
اينجا رقص آرشههاي ويولون با همنوايي سه تار غوغا ميكنند.
***
در ادامه ، نواي خوش تصنيف «ميگذرم» زنده ياد «علي تجويدي» با صداي «حميد خزاعي» در تالار وحدت پيچيد.
من از شهر تو چون نالان ميگذرم
تنها سايه من باشد همسفرم
اين عشق تو مرا، بنگر،تاكجا كشانده،
دست از دلم بردار،كه دگر،طاقتم نمانده
ميگذرم،ميگذرم
زبراي تو از جان ميگذرم ...
***
همچنان سايه تجويدي بر تالار حس ميشود كه تصنيف «بازگشته» او دل عاشقان موسيقي ايراني را به شوق ميآورد.
اينجا ضرباهنگ سازها شور و حالي يادماندني به پا ميكند
اميد جانم زسفر بازآمد
شكر دهانم زسفر بازآمد...
***
غوغاي سازها ادامه دارد و «ديلمان» مرتضي محجوبي گوش شنودگان را نوازش ميدهد و به جشن خاطرهها فرا ميخواند.
اين تصنيف از سوي گروه به روان پاك عطا جنگوك اهدا شد.
اينجا نواي فلوت است كه در درياي زمزمه ويولونها آتشي به پا ميكند خاموش ناشدني...
چنان در بند مهرت پايبندم
كه گويي آهوي سردركمندم
گهي بر درد بي درمان بگريم
گهي بر حال بي سامان بخندم
نه مجنونم كه دل بردارم از دوست
نه مجنونم كه دل بردارم از دوست...
***
«ديلمان» تنها هديه اركستر آكادميك تهران به عطا جنگوك نيست. «كاروان» مرتضي محجوبي نيز بريا جنگوك نواخته ميشود. «كاروان» تماشاگران را به سالهاي دور و دراز و پرخاطره، به دوران طلايي صبا، ياحقي و معروفي ميبرد.
همه شب نالم چون ني
كه غمي دارم كه غمي دارم
دل و جان بردي اما
نشدي يارم يارم
با ما بودي بي ما رفتي
چو بوي گل به كجا رفتي؟
تنها ماندم تنها رفتي ...
***
بخش نخست كنسرت اركستر آكادميك تهران با قطعه خاطرهانگيز ديگري ازساختههاي «همايون خرم» دلها را با خود به دنيايي ديگرگون برد. اين بار «پيام عاشقانه» با صداي «امير رفعتي» طنينانداز شد.
از شكستنم پروا نميكني
عاشقي چو من پيدا نميكني
از چه ميكني امتحان مرا ؟
يا بكش مرا يا بخوان مرا
يا بكش مرا يا بخوان مرا
اي يار بسويم بيا
***
پايان بخش قسمت اول اين كنسرت اجراي تصنيف «رفتي» اثر ديگري از همايون خرم بود كه بار ديگر با صداي امير رفعتي در تالار پيچيد و بخش دوم بعد از استراحتي كوتاه با قطعهي بيكلام ديگري از ساختههاي حسين دهلوي با نام «سبكبال» آغاز شد.
در ادامه نيز قطعهاي از زنده ياد «پرويز مشكانيان» حاضران را به وجه آورد.اركستر آكادميك تهران اين بار تصنيف «مرا عشاق» را با صداي «وحيد تاج» اجرا كرد.
چو شيرين سوي جنگ آيد
ندامتهاي تو آتش
زهر سويي برانگيزد
***
«موسم گل» كه در ادامه نواخته ميشود، زخمههاي انگشتان هنرمندان نواها را به ترنم در ميآورد...
بار ديگر با تصنيف «اي آشنا» با صداي حميد خزاعي يكي از ساختههاي همايون خرم مخاطبان را به وجد ميآورد.
اي بي وفا راز دل بشنو
از خموش من اين سكوت مرا
ناشنيده مگير
اي آشنا چشم دل بگشا
حال من بنگر
***
«آسميه سر» تصنيف ديگري است كه با تنظيم بابك شهركي اجرا ميشود و در ادامه آن «مرغ شب» از تصنيفهاي محلي ديار قوچان بار ديگر از سوي گروه به زوح عطا جنگوك اهدا ميشود.
مرغ شب خواندي و رفتي
دلم را لرزاندي و رفتي
***
در چهاردهمين فراز ، وحيد تاج، امير رفعتي و حميد خزاعي تصنيف «سراي اميد» محمدرضا لطفي را همسرايي ميكنند.
راه ما راه حق راه بهروزي است
اتحاد اتحاد رمز پيروزي است
صلح و آزادي
***
كنسرت كه تمام ميشود اركستر آكادميك تهران در برابر تشويقهاي پياپي نواي «اي ايران» را در تالار وحدت سر ميدهد و همه با هم ميخوانند:
اي ايران اي مرز پرگوهر
اي خاكست سرچشمه هنر
دور از تو انديشه بدان
پاينده ماني و جاودان ...
انتهاي پيام