اعضاي اركستر سمفونيك ويولت در «شب باغچه‌بان» به «هيچستان» رفتند. همانجا كه به سراغش اگر مياييد، نرم و آهسته بياييد، مبادا چيني نازك تنهايي‌اش ترك بردارد.
به گزارش خبرنگار بخش موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دومين شب از دوازدهمين جشن خانه موسيقي ايران شب باغچه‌بان بود. اعضاي اركستر سمفونيك ويولت سازهاي خود را به ياد «اولين» و «شمين» كوك كرده بودند و به ياد اين دو مي‌نواختند.
تماشاگران حاضر در سالن وحدت راس ساعت 21:30 اعضاي اركستر سمفونيك ويولت را به روي صحنه ديدند و پس از آن مسعود يكتا، خواننده و فرزاد نوشان، رهبر اركستر به روي صحنه آمدند.
برنامه اركستر سمفونيك ويولت با پخش فيلمي كوتاه با كارگرداني محمدرضا جعفري از زندگي ثمين باغچه‌بان آغاز شد و پس از آن سازهاي گروه قطعه «اهل كاشانم» از سهراب سپهري راه نواختند:
«اهل كاشانم، روزگارم بد نيست ...»
40 نفر ويولونيست حاضر در اركستر به آرامي كار خود را آغاز كردند. با حركت دست‌هاي فرزاد نوشاد سازهاي بادي نيز به صدا درآمدند تا مسعود يكتا نواي «اهل كاشانم روزگارم بد نيست» سهراب سپهري را با صدايي آرام آغاز كند...
«زندگي در آن وقت حوض موسيقي بود»
تشويق تماشاگران بي وقفه ادامه داشت تا اركستر سمفونيك ويولت خود را براي قطعه‌ي ديگري آغاز كند.
«گوش كن، دورترين مرغ جهان مي‌خواند...»
دومين قطعه اركستر، شعري ديگر از سهراب سپهري بود. ايمان ذاكري دراميست گروه به آرامي ساز خود را به صدا درآورد و پس از آن صداي پيانو سالن را مملو از موسيقي كرد. رهبر گروه با اشاره‌اي سريع ويولونيست‌ها را وارد كار كرد و پس از آن، مسعود يكتا:
«بهترين چيز رسيدن به نگاهي است كه از حادثه عشق‌تر است...»
ويولونيست‌هاي اركستر كار خود را ادامه مي‌دانند و مسعود يكتا همراه با تشويق تماشاگران قطعه‌ي دوم كارش را نيز به پايان رساند. پيش از آغاز سومين قطعه خواننده اركستر با خوشامد گويي به تماشاگران بيان كرد: در ليست اسامي گروه نام استاد حميد يوسفي به عنوان سرگروه ذكر شده است كه وي به دليل كسالت از همراهي گروه بازماند.
استاد يوسفي كه در سالن حضور داشت با تشويق تماشاگران رو به رو شد و از اركستر خواست تا كارشان را ادامه دهند و اين جا بود كه اعضاي گروه به هيچستان رفتند:
«پشت هيچستان چتر خواهش باز است ...»
اعضاي اركستر سمفونيك ويولت در حالي سومين قطعه از سهراب سپهري را مي‌نواختند كه 15 مهرماه سالروز تولد اين شاعر نقاش بود. «به سراغ من اگر مياييد، نرم و آهسته بياييد. مبادا چيني نازك تنهايي من ترك بردارد.» صداي مسعود يكتا با فراز و فرودهايش سالن را به شور و هيجان درآورده بود:
«پشت هيچستانم، پشت هيچستان چتر خواهش باز است...»
با تشويق بي وقفه تماشاگران و البته محمد سرير كه در اين شب مهمان اركستر سمفونيك ويولت بود اعضاي اركستر براي قطعه‌ي ديگر آماده شدند. فرزاد نوشاد و مسعود يكتا با تشويق تماشاگران از روي صحنه خارج شدند.
و تالار وحدت بي‌كلام «بيكران» شد.
با بازگشت فرزاد نوشاد، رهبر اركستر نواي پيانو بر فضا مسلط شد. قطعه‌ي بي‌كلام در اوج بي‌كلامي‌اش حرف‌هاي زيادي داشت و به خوبي توجه تماشاگران حاضر در سالن را جلب كرده بود. در اوج صدا ترومپت و پيانو حرف مي‌زدند و در پاسخ آنها 40 ويولون بودند كه بازتاب فرمان‌هاي فرزاد نوشاد را ارائه مي‌كردند. قطعه‌ي «بيكران» آغاز و پايان كلامش پيانو بود و به خوبي توانست روح سالن را به دست بگيرد و تماشاگران را با شوقي فراوان رهسپار قطعه بعدي كند. قطعه‌اي كه همگان در انتظارش بودند. قطعه‌اي از حضرت مولانا.
«اينجا كسي هست پنهان / چون جان و خوشتر از جان ...»
بازگشت مسعود يكتا به صحنه اعضاي گروه سازهاي كوك كرده خود را براي نواختن نخستين قطعه از مولانا آماده كردند. «اينجا كسي هست پنهان» با نواي مسعود يكتا به سمع تماشاگران رسيد و توانست سالن را به وجد بياورد. محمد سرير كه گويي از اين قطعه بسيار خشنود بود با تشويق بي وقفه رضايت خود را از كار زيباي اركستر سمفونيك ويولت نشان مي‌داد و حميد يوسفي كه جاي خود را بر روي صحنه خالي مي‌ديد تنها با خشنودي هم‌نواهايش را تشويق مي‌كرد. با تشويق تماشاگران اركستر براي ششمين قطعه آماده شد.
«تيز دوم، تيز دوم، باد بهاران برسان»
دومين قطعه از مولانا با نواي آرام ويولن سل آغاز شد. «آن شه موزون جهان عاشق موزون طلبد» فضاي سالن را عرفاني كرده بود. مسعود يكتا با آخرين توان از زبان مولانا مي‌خواند «در خاك بود جاي طلب آن شه موزون جهان عاشق موزون طلبد» تشويق تماشاگران را به همراه داشت كه شايد ثابت مي‌كرد اين قطعه زيبايي منحصر به فردي داشت.
آخرين قطعه اركستر سمفونيك ويولت سوئيت آذربايجاني اثر ثمين باغچه‌بان بود. پيش از آغاز اين قطعه مسعود يكتا با اشاره به حق بزرگ خاندان باغچه‌بان بر گردن موسيقي ايران گفت، زماني كه پيشنهاد شد در اين شب برنامه‌اي به ياد استاد باغچه‌بان اجرا كنيم با كمال ميل پذيرفتيم، اما فراهم كردن قطعه‌هاي بيشتر از آثار استاد باغچه‌بان كار آساني نبود. همين جا قول مي‌دهم كه اركستر سمفونيك ويولت يك اجراي مستقل با آثار استاد خواهد داشت.
پس از پايان سوئيت آذربايجاني كار گروه به پايان رسيده بود و با بازگشت مسعود يكتا به صحنه همه تماشاگران ايستاده اركستر را تشويق مي‌كردند كه خواننده گروه گفت: شب گذشته شاهد اجراي فوق العاده‌ي استاد محمد سرير بوديم. پيش از آغاز يك قطعه استاد گفتند همه اين قطعه را دوست داريم و من نيز اين جمله را تكرار مي‌كنم. همه اين قطعه را دوست داريم.
با اشاره قيام، تالار وحدت يك صدا «اي ايران اي مرز پرگوهر ...»
با فرمان فرزاد نوشاد سازهاي اركستر سمفونيك ويولت قطعه‌ي «اي ايران» را نواختند و تماشاگران حاضر در سالن وحدت نيز ايستاده گروه را همراهي مي‌كردند. «دور از تو انديشه‌ي بدان» رهبر گروه با اشاره به تماشاگران آنها را به همراهي وادار كرد و حاضرين نيز با هم‌خواني و تشويق اعضاي گروه پاياني زيبا براي كار اركستر سمفونيك ويولت رقم زدند.
به گزارش ايسنا، در بخش دوم، اركستر مجلس «آرس‌نوا» دوازده قطعه از آثار فرانسيس پوكف، جورج گيتي، ثمين باغچه‌بان با سازهاي تريو، ابوا، باسون و پيانو را اجرا كردند. اركستر مجلس آرس‌نوا كارش را با قطعه‌ي «پرستو» از پوكف آغاز و با قطعه‌ي «شركو» اثر باغچه‌بان به پايان رساند.
انتهاي پيام
نظرات