سطوح بیومارکرهای قلبی پیش‌بینی کننده پیامدهای پس از جراحی بای‌پس

بر اساس نتایج پژوهشی که توسط پژوهشگران دانشگاه ماساچوست منتشر شده است، سطوح بیومارکرهای مورد استفاده در تشخیص حملات قلبی، تقریبا به‌ طور عمومی در بیمارانی که تحت بای‌پس قلبی (CABG) قرار می‌گیرند، افزایش می‌یابد و در صورتی که به‌ طور قابل توجهی بالا باشند، پیش‌بینی کننده بسیار قوی محسوب می‌شوند.

بر اساس نتایج پژوهشی که توسط پژوهشگران دانشگاه ماساچوست منتشر شده است، سطوح بیومارکرهای مورد استفاده در تشخیص حملات قلبی، تقریبا به‌ طور عمومی در بیمارانی که تحت بای‌پس قلبی (CABG) قرار می‌گیرند، افزایش می‌یابد و در صورتی که به‌ طور قابل توجهی بالا باشند، پیش‌بینی کننده بسیار قوی محسوب می‌شوند.

به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، این پژوهشگران معتقدند در حالیکه اندازه‌گیری تروپونین قلبی T می‌تواند پیش‌آگهی بیمار را تعیین کند، توصیه‌های مربوط به این اجماع فعلی، استفاده از تروپونین قلبی T را در تشخیص حملات قلبی پس از CABG احتمالا باید مورد تجدید نظر قرار دهد.

بیمارانی که دوره نقاهت پس از جراحی بای‌پس را می‌گذرانند، در معرض عوارض پس از جراحی مانند حمله قلبی قرار دارند.

امروزه استانداردهای جاری برای تشخیص انفارکتوس میوکارد پس از جراحی شامل در نظر گرفتن علائمی مانند درد قفسه سینه، تغییرات الکتروکاردیوگرام و نتایج تست‌های بیومارکرها هستند، اما این علایم چندان قابل اعتماد نیستند و در هر بیماری که تحت جراحی قرار گرفته نیز ممکن است حتی در نبود حمله قلبی این نشانه‌ها وجود داشته باشند، لذا باید به بیومارکرها مانند تروپونین قلبی T در تشخیص این حملات پس از CABG اعتماد کرد.

محققان می‌گویند: سطوح تروپونین قلبی T تقریبا در تمام بیماران جراحی شده بالا هستند، اما میزان 10 برابر بیشتر از اعداد توصیه شده مورد قبول فعلی و به‌ طور مستقل، خطر مرگ و دیگر عوارض پس از جراحی را پیش‌بینی می‌کند و به قدرت پیش‌بینی مدل‌های ارزیابی خطر در دسترس می‌افزاید.

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۹ تیر ۱۳۹۳ / ۱۱:۳۰
  • دسته‌بندی: فناوری
  • کد خبر: 93040905218
  • خبرنگار :