یک وکیل دادگستری با اشاره به وقوع چند خودکشی، از روسای قوای سه گانه خواست تا دستورات لازم را برای بررسی و رسیدگی به این موضوع صادر کنند.
حسین احمدینیاز در گفتوگو با خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به خودکشی اخیر شهروندی در یکی از بیمارستانها، گفت: این خودکشی به علت فقر مالی و بروکراسی اداری آن بیمارستان جامعه ایرانی را در غم و اندوه فرو برد. به جز این خودکشی در روزهای اخیر خبرهایی حاکی از خودکشی های دیگری در مناطقی از کشور شنیده شد که این امر نگران کننده است.
وی افزود: دومین خودکشی یک جوان در سقز و نمونه دیگری در مریوان یا نقاط دیگر از کشور می تواند زنگ خطری جدی برای جامعه و مسئولان باشد. کشور ژاپن علیرغم توسعه یافتگی همواره با آسیب خودکشی مواجه است و سخت در تلاش است تا این آسیب اجتماعی را کنترل و راهکارهایی برای درمان یابد.
این وکیل دادگستری تصریح کرد: غمناکی جامعه، افزایش افسردگی، اعتیاد، نبود سرگرمی و تفریحات مهیج برای خانواده ها و جوانان، تورم و گرانی، بیکاری و معیشت بد اقتصادی و بسیاری متغیرهای دیگر موجب بروز خودکشی شده است؛ در واقع خودکشی آخرین گام یک فرد برای برخورد با مشکلات و معضلات است.
احمدی نیاز ادامه داد: به شرایط و بحرانهای روحی جوانان توجهی نمی شود. وزارت ورزش و جوانان فاقد برنامهریزی و استراتژی خاصی برای برون رفت جوانان از نگرانی و افسردگی است. با بررسی موقعیت و وضعیت جوانان در کشور و برخورداری شهرها و روستاهای کشور از امکانات تفریحی و سرگرمی ملاحظه می شود که کمترین امکانات برای تفریح و شاد زیستن وجود دارد. شهر تهران به عنوان پایتخت با این خیل عظیم جمعیت فاقد شهربازی استاندارد یا مراکز شادی و سرگرمی است.
وی از مسئولان اجتماعی و شهری خواست تا آماری از امکانات سرگرمی و تفریحی شاد را در تهران اعلام کنند و گفت: مراکز خرید و پاساژهای تجاری که قارچ گونه در اطراف تهران یا شهرهای دیگر کشور رشد کرده اند نمیتوانند به عنوان مراکز سرگرمی برای جوانان و خانواده ها تلقی شوند. اکنون که تهران چنین در این زمینه فقیر است وای به حال شهرهای مناطق محروم کشور. همین مساله است که جوانان را به سمت اعتیاد میکشاند و شکست و ناامیدی در این عرصه راه را برای خودکشی باز می کند.
وی افزود: واقعیت این است که جامعه و جوانان ما نیازمند شاد زیستن هستند و دولت و مسئولان باید شاد زیستن را یک حق برای جوانان و خانوادهها بحساب آورند و شرایط قشنگی زندگی و امید به بهزیستن را برای آنان به ارمغان آورند. جوانان ما با پند و اندرز نمی توانند زندگی شادی داشته باشند بلکه با برنامه ریزی دولت و خروج جامعه از غمناکی و تحول در استانداردهای زندگی است که شادی و امید، توسعه و بالندگی به جامعه و جوانان بر می گردد؛ زیرا جامعه شاد و پویا می تواند بستر ساز توسعه باشد نه جامعه ای غمگین و افسرده. خروجی غمگینی و افسردگی جامعه خودکشی و یاس است؛ لذا تا دیر نشده باید جنبید. فردا دیر خواهد شد.
وی تصریح کرد: اجازه ندهیم خودکشی بسان اعتیاد دامنگیر جامعه شود. باید واقعیت جوانان و نیازهای آنها را شناخت و برنامه هایی برای آن ریخت. انکار و سرپوش گذاشتن بر واقعیت جوانان صرفا گول زدن خود است.
وی یادآور شد: چرایی جنایتی که در ورامین توسط یک جوان افتاد یا خودکشی اخیر در بیمارستان نمونه بارزی از فراموشی واقعیت شهروندان و آلام آنان است. لذا باید خودکشی را جدی گرفت و برای آن نسخه ای درمانی مبتنی بر واقعیت و در عمل درست کرد. از سوی دیگر بروکراسی اداری، رانت خواری، تورم و گرانی و فقر اقتصادی از عوامل خودکشی اخیر است که ضرورت دارد روسای قوای سه گانه دستورات لازم برای بررسی و رسیدگی به آن را صادر کنند.
انتهای پیام