‌به گزارش ایسنا، ‌جنگ آغاز شده بود؛ همه مردم کردستان به دلیل نزدیکی به خاک عراق به گونه‌ای درگیر جنگ شده بودند، در این میان شهر سنندج به عنوان مرکز استان همه نیروهای نظامی و انتظامی در آن جمع شده بودند تا پشتیبان جنگ در کمترین فاصله از خاک عراق انجام شود.

رژیم بعث عراق در کشتار مردم بی دفاع در جریان هشت سال دفاع مقدس کشتارهای بی رحمانه‌ای با سلاح‌های گرم و شیمیایی بر روی مردم کُرد انجام داد که تاول‌های عفونی، قطع نخاع ماندن رزمندگان و مردمان بی دفاع از جمله آثاری است که هنوز رخ می نماید.

در روز 28 دی ماه سال 1365 در سنندج مثل دیگر روزهای سال مردم در میان سرمای سخت زمستان و برف بر زمین نشسته کار خود را آغاز کردند، ادارات سر ساعت مشغول خدمت رسانی به مردم شدند، صدای بچه‌ها در زنگ تفریح مدارس به گوش می‌رسید و همه چیز شهر رنگ و بوی عادی می‌داد.

عقربه‌های ساعت 3 و 57 دقیقه را نشان می‌داد که به ناگاه دیوار صوتی شهر شکسته شد. فضای رعب و وحشت همه جا را فرا گرفت همه به گمان اینکه هواپیماهای جنگی هستند و از آسمان این شهر عبور می‌کنند تاحدودی بی خیال از کنار موضوع عبور کردند و عده‌ای هم به دنبال پناهگاه بودند ولی این بار قضیه کمی فرق می‌کرد و شش فروند هواپیمای بمب افکن عراق در آسمان شهر سنندج هویدا شدند و دیوار صوتی شهر را شکستند.

هیچ کس فکرش را نمی کرد که این هواپیماهای بمب افکن قصد بمباران شهر و مناطق مسکونی را دارند. آژیرها نواخته شد و به یکباره صدای اولین انفجار به گوش رسید.

اولین بمب در یک آپارتمان مسکونی و در نزدیکی یک مدرسه ابتدایی فرود آمد و هنوز صدای انفجار اول به پایان نرسیده بود که صداهای بعدی هم شروع شد و این بار محله چهارباغ و بعد خیابان انقلاب و در نهایت خیابان‌های اکباتان و جاهای دیگر هدف بمب افکن‌های رژیم بعث عراق قرار گرفتند.

این پایان راه نبود مثل اینکه هواپیماهای بعثی قصد داشتند سنندج را به خاک و خون بکشند زیرا به شلوغ ترین محله سنندج هم رحم نکردند و با بمباران محله "پیرمحمد" باعث خلق یکی از فجیع‌ترین جنایت‌های بشری در تاریخ شدند و دست آخر هم به مجتمع مسکونی لشکر واقع در پادگان سنندج یورش برده و آنجا را با خاک یکسان کردند.

سکوت و آرامش شهر شکست و 18 نقطه سنندج در فاصله کمتر از 15 دقیقه توسط رژیم بعث عراق مورد حمله‌ای ناجوانمردانه قرار گرفت که هنوز هم آثار آن در کوچه پس کوچه های شهر خودنمایی می‌کند.

مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثاگران استان کردستان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، ‌اظهار کرد: در این روز بیش از 220 نفر شهید و بالغ بر 123 نفر نیز به درجه جانبازی نایل آمدند.

محمد سلیمانی با اشاره به اینکه در 18 دی سال 65 بالغ بر 18 نقطه از شهر سنندج مورد آماج حملات هوایی رژیم بعث عراق قرار گرفت، افزود: خیابان انقلاب محدوده محله پیرمحمد، خیابان چهارباغ، تقاطع بلوار جانبازان و خیابان فلسطین، میدان نبوت، خیابان شهید نمکی، خیابان اکباتان، محله تقتقان، منازل مسکونی جنب پادگان و آپارتمان‌های ادب سنندج از جمله نقاطی بودند که مورد بمباران هوایی دشمن قرار گرفتند.

وی خاطرنشان کرد: این روزهای تاریخی نشان دهنده مقاومت و پایداری مردم استان کردستان و ضعف و زبونی دشمن است که نباید به دست فراموشی سپرده شود.

یکی از جانبازان حادثه 28 دی هم در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، از وقایع آن روز برایمان می‌گوید: در منازل مسکونی نزدیک پادگان سکونت داشتیم، صدای آژیرهای خطر پیاپی می‌آمد، پسر بزرگم بیرون از خانه بود، دلشوره زیادی داشتم.

خانم قادری ادامه داد: به پسر دومم باردار بودم، یک راکت به خانه‌مان اصابت کرد و دست چپم مجروح شد، از وحشت و ترس به بیرون از خانه دویدم و به تپه یا خاکی برخورد کردم.

وی اضافه کرد: فکر کردیم پسرم گم شده بود، وقتی دنبال او گشتیم، در بالای بام خانه بود و دست‌هایش را روی گوش‌هایش گرفته بود.

خانم قادری عنوان می‌کرد: در شهر غوغا بود، همه مردم هراسان بودند، چند تن از همسایه‌یمان شهید شده بودند.

هرچند که شاید امروز با گذشت زمان اندکی از زخم‌های آن زمان التیام یافته باشد ولی هنوز کوچه پس کوچه‌های شهر سنندج صدای ضجه مادران و در خون غلتیدن جوانانش در روز 28 دی ماه را از یاد نبرده است و همچنان یادگارهای آن روز سنندج بر چهره شهر خودنمایی می‌کند.

 
انتهای پیام