به گزارش ایسنا به نقل از ستاد حقوق بشر، بسیاری از این افراد که به حکم دادگاه در کانادا به محدودیت رفت و آمد محکوم می‌شوند، به دلیل عدم توانایی در تشخیص زمان و ساعات روز مرتکب نقض قانون شده و روانه زندان می شوند.

بر اساس گزارش «نیوز وایس» فعالان حقوق بشر و حمایت از معلولان ضمن ظالمانه خواندن این قانون عنوان داشتند که بسیاری از این افراد معلول با چنین حکم ظالمانه‌ای در محاکم کیفری کانادا مواجه هستند.

محکومیت گسترده افراد مبتلابه این معلولیت سبب بحرانی‌تر شدن شلوغی بیش از حد زندان‌ها نیز می شود.

یکی از معضلات دیگر، مساله تکرار جرم از سوی این افراد است؛ چرا که پس از آزادی، این افراد مجددا دچار فراموشی در مقررات رفت و آمد شده و به دلیل تکرار جرم با محکومیت سنگین‌تری مواجه می‌شوند.

از طرف دیگر وکلایی که برای این دسته از افراد از سوی دادگاه انتخاب می‌شوند به دلیل درگیر بودن در پرونده‌های گوناگون، از وقت گذاشتن و حضور در جلسات محاکمه آنان خودداری می‌کنند و همین مساله سبب محکومیت فوری آنان می شود.

بر اساس برخی از آمارهای منتشره، حدود 26 درصد از جمعیت زندان های کانادا را، چنین افرادی تشکیل می دهند.

این آمار در خصوص بومیان بسیار بیشتر می باشد. بر همین اساس، 50 درصد از جمعیت بومیان زندانی، دارای این نوع معلولیت می باشند.

همچنین تمامی بومیان دارای این نوع معلولیت، تجربه یک بار زندان را دارند.

انتهای پیام