به گزارش ایسنا، فرهیختگان در مطلبی در صفحه اول شماره امروز خود با این عنوان نوشت: کافی است نگاهی به رسانه‌ها بیندازید، تصاویر و فیلم‌هایی که از لندن، پاریس، برلین و... منتشر می‌شود واقعا عجیب‌وغریب است. جمعیت نیم‌میلیونی معترضان به رفتار صهیونیست‌ها با مردم مظلوم فلسطین، با زنان و کودکانی که بی هیچ گناه و پناهی زیر بمباران بی‌رحمانه اسرائیلی‌ها جان خود و عزیزان‌شان را از دست می‌دهند، بیش از هر زمانی نشان می‌دهد آرمان فلسطین و توحش صهیونیست‌ها و مخالفت با اقدامات آنها مطالبه‌ای بین‌المللی از سوی هر آزادیخواه و انسانی در جهان است.
اعتراض به رژیمی که بعد از هولوکاست درجهت تقویت قدرت نرم خود، سال‌های‌سال مظلوم‌نمایی می‌کرد و ذیل همین مساله درصدد تقویت قدرت سخت و نظامی خود تلاش کرد و این‌گونه تصویر می‌ساخت که برای همیشه شکست‌ناپذیر است، در یک حمله دقیق و حساب‌شده از نیروهای مقاومت باریکه غزه، شکست مفتضحانه‌ای خورد و حالا با توحشی که در کشتار و قتل‌عام مردم مظلوم غزه در پیش گرفته، هر دوی اینها را ازدست‌رفته می‌بیند. درست در بین مردم و ملت‌هایی آن مظلوم‌نمایی و قدرت نرمش را از بین رفته می‌بیند که سال‌ها برای همان‌ها اشک تمساح می‌ریخت و پشت نقاب هولوکاست پنهان می‌شد و درست از همان‌هایی در زمین عملیات‌های نظامی شکست خورد که اصلا در معادلاتش آنها را حساب نمی‌کرد و رویاهای بزرگ‌تری در سر داشت. اما تمام پیام این خروش جهانی این نبود.
درست در روزهایی که آفتاب اعتراض به اسرائیل در سرزمین‌های ملت‌های حامی مقاومت، از دل آمریکا تا ژاپن، از انگلیس تا اندونزی و... غروب نمی‌کند، توقع از خودی‌ها بیش از اینها بود. کشورهای عربی که برخی از آنها پیش از حماسه ۷ اکتبر مسیر عادی‌سازی روابط با رژیم‌صهیونیستی را در پیش گرفته بودند، حالا در منفعلانه‌ترین حالت خود عاجز از اقدامی راهبردی و حمایتی از ملت مظلوم فلسطین‌اند. کشورهایی که چشم میلیون‌ها فلسطینی به آنهاست و همگی حول مساله دین و زبان و فرهنگ پیوندهایی با یکدیگر دارند و این انفعال و بی‌عملی هیچ‌جوره با آن سازگار نیست. نمی‌دانم چه در سر حکام کشورهای عربی و اسلامی می‌گذرد، منتها این حمایت میلیونی و بین‌المللی، قدرت نرم همان اقدام سختی است که خیلی‌ها چشم‌انتظارش نشسته‌ایم.
انتهای پیام
نظرات