به گزارش ایسنا، موسسات آموزش عالی در اندازهها و ماموریتهای مختلف، از دانشگاههای بزرگ عضو گروه راسل گرفته تا دانشگاههای منطقهای، کسری بودجه، کاهش درآمد و افزایش هزینهها را گزارش کردهاند؛ وضعیتی که به گفته بسیاری از مدیران دانشگاهی، پایداری بلندمدت این بخش را با تهدید جدی مواجه کرده است.
دانشگاه کوئینز بلفاست یکی از شاخصترین نمونههاست که در سال مالی ۲۰۲۵–۲۰۲۴ کسری عملیاتی 22.8 میلیون پوندی ثبت کرده است؛ رقمی که نسبت به کسری ۱۲٫۷ میلیون پوندی سال قبل افزایش چشمگیری دارد. این دانشگاه با کاهش واقعی بودجه دولتی، نوسانات شدید بازار دانشجویان بینالمللی، رشد هزینهها و چالشهای خاص ایرلند شمالی روبهروست. افت ۸ درصدی درآمد شهریه دانشجویان بینالمللی، افزایش ۸ درصدی هزینههای کارکنان و اجرای طرح خروج داوطلبانه با هزینه ۲۵٫۴ میلیون پوند، فشار مالی این دانشگاه را تشدید کرده است.
دانشگاه لستر برای دومین سال متوالی کسری گزارش کرده است؛ هرچند این رقم از ۸٫۳ میلیون پوند به ۳٫۴ میلیون پوند کاهش یافته است. افزایش هزینههای کارکنان که اکنون ۵۸ درصد کل درآمد دانشگاه را شامل میشود، بالاتر از حد هدفگذاریشده برای پایداری مالی است. مسئولان این دانشگاه هشدار دادهاند که تداوم وضعیت «تقریباً سر به سر» در بلندمدت قابل دوام نیست.
در همین حال، دانشگاه متروپولیتن لندن پس از ثبت مازاد در سال گذشته، با کسری ۱۲ میلیون پوندی و کاهش ۲۰ میلیون پوندی درآمد مواجه شده است. این دانشگاه سال اخیر را یکی از سختترین دورهها برای آموزش عالی توصیف کرده، هرچند بر ثبات مالی، نبود بدهی و وجود ذخایر نقدی مناسب تأکید دارد.
دانشگاه دربی نیز با کسری ۲۲٫۶ میلیون پوندی روبهرو شده و کاهش درآمدهای بینالمللی و تورم را از عوامل اصلی آن دانسته و ناچار به کاهش هزینهها و تعدیل نیروی انسانی شده است.
در مجموع، این وضعیت تصویری روشن از فشارهای ساختاری بر آموزش عالی انگلستان ارائه میدهد: شهریههای منجمد، تورم بالا، افزایش هزینههای حقوق و ناپایداری بازار دانشجویان بینالمللی. حتی دانشگاههایی که از پشتوانه مالی قوی برخوردارند، مصون نماندهاند و بسیاری از مؤسسات هشدار میدهند که بدون اصلاحات اساسی، تداوم این وضعیت میتواند آینده آموزش عالی انگلستان را با بحران عمیقتری روبهرو کند.
انتهای پیام
نظرات