به گزارش ایسنا، به نقل از گاردین، منار الحوبی پیشتر موفق شده بود بورسیهای کامل برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا در دانشگاه گلاسگو دریافت کند؛ بورسیهای که هزینههای زندگی خانوادهاش را نیز پوشش میداد. با این حال، در چارچوب سیاستهای سختگیرانه جدید دولت انگلیس در حوزه مهاجرت، از ورود خانوادهاش جلوگیری شد. گاردین در ماه اکتبر با انتشار گزارشی از وضعیت او، به نبرد ناامیدانه این دانشجو برای نجات خانوادهاش از غزه پرداخت.
اندکی پس از انتشار این گزارش، دولت انگلیس در سیاست خود عقبنشینی و اعلام کرد که تخلیه افراد تحت تکفل دانشجویان از غزه را بهصورت «مورد به مورد» بررسی خواهد کرد. نتیجه این تغییر سیاست، انتقال منار الحوبی و خانوادهاش به اردن و سپس انگلستان بود. آنها تاکنون تنها خانوادهای هستند که دولت انگلیس تخلیه کامل و مشترکشان از غزه را تسهیل کرده است؛ موضوعی که شکاف عمیق میان سیاست اعلامی و اجرای عملی آن را برجسته میکند.
طرح تخلیه دانشجویان غزه که قرار است تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۵ اعتبار داشته باشد، از سوی بسیاری از دانشجویان با انتقادهای جدی مواجه شده است. آنها از تاخیرهای طولانی، ارتباطات ضعیف، نبود جدول زمانی روشن و تصمیمهای متناقض گلایه دارند. در همین حال، شرایط انسانی در غزه بهدلیل سیلابها، کمبود شدید مواد غذایی و شیوع بیماریها بهطور مداوم وخیمتر میشود.
برخی دانشجویان به گاردین گفتهاند که با وجود تغییر سیاست رسمی، همچنان از سوی مقامهای انگلیسی تحت فشار قرار گرفته تا بدون فرزندان خود غزه را ترک کنند. وحاج محمد، دانشجوی دکترای دانشگاه گلاسگو، یکی از این افراد است. او پس از توصیه وزارت خارجه مبنی بر خروج انفرادی، انگلیس را ترک کرد به این امید که خانوادهاش بهزودی به او ملحق شوند. اما دو ماه گذشته و همسر و دو فرزندش همچنان در غزه گرفتارند، بیآنکه تضمین یا زمانبندی روشنی برای تخلیه آنها ارائه شود.
محمد میگوید این وضعیت زندگی علمی و شخصی او را بهشدت تحت تأثیر قرار داده است. احساس گناه، اضطراب دائمی و ناتوانی در تمرکز بر تحصیل، پیامدهای روانی جدایی اجباری از خانوادهای است که زیر تهدید دائمی جنگ زندگی میکنند.
در نمونهای دیگر، محمد الدلو، دانشجوی بورسیه مدرسه اقتصاد لندن، شش ماه است در بنبست اداری گرفتار شده است. پسر پنجساله او مبتلا به اوتیسم شدید است و دو سال است از درمان محروم مانده، اما با این حال از الدلو خواسته شده غزه را بدون خانواده ترک کند؛ درخواستی که او آن را غیرانسانی میداند.
در حالی که مقامهای آموزشی انگلیس بهطور محدود درباره امکان شروع تحصیل آنلاین یا تمدید طرح تخلیه گفتوگو کردهاند، منابع آگاه میگویند تمدید این طرح بدون موافقت وزارت کشور بعید است. نتیجه این وضعیت، تداوم سردرگمی، فشار روانی شدید و تصمیمهایی است که بسیاری از دانشجویان آن را «غیرممکن و ناعادلانه» توصیف میکنند؛ تصمیمهایی که میان نجات تحصیلی و حفظ خانواده، یکی را قربانی می کند.
انتهای پیام


نظرات