به گزارش ایسنا، در عمق جنگل‌های آمازون در پرو، و بر دامنه‌های کوه کانلاون در فیلیپین، برخی از غیرمنتظره‌ترین هنرها در ابریشم معلق ظاهر می‌شوند. در یک مطالعه جدید، پژوهشگران اولین مشاهدات مستند از عنکبوت‌های Cyclosa را گزارش کردند که نسخه‌های شبیه به عنکبوت واقعی را در تارهای خود می‌سازند، رفتاری که به نظر تصادفی نیست.

به نقل از نیواطلس، در هر دو منطقه، پژوهشگران الگوی یکسانی را مشاهده کردند: عنکبوت‌های Cyclosa  نسخه‌هایی از خود را مستقیما در تار می‌سازند. شکل‌های کامل‌شده، که اغلب از خود عنکبوت‌ها بزرگ‌تر بودند، مرکز تار را اشغال می‌کردند، در حالی که عنکبوت‌های زنده نزدیک آن‌ها قرار می‌گرفتند. این‌ها حشرات گرفتار شده یا ضایعات تصادفی نبودند، بلکه ساختارهایی بودند که تار را به چیزی تبدیل می‌کردند که به عنوان طعمه عمل می‌کرد.

از نزدیک، این نسخه‌های جعلی به طرز شگفت‌آوری شبیه خود عنکبوت‌ها به نظر می‌رسند. هر یک ساختار پایه عنکبوت را بازتاب می‌دهد، از جمله یک جرم مرکزی با اندام‌ها. برای ساخت آن‌ها، عنکبوت‌ها ابریشم را با مواد اطراف از جمله قطعات برگ، بقایای حشرات، تکه‌های شکار قدیمی، و گاهی اوقات خاک پر می‌کنند. پس از تکمیل، عنکبوت‌ها به نگهداری و تغییر طعمه‌ها ادامه می‌دهند و آن‌ها را نزدیک مرکز تار معلق نگه می‌دارند.

با وجود دهه‌ها مطالعه، عملکرد آن‌ها همچنان مورد بحث است. پژوهشگران چند توضیح ارائه کرده‌اند، از جلوگیری پرندگان از عبور از تار و جذب شکار تا کاهش خطر شکار شدن. شواهد به وضوح به سمت استراتژی دفاعی در برابر شکارچیان اشاره دارد.

پژوهشگران می‌گویند که این ساختارها به عنوان دفاع عمومی در برابر شکارچیانی که به سرنخ‌های بصری وابسته‌اند عمل می‌کنند.

چیزی که این طعمه‌ها را برجسته می‌کند تنها اندازه آن‌ها نیست، بلکه دقت پشت هنر آن‌هاست. هر یک نسبت‌های عنکبوت را به اندازه‌ای منعکس می‌کند که از نگاه اول به عنوان حیوان واقعی قابل تشخیص باشد، که نشان‌دهنده سطحی از سازمان‌دهی فضایی و انتخاب مواد است که فراتر از نگهداری ساده تار است.

از نظر تکاملی، ممکن است یکی از خلاقانه‌ترین پرتره‌های خود طبیعت باشد. اینکه عنکبوت چگونه می‌داند خودش چه ظاهری دارد، هنوز یک معمای حل نشده باقی مانده است.

انتهای پیام