به گزارش ایسنا، یک گروه پژوهشی به سرپرستی پژوهشگران «موسسه سرطان دانا-فاربر»(DFCI)، یک سیستم غیرتهاجمی مبتنی بر هوش مصنوعی را توسعه داده‌اند و اعتبارسنجی کرده‌اند که می‌تواند احتمال گسترش سرطان «اوروفارنکس»(Oropharyngeal) -نوعی سرطان سر و گردن که در گلو ایجاد می‌شود- را پیش‌بینی کند و از این طریق نشان دهد که کدام بیماران باید تحت درمان تهاجمی قرار بگیرند.

به نقل از یورک الرت، «بنجامین کان»(Benjamin Kann) پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: سیستم ما ممکن است به شناسایی بیمارانی که باید چندین مداخله را دریافت کنند، کمک کند یا گزینه‌های ایده‌آلی را برای آزمایش‌ بالینی روش‌هایی مانند ایمنی‌درمانی یا شیمی‌درمانی ارائه دهد. سیستم ما می‌تواند به شناسایی بیمارانی که باید تحت درمان با شدت کمتر مانند جراحی به تنهایی قرار بگیرند نیز کمک کند.

تحمل درمان‌های سرطان دهان و حلق شامل ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی می‌تواند سخت باشد و ممکن است اثرات منفی ماندگاری را به همراه بیاورد. بنابراین، شناسایی زیرگروه‌هایی از بیماران که ممکن است از روش‌های درمانی کم‌تهاجمی‌تر یا پرتهاجمی‌تر بهره‌مند شوند، مهم است. یکی از راه‌های دستیابی به این هدف، ارزیابی این موضوع است که آیا بیمار دچار گسترش خارج گره‌ای»(ENE) است یا خیر. «گسترش خارج گره‌ای زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های سرطانی فراتر از غدد لنفاوی به بافت اطراف حمله می‌کنند. در حال حاضر، گسترش خارج گره‌ای تنها با برداشتن و بررسی غدد لنفاوی از طریق جراحی قابل تشخیص قطعی است.

کان و همکارانش به منظور ارائه روشی برای ارزیابی گسترش خارج گره‌ای پیش از تصمیم‌گیری درباره درمان، سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی را توسعه دادند که می‌تواند داده‌های تصویربرداری را از اسکن‌های توموگرافی رایانه‌ای دریافت کند و تعداد غدد لنفاوی مبتلا به گسترش خارج گره‌ای را پیش‌بینی کند که شاخصی از پیش‌آگهی بیمار و احتمال بهره‌مندی از درمان تشدیدشده است. هنگامی که این سیستم روی اسکن‌های تصویربرداری از ۱۷۳۳ بیمار مبتلا به سرطان دهان و حلق اعمال شد، توانست گسترش کنترل‌نشده سرطان و بدی وضعیت بقای بیمار را پیش‌بینی کند. ادغام ارزیابی هوش مصنوعی در پیش‌بینی‌کننده‌های خطر بالینی تثبیت‌شده، طبقه‌بندی خطر را بهبود بخشید و به پیش‌بینی‌های دقیق‌تر بقا و گسترش سرطان در بیماران انجامید.

کان گفت: سیستم هوش مصنوعی، پیش‌بینی تعداد غدد لنفاوی مبتلا به گسترش خارج گره‌ای را امکان‌پذیر می‌کند که قبلاً امکان‌پذیر نبود و نشان می‌دهد که این یک نشانگر زیستی پیش‌آگهی قوی و جدید برای سرطان اوروفارنکس است و می‌تواند برای بهبود طرح کنونی مرحله‌بندی و برنامه‌ریزی درمان مورد استفاده قرار گیرد.

این پژوهش در «Journal of Clinical Oncology» به چاپ رسید.

انتهای پیام