/ پارلماني / بهروز افخمي، در نطق پيش از دستور امروز مجلس: استعفاي مهاجراني موفقيت بزرگي براي گروه‌هاي فشار و محافل خودسر است
/ پارلماني /
اگر چه در يك سال اخير عملكرد وزارت ارشاد در مجموع انفعال و عقب‌نشيني در عرصه‌ي اصلاحات فرهنگي بوده است. اما بايد اعتراف كرد كه استعفاي وزير ارشاد موفقيت بزرگ براي گروه‌هاي فشار و محافل خودسري به حساب مي‌آيد كه در 10 سال گذشته، بر رهبران و متوليان رسمي نظام فشار آورده و هميشه بيش از دولت براي حيات و حركت هنرمندان، روشنفكران و اهل فرهنگ تعيين تكليف كرده‌اند.
بهروز افخمي، نماينده‌ي مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي در نطق پيش از دستور خود ضمن اعلام اين مطلب گفت: 10 سال پيش در چنين روزهايي ، انقلاب اسلامي ايران، تازه از جهاد اصغر خويش، يعني جنگ با عراق خلاص شده بود و پس لرزه‌هاي اصلي آن را از سر گذرانده بود. آن روزها جوانان پرشوري كه هنوز بوي باروت را در دماغ داشتند. 10 سال پيش خيال داشتيم با سيطره‌ي فرهنگ آمريكايي و نفوذ تبليغات صهيونيستي مقابله كنيم. مي‌خواستيم سينما، تلويزيون، محصولات ويديويي، مطبوعات و كتاب‌هايي داشته باشيم كه گرايش مسلط در آنها پركردن اوقات فراغت مردم با آثار فرهنگي، علمي و هنري با ارزش و متعالي يا حداقل سرگرمي‌هاي سالم و بي‌غش باشد.
بهروز افخمي در ادامه گفت: نظام جمهوري اسلامي فقط آن گاه مي‌توانست تثبيت شود كه اوقات فراغت روزانه‌ي اتباع خود را تعريف كند و ساعات تفريح آنان را با برنامه‌هاي متنوع، جذاب و منطبق با سنت‌ها و مواريث اين سرزمين باستاني سازمان دهد.
نماينده‌ي مردم تهران ضمن اشاره به تهاجم فرهنگي آمريكا از طريق تكنولوژي‌هاي ارتباطي تصريح كرد: مي‌دانستيم كه براي جلوگيري از تسخير حوزه‌ي فرهنگي ايران به وسيله‌ي آمريكا بايد به سرعت زيرساخت‌هاي قانوني، اقتصادي و صنعتي ضروري براي رشد و رونق توليد و عرضه‌ي محصولات فرهنگي و هنري شكل بگيرد و مي‌دانستيم كه سانسور و بايد به حدقل برسد و قانون‌مند شود تا در ميان هنرمندان و پديد‌آورندگان شور و شوق و در ميان سرمايه‌گذاران ، امنيت خاطر و جرأت و رغبت لازم براي سرمايه‌گذاري در توليد محصولات فرهنگي به وجود آيد، مي‌دانستيم كه به توليد بيش از 200 فيلم سينمايي در هر سال، احداث بيش از 2000 سالن سينما در سطح كشور و برقراري 10000 فروشگاه براي عرضه‌ي فيلم، نوار و محصولات ويديويي نيازمنديم. مي‌دانستيم كه اگر نخواهيم تعيين سرنوشت اوقات فراغت مردم را به آمريكا واگذار كنيم در كنار صدا و سيماي دولتي به نزديك يكصد ايستگاه تلويزيوني‌هاي محلي، استاني يا سراسري و برون مرزي و ماهواره‌اي نيازمنديم كه به زبان‌هاي گوناگون و براي جذب سليقه‌ها و اقشار مختلف مردم برنامه‌ريزي كنند، مي‌دانستيم كه بايد تعداد روزنامه‌ها به يكصد و تيراژ مجموع انها به سه ميليون نسخه برسد و هر سال سي هزار عنوان كتاب تازه منتشر شود تا بتوانيم به حفظ هيمنه‌ي جمهوري اسلامي اميدوار باشيم.
افخمي در بخش ديگري از سخنانش گفت: اگر اين آرزوها در 10 سال گذشته تحقق يافته بود موجب ايجاد بيش از نيم ميليون شغل جديد مي‌شد. ايجاد صدها دانشكده و دوره‌ي آموزش عالي را در زمينه‌ي فرهنگ و هنر امكان‌پذير مي‌كرد و ايجاد بيش از نيم ميليون شغل ديگر را در عرصه‌هاي جديد اطلاعات، ارتباطات و طراحي نرم‌افزار در 10 سال آينده زمينه‌سازي مي‌كرد.
نماينده‌ي مردم تهران در ادامه افزود: 10 سال پيش در چنين روزهايي، اولين تظاهرات فكري و قلمي گروه ديگري كه آنها هم علم مبارزه با تهاجم فرهنگي را در دست گرفته بودند در افق فرهنگ و هنر كشور پديدار شد. آنها براي مقابله با تهاجم فرهنگي روش‌هاي ساده‌تر و قاطع‌تري داشتند، يعني هر وقت لازم بود از نيروي انتظامي و جريمه و تنبيه استفاده مي‌كردند و هر جا كه نمي‌شد آثار و علايم تهاجم فرهنگي را زير فرش قايم مي‌كردند. يا سر خودشان را برف فرو مي‌بردند. در عين حال آنها به همه‌ي اهل فرهنگ و هنر(غير از خودشان) مشكوك بودند و هه‌ي اهل نظر را زير نظر داشتند.
از لحاظ آنها هيچ تفاوتي ميان آن كه براي راديو آمريكا كار مي‌كرد و اين كه در تمام سالهاي جنگ در ايران مانده بود و يا حتي كسي كه از پشت خاكريزهاي جنوب و غرب كشور آمده بود وجود نداشت.
افخمي در ادامه گفت: آنها در چشم اولين هنرمند و اهل فرهنگ كه مي‌ديدند خيره مي‌شدند و در حركات او علايم تهاجم فرهنگي را جست و جو مي‌كردند و سوابق حرفه‌اي، مسايل خصوصي و خانوادگي و پرونده‌هاي دوستان او را آن قدر زير و رو مي‌كردند تا بالاخره چيزي پيدا كنند.
آنها نه تنها هيچ نيازي به ايجاد نظم قانوني و امنيت سرمايه‌گذاري براي توسعه‌ي زيرساخت‌هاي فرهنگي و هنري نمي‌ديدند بلكه اهميتي به اين نكته نمي‌دادند كه معدود سالن‌هاي سينماي موجود كاملا خالي شود و تيراژ كتاب در كشوري با 55 ميليون نفر جمعيت به رقم خجالت‌آور كم‌تر از سه هزار نسخه برسد.
عضو كميسيون فرهنگي مجلس در ادامه تصريح كرد: چيزي كه پهلوانان ما نمي‌دانستند و هيچ كس جرأت نداشت به آنها بگويد اين بود كه در اين 10 سال اكثريت كودكان ، نوجوانان و جوانان مملكت، يعني نسلي كه بنا بود از تهاجم فرهنگي در امان بماند و اولين محصول انقلاب باشد اوقات فراغت خود را چگونه مي‌گذراند.
اكنون من براي زيرساخت‌هايي كه هيچ وقت به وجود نيامد حسرت نمي‌خورم و حتي براي صدها هزار نفري كه مي‌توانستند در گوشه‌اي از فعاليت‌هاي مربوط به توليدات فرهنگي و هنري كشور مشغول كار باشند و امروز بيكار به آينده‌ي مبهم چشم دوخته‌اند و صدها هزار نفري كه در سالهاي آينده به آنان اضافه خواهد شد متأسف نيستم ولي براي فرزندان خود كه مي‌بايد نگران باشم. پسر دوازده سالهاي دارم كه از يكي دو سال پيش پاپيچم شده كه برويم آمريكا و در آن جا زندگي كنيم. اوايل به روي خودم نمي‌آوردم و به شوخي مي‌گذراندم اما به تدريج ملتفت شدم كه همه‌ي فرزندانم با او موافق هستند الا اين كه جرأت ابراز ندارند.
نماينده‌ي مردم تهران در پايان گفت: پسرم اين روزها مي‌گويد چرا نماينده‌ي مجلس شده‌اي كه مجبور شويم چهار سال ديگر در ايران بمانيم. چند روز پيش بي‌طاقت شدم و با لحني جدي و كنجكاو از او پرسيدم چرا مي‌خواهي به آمريكا برويم؟ جواب داد: براي اين كه اصل همه چيز آنجاست.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات