تحقیقات دانشمندان موسسه فناوری ایلینویس نشان می‌دهد چاپگرهای سه‌بعدی در صورتی که در محیط مناسب قرار نگیرند، می‌توانند برای سلامتی انسان مضر باشند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، چاپ سه‌بعدی فرایند ذوب‌ رشته‌های پلاستیکی و ایجاد اشیاء جامد با انباشت آن‌ها در لایه‌های بسیار نازک است.

این فناوری در طیف وسیعی از صنایع از ساخت و‌ساز گرفته تا هوافضا به کار می‌رود.

بسیای از چاپگرهای سه‌بعدی در بازار بر فرایندی به نام « خروج و نشست ترموپلاستیک گرمادیده» (UFPs) متکی هستند که ذرات فوق‌کوچکی را به درون هوا منتشر می‌کنند. قطر این ذرات کمتر از 100 نانومتر گزارش شده است.

در یک محیط صنعتی، این ذرات به طور نرمال با سیستم‌های تهویه رفع می‌شوند، اما چاپگرهای مصرفی بدون تجهیزات فیلتراسیون و تهویه به عنوان ابزار مستقل فروش می‌روند.

چنانچه این ذرات استنشاق شوند، می‌توانند در ریه‌ها انباشت شده یا مستقیما جذب جریان خون و منجر به بروز اثراتی سوء مانند مرگ قلبی-تنفسی، سکته‌مغزی و علائم آسم شوند.

بنابراین، باید هنگام کار با این چاپگرها در محیط‌های داخلی که به اندازه کافی فیلتر یا تهویه نمی‌شوند، احتیاط لازم را به عمل آورد.

علاوه بر این، آزمایشات ‌کنترل‌شده‌ای باید برای ارزیابی بنیادی‌تر انتشارات آئروسول از طیف وسیعی از چاپگرهای سه‌بعدی و مواد خام صورت گیرند.

تیم حاضر در این مطالعه دو ماده مختلف مورد استفاده در چاپ ‌سه‌بعدی به نام‌های «آکریلونیتریل بوتادین استایرن» (ABS) و «پلی لاکتیک اسید» (PLA) را برای بررسی میزان انتشار UFPs توسط هر یک از آنها، آزمایش کرد.

آن‌ها دریافتند که هر دوی این مواد تراکم UFPs را در هوا افزایش می‌دهند اما «ای بی سی» 10 برابر پلی‌لاکتیک اسید، انتشار بیشتری داشت.

انتهای پیام