یک متخصص پزشکی ورزشی می‌گوید: شواهد علمی زیادی وجود دارد که بوکسورها در معرض آسیب‌های ساختاری مغز، ناهنجاری‌های شناختی و نقائص عصبی ناشی از این ورزش ویزه در رده سنی نوجوانان هستند

.

دکتر فرزین حلبچی در گفت و گو با خبرنگار علم ورزش ایسنا، اظهار کرد: ورزش بوکس یک رشته ورزشی پربرخورد و مبارزه‌ای است که با خطرات زیادی برای ورزشکاران همراه است که شایعترین آسیب‌ها در ورزش بوکس در نواحی سر، صورت و گردن رخ می‌دهد.

رئیس انجمن علمی پزشکی ورزشی ایران افزود: مطالعات نشان می‌دهد که بیش از 70% آسیب‌ها در بوکس (اعم از آماتور یا حرفه‌ای) در سر ایجاد می‌شوند. در این میان ضربه مغزی، جراحات و شکستگی‌ها بیشترین شیوع را دارند. هم‌چنین آسیب‌های بینی و ابرو هم در این ورزش بسیار شایع هستند.

وی با اشاره به این نکته که بیشترین خطر آسیب مغزی توأم با بوکس است، تصریح کرد: در فاصله سال‌های 1918 و 1997 ، 659 مرگ در اثر بوکس رخ داده است. شواهد علمی زیادی وجود دارد که بوکسورها در معرض آسیب‌های ساختاری مغز، ناهنجاری‌های شناختی و نقائص عصبی ناشی از این ورزش هستند. نظیر سایر رشته‌های ورزشی که در وزن‌های مشخص انجام می‌شوند، کاهش وزن‌های مکرر برای رسیدن به وزن مورد نظر هم با خطرات و چالش‌های زیادی همراه است.

حلبچی در پایان تاکید کرد: به خاطر خطرات بوکس،آکادمی متخصصین کودکان آمریکا و انجمن متخصصین کودکان کانادا پرداختن به ورزش بوکس در سن زیر 15 سال و شرکت در مسابقات بوکس زیر 18 سال را توصیه نمی‌کنند. براساس توصیه این انجمن‌ها خود کودک و نوجوان علاقمند، والدین و مربیان آنها باید از خطرات انجام این ورزش آگاه شوند. در نهایت در صورتی که فرد قصد دارد به هر شکل به این ورزش بپردازد، رعایت موارد زیر بخصوص در سنین پایین ضروری است:

1- به طور کامل از تجهیزات محافظتی باکیفیت و استاندارد استفاده شود.

2- تمرینات به نحوی طراحی شود که تمرکز در سال‌های اولیه ورزش بر بدنسازی و آموزش تکنیک استوار باشد و نه مبارزات بین‌فردی.

3- ارزیابی پزشکی قبل از شروع این ورزش و نیز معاینات دوره‌ای توسط متخصص پزشکی ورزشی برای کلیه ورزشکاران انجام شود.

4- به محض اصابت ضربه خطرناک و نه لزوماً ناک‌داون شدن ورزشکار تمرین متوقف و ارزیابی سریع از نظر آسیب مغزی انجام شود.

5- از کاهش وزن‌های شدید و غیراصولی بویژه در ورزشکاران کم‌سن و سال اجتناب شود.

انتهای پیام