احمد ناطق نوری در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایسنا در پاسخ به این سوال که چندی پیش گفته بودید چنانچه بوکس ایران سه چهار سهمیه المپیک ریو را نگیرد از فدراسیون کناره گیری خواهید کرد و آیا اکنون که بوکس ایران فقط یک سهمیه المپیک را گرفته، قصد کناره گیری از بوکس را دارید؟ اظهار کرد: بوکس ایران توانایی کسب سهمیه های بیشتر را داشت اما کشورهای دیگر با ندادن ویزا جلوی این موفقیت را گرفتند. من هم با قدرت به کارم ادامه می دهم "تا یار که را خواهد و میلش به که باشد".

وی ادامه داد: آلمان و فرانسه با ندادن ویزا شانس کسب سهمیه های بیشتر توسط بوکس ایران را گرفتند پس ما در کسب سهمیه کم کاری نکردیم و شانس خوبی هم داشتیم.

رییس فدراسیون بوکس در پاسخ به این سوال که دلایل لغو سفر بوکسورهای حرفه ای ایران به ونزوئلا چه بود؟گفت: این مسابقات آخرین میدان کسب سهمیه المپیک ریو بود و ما همه تلاشمان را برای کسب سهمیه انجام دادیم اما گرفتن ویزای فرودگاهی و انفجارهای تروریستی در ترکیه همه چیز را به هم ریخت.

وی افزود: ما برای رفتن به ونزوئلا ابتدا باید به آلمان می رفتیم و از آنجا ویزای فرودگاهی فرانسه را می گرفتیم و از پاریس راهی ونزوئلا می شدیم اما انفجارها در فرودگاه ترکیه شرایط را به یکباره تغییر داد و باعث شد تا اروپایی ها ویزای فرودگاهی را چند روز قطع کنند که همین مسئله به ما ضربه زد.
ناطق نوری در پاسخ به این سوال که عنوان می شود مسئولان فدراسیون بوکس در گرفتن ویزا سهل انگاری کردند؟ گفت: فدراسیون بوکس همه تلاش خود را برای گرفتن روادید انجام داد و در این زمینه هیچ کم کاری نبود. هرچه در توان داشتیم انجام دادیم ولی وقتی دستمان را با ندادن ویزا بسته بودند چه کار دیگری می توانستیم انجام دهیم.

وی در پاسخ به این سوال که گفته می شود دعوتنامه قاسمی پور و محمدپور آماده بود و آنها می توانستند زودتر به ونزوئلا بروند اما به خاطر دیر ارسال شدن دعوتنامه سجادمحرابی سفر آنها هم تحت تاثیر قرار گرفت و لغو شد؟ ادامه داد: اینطور نبود و دعوتنامه محرابی هم به موقع رسیده بود. مشکل فقط ندادن ویزا توسط آلمان و فرانسه بود.

رییس فدراسیون بوکس در پاسخ به این سوال که اگر این سه نفر به ونزوئلا می رفتند چه تضمینی وجود داشت سهمیه المپیک بگیرند؟ گفت: شانس زیادی برای کسب سهمیه داشتیم اما مجموعه حوادث دست به دست هم داد تا نتوانیم به این سفر برویم و سهمیه های بیشتری بگیریم.
انتهای پیام