به گزارش ایسنا، این طرح با هدف تأمین دائمی آب با کیفیت بالا برای این پردیس و تأمین آب شرب دائمی با کیفیت بالا برای حیات وحش طراحی و اجرا شده است.

در مناطق خشک و نیمه خشک مانند استان سمنان، کاهش نسبی میانگین بارش سالانه و تغییر نوع بارش باعث کاهش شدید میانگین تغذیه سالانه آبخوان‌ها شده است. به این ترتیب که در بسیاری از آبخوان‌های آبرفتی مقدار تغذیه سالانه کمتر از ۱۰ درصد بارش سالانه است و تقریباً تمام بارش به صورت تبخیر از دسترس خارج می‌شود. کاهش تغذیه آبخوان‌ها و استفاده بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی افت بسیار زیاد سطح آب‌های زیرزمینی را موجب شده‌اند و این امر سبب خشک شدن چشمه‌ها، قنات‌ها، کاهش آبدهی چاه‌ها و همچنین شورشدگی آب‌های زیرزمینی شده است.

در بسیاری از این قبیل مناطق تنها راه چاره برای دسترسی آسان و همیشگی به آب با کیفیت مناسب، طراحی آبخوان‌های مصنوعی در محل‌های مناسب است. این قبیل آبخوان‌ها باعث افزایش تغذیه به بیش از ۵۰ درصد بارش سالانه و همین‌طور جلوگیری از شورشدگی آب‌های تغذیه‌شده می‌شوند. از دیگر مزایای این آبخوان‌ها عدم نیاز به مصرف انرژی برای خروج آب از آبخوان است که آب می‌تواند به صورت ثقلی از آبخوان خارج شود. علاوه براین، در این قبیل آبخوان‌ها خروج ثقلی آب می‌تواند با توجه به نیاز تنظیم شود.

دکتر غلامحسین کرمی، دانشیار دانشکده علوم زمین دانشگاه صنعتی شاهرود و مجری طرح احداث این آبخوان در خصوص مراحل کار و مشخصات فنی این طرح گفت: برای انجام این کار ابتدا مکانیابی محل مناسب اجرای طرح مساله مهمی بود که با توجه به این که ورودی اصلی این طرح از بارش است در محلی انتخاب شد که کیفیت روان‌آب‌های سطحی وجود داشت و به لحاظ زمین‌شناسی واحدهای سنگی مخرب کیفیت آب نبود. بسترسازی محل اجرای طرح از دیگر نکات قابل توجه است که در این کار رعایت شده است. همچنین در محل پیشنهادی در پردیس معدن آموزشی، با توجه به شرایط محلی یک دیواره آب بند نیز احداث شد.

وی افزود: در ادامه برای جذب حداکثری بارش در محل آبخوان و نیز استفاده مناسب از آب آبخوان از فیلترهای تغذیه‌ای مناسب استفاده شد و با توجه به استفاده از آب آن به عنوان شرب، شرایط صافی طوری طراحی شده است که تا به کف آبخوان منتقل و به وسیله لوله‌ای به بیرون منتقل شود. البته در مناطقی که فقط از آب باران استفاده می‌شود، این فیلترها باید وسعت کافی داشته باشند و به طریق مناسبی آب را به بخش‌های عمقی آبخوان منتقل کنند که مقدار تلفات آب به وسیله تبخیر به حداقل برسد. همچنین برای مانیتورینگ تغییرات سطح آب در آبخوان دو پبزومتر با قطر حدود ۵ سانتیمتر نصب شده است و برای بهره‌برداری از آب آبخوان یک مخزن مناسب کاملاً ایزوله در پایین دست آبخوان احداث شده است تا در هنگام بهره‌برداری از آب، خسارتی به آبخوان وارد نشود.

بر اساس اعلام روابط عمومی وزارت علوم، برای اجرای این طرح مبلغ ۶۰۰ میلیون ریال در قالب طرح پژوهشی تحقیقاتی توسط دانشگاه صنعتی شاهرود هزینه شده است. موقعیت محل اجرای طرح در پردیس معدن آموزشی دانشگاه صنعتی شاهرود واقع در ۲۷ کیلومتری غرب شهر شاهرود است.

انتهای پیام