"کوچه نِشینی"

شاید اگر بتوانیم چند نسل به عقب برگردیم و در کوچه پس‌کوچه‌های شهر قدم بزنیم، می‌توانستیم افرادی را ببینیم که در پیاده‌رو و جلوی حیاط خانه‌شان نشسته‌اند. هر یک به منظوری. گروهی یا انفرادی. عده‌ای فقط نظاره‌گر عابرانند و در حال هواخوری. عده‌ای مراقب فرزندانشان هستند که در کوچه بازی می‌کنند. بعضی‌ها هم به بهانه گفت و گو با همسایه‌ و هم محله‌ای‌ها. امروزه اما این شکل از فرهنگ شهرنشینی کمرنگ شده و شاید دیگر فقط بتوان در شهرهای کوچک و یا در مناطق حاشیه‌ای‌تر شهر این سبک از زندگی شهری را دید. رسم و فرهنگی که ریشه در دوستی و یکدلی و یکی دانستن همسایگان و اهالی یک کوچه با هم دارد.