تزریق شادی به تلویزیون
-
کاهش سریال‌های طنز در تلویزیون
صداوسیما می‌خواهد کسی را نرنجاند!
یک منتقد سینما و تلویزیون با بیان اینکه جای خالی طنز در تلویزیون معضل اصلی نیست، اضافه کرد: معضل این است که کمبود سریال‌های نمایشی با کیفیت در صداوسیما حس می‌شود. صداوسیما گرفتار سهل‌انگاری، سطحی‌نگری در کنار یک بوروکراسی سنگین اداری و نظارتی شده است.
-
می‌ترسند به‌سمت طنز بروند!
تهیه‌کننده سریال‌های «خانه به دوش» و «بزنگاه» می‌گوید که جای طنز در سریال‌های تلویزیونی خالی است و این مساله به کمبود نویسنده، بازیگر و کارگردان طنز بستگی دارد.
-
سراغ چهره‌ها و سوژه‌های جدید طنز برویم
یک استاد ارتباطات و مطالعات رسانه معتقد است که طنز در ایران از برنامه‌ریزی اصلی خود دور شده و باید برنامه‌ریزی کوتاه مدت، میان‌مدت و بلندمدت داشته باشیم و زمینه را برای رشد طنز فراهم کنیم.
-
کاری کنیم مردم به سریالمان بخندند نه خودمان!
نویسنده سریال‌های «دنیای شیرین دریا» و «تولدی دیگر» معتقد است که اگر با این وضعیت کار کمدی تولید کنیم مردم نه تنها به سریالمان نمی‌خندند بلکه به ما می‌خندند و می‌گویند از درد مملکت و مردم خبر نداری؛ مگر اینکه کمدی سیاسی و جنسی کار کنیم که آن‌هم ممنوع است.
-
شوخی‌های بی‌مزه‌ای که مردم را نمی‌خنداند
تهیه‌کننده سریال «پس از باران» با تایید این مساله که سریال‌های تلویزیون به سمت غم و اندوه رفته‌اند، می‌گوید که ما اجازه شوخی با بسیاری از مسائل اجتماعی، سیاسی و مشاغل را نداریم؛ بنابراین سریال‌های ما به یکسری شوخی‌های بی‌مزه تبدیل می‌شود که ممکن است مردم هم به آن نخندند.
-
برای تزریق شادی به تلویزیون
طنزهای قبلی دیگر جواب نمی‌دهد
کارگردان سریال «هوش سیاه» با اشاره به اینکه محتوای سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی به سمت غم و اندوه رفته، معتقد است که باید درباره تخلیه روانی مردم در دستگاه‌ها و سازمان‌ها و همچنین سازمان صداوسیما فکری اندیشیده شود تا مردم با آرامش خاطر فردای خود را شروع کنند.
-
کامبیز دیرباز: سیاست تلویزیون، غم نیست
کامبیز دیرباز در حالی از احتمال حضور دوباره‌اش در تئاتر خبر می‌دهد که معتقد است سیاست تلویزیون، غم نیست.
-
راه بازگشت سریال‌های کمدی به تلویزیون چیست؟
تهیه‌کننده سریال‌های «پاورچین» و «شب‌های برره» تنها راه بازگشت سریال‌های کمدی به تلویزیون را بها دادن به برنامه‌سازانی دانست که هنوز به طور کامل جذب سینما نشده‌اند. همچنین فرصت دادن به نویسنده‌ها، گروه‌ها و چهره‌های جوان و جدیدی که بتوانند در بلندمدت جایگزین برنامه‌سازان قبلی شوند.
-
چرا آغوش تلویزیون به روی غم باز است؟
یک منتقد سینما و تلویزیون با بیان اینکه برنامه‌سازان در تولید محتوای غمناک تبحر به دست آورده‌اند، اظهار کرد: موضوعاتی با محتوای غم‌انگیز کمتر به سمت نقد مستقیم، انتقاد از مسوولان و نقد شرایط موجود پیش می‌رود؛ بنابراین مدیران تلویزیون از این گرایش در محتوا بیشتر استقبال می‌کنند.
-
تزریق شادی به تلویزیون
با طنز می‌خواهند از غم مرخصی بگیرند!
کارگردان سریال‌های «آنام» و «کیمیا» معتقد است که ذائقه مردم ریشه‌های اجتماعی و فرهنگی دارد و در این سال‌ها ذائقه مخاطبان همه نوع آزمونی را پس داده و طبیعتا کارهای طنز را بیشتر دوست دارند تا بتوانند از غم خود مرخصی بگیرند و لحظاتی شاد و مفرح داشته باشند.
-
چرا تلویزیون دیگر مردم را نمی‌خنداند؟!
در حالی که تحقیقات اخیر از افزایش احساسات ناخوشایند در افرادی که به تماشای تلویزیون می‌نشینند، خبر می‌دهد و اینگونه عنوان می‌شود که این حس ناخوشایند حتی با دنبال کردن برنامه‌های مثبت تلویزیون نیز در افراد ایجاد می‌شود، صداوسیمای ما حتی در مناسبت‌هایی همانند ماه رمضان که با عنوان «ماه مبارک» و «جشن رمضان» از آن یاد می‌شود، بعضا برنامه‌هایی را پخش می‌کند که نه تنها کمکی به شاد کردن بینندگان نمی‌کند، بلکه باعث ایجاد حس منفی نیز می‌شود.