حمام‌های قدیمی
-
نگاهی بر معماری کهن ایران زمین/۲
حیات حمام‌های عمومی و پیوستگی اجتماعی
حمام‌های عمومی با ساختار منحصر بفرد معماریِ خود، علاوه بر مکانی برای شست‌وشو و پاکیزگی بدن، جایی برای حضور همه افراد با جایگاه‌های اجتماعی و فرهنگی بودند. این حمام‌ها که بسیاری از آن‌ها تخریب و یا متروکه‌شده و یا تغییر کاربری داده‌اند، در فرهنگ و ادبیات این مرزوبوم تأثیرات فراوانی داشته و در اصفهانِ دورۀ صفوی بیش از هرزمان دیگری ساخته شدند.
-
نگاهی بر معماری کهن ایران زمین/۱
حمام‌های عمومی اصفهان در گذرگاه زمان
یک پژوهشگر معماری ایرانی با بیان اینکه عصر شکوفایی ایجاد حمام‌ها را باید دوره صفویه نامید، گفت: در این دوره فقط در اصفهان بیش از ۲۷۰ حمام ساخته شد که هنوز برخی از آن‌ها مانند حمام شاه، حمام شاهزاده‌ها، حمام خسروآغا، حمام علیقلی آغا، حمام وزیر، حمام قاضی، حمام جارچی‌باشی، حمام شیخ بهایی، حمام دردشت، حمام درب امام، حمام جلفا و حمام پنجشنبه دین در این شهر به‌جای مانده و بسیاری نیز تخریب شده‌اند.
-
خرافه‌ها چگونه از حمام کلیمیانِ تهران سر درآوردند؟
«تهران» آخرین پایتخت این سرای همواره در تلاطم، پیشینۀ اجتماعیِ پُر رمز و رازی دارد و پایگاه بسیاری از وقایع جالب در ایران محسوب می‌شود. یکی از نقاط رازآلود این شهر را بافت «عودلاجان» می‌توان دانست؛ چراکه این منطقه به‌دلیل قرارگیری در موقعیت‌های مختلف تاریخی، دستخوش جریان‌های گوناگون شده است. از آن‌جایی که بخش زیادی از کلیمیان در این محلّه زندگی می‌کردند، جذابیّت‌های این مذهب توجه بسیاری از مردم را همواره به خود جذب می‌کند. یکی از همین جذابیت‌ها، ماجرای «دعاگیری و دعانویسی» در حمام کلیمیان است که بر پایۀ مشاهدات نادرست، تا سال‌ها به باورهای اشتباهی در میان افراد منجر شد.