سیاست خارجی متوازن

برای دسترسی به اخبار قدیمی‌تر، در منوی مربوطه سال و ماه را محدود کنید.
  • سیاست خارجی متوازن بر روی ریل

    /۲ سال پس از انتخاب رئیسی/

    سیاست خارجی متوازن بر روی ریل

    سیاست خارجی متوازن مبتنی بر داشتن روابط با کشورهای مختلف با تمرکز بر گسترش تعاملات با کشورهای همسایه و پیرامونی ومحدود نکردن سیاست خارجی کشور به موضوع برجام یکی از شعارهای اصلی انتخاباتی سید ابراهیم رئیسی در جریان انتخابات خرداد ماه ۱۴۰۰ بود؛ شعاری که به اذعان حتی برخی از منتقدین دولت نیز، دولت سیزدهم طی دو سال گذشته تاکنون در اجرای آن در برخی حوزه‌ها به موفقیت‌هایی رسیده است.

  • نقاط قوت و ضعف سیاست خارجی دولت سیزدهم

    از سوی ۱۵ کارشناس مسائل بین‌الملل بررسی شد

    نقاط قوت و ضعف سیاست خارجی دولت سیزدهم

    دیپلماسی پویا، سیاست خارجی متوازن، تعامل هوشمند و گسترش همکاری‌ها با همسایگان، پیشبرد سیاست‌های منطقه‌ای، گره نزدن معیشت مردم و اقتصاد کشور به مذاکرات احیای برجام، افزایش نقش تجارت خارجی در سیاست خارجی کشور با تکیه بر دیپلماسی اقتصادی و...از محورهای اعلامی از سوی دولت سیزدهم در عرصه سیاست خارجی بوده است و اکنون سوال این است که دولت در پیشبرد هر از یک این رویکردها چگونه عمل کرده است؟

  • آفریقا؛ قاره‌ای ناشناخته و غیرجذاب برای دیپلماسی اقتصادی ایران

    آفریقا؛ قاره‌ای ناشناخته و غیرجذاب برای دیپلماسی اقتصادی ایران

     در سال های اخیر با توجه به فرصت‌های موجود در قاره آفریقا برای سرمایه گذاری، شاهد افزایش رقابت قدرت های جهانی و حتی کشورهای در حال توسعه برای حضور فعال تر در قاره آفریقا هستیم چنان که کشوری همچون چین با آگاهی از ظرفیت موجود در آفریقا تلاش کرده که «ابتکار یک کمربند- یک راه» را به قاره آفریقا نیز بسط داده است و یا حتی برخی از کشورهای عربی منطقه اقدام به انعقاد قراردادهای راهبردی با برخی از کشورهای این قاره کرده اند.

  • "آمریکای لاتین" و الزامات پایان بخشیدن به یک غفلت چندین ساله

    "آمریکای لاتین" و الزامات پایان بخشیدن به یک غفلت چندین ساله

    علی‌رغم وجود امکانات وسیع برای افزایش چشمگیر سطح همکاری‌های اقتصادی ایران با کشورهای آمریکای لاتین، این ضرورت همواره در دولت‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به درجات متفاوت مورد غفلت واقع شده است و اکنون باید دید که دولت سیزدهم در عمل و نه در شعار به این غفلت خاتمه می‌دهد و یا این که مسیر گذشته کم و بیش ادامه پیدا می‌کند؟