رضا مهدوی درگفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، در خصوص وضعیت آموزش و فراگیری نگارگری در جامعه اظهار کرد: آموزش هنر در جامعه خیلی مظلوم است و آموزشگاه‌ها در انزوا قرار دارند، به‌گونه‌ای که هیچ یارانه‌ای برای آموزش هنر از جانب دولت پرداخت نمی‌شود تا آموزشگاه‌ها رونق بگیرند.

وی ادامه داد: آموزش هنر در مکان‌های نامناسبی صورت می‌گیرد که اصلا در شان هنر نیست و هنرمندان نیز بضاعت کافی برای تجهیز اماکن موجود ندارند.

این استاد نگارگری با اشاره به این‌که بر آموزش هنر نظارتی نمی‌شود، تصریح کرد: اگر در آموزشگاهی یک شاخه از هنر تدریس می‌شود، استاندارد، اسلوب و روش به‌کارگیری آن مشخص نیست؛ یعنی به‌راحتی افراد مجوز آموزشگاه می‌گیرند و تدریس می‌کنند. البته نظر من این نیست که افراد حتما تحصیل‌کرده هنر باشند اما حداقل باید سازمان‌هایی مانند ارشاد که متولی این امور هستند، برای نظارت و کنترل باشند تا مشخص شود کسانی که مجوز می‌گیرند چه‌چیز و چطور آموزش می‌دهند.

مهدوی خاطرنشان کرد: اگر به کل هنر در جامعه بها داده شود، مسلما وضعیت نگارگری هم بهتر می‌شود؛ البته در این چند سال اخیر که این رشته وارد دبیرستان‌ها شده، خانواده‌ها قدری با این هنر آشنا شدند اما این هنوز کافی نیست و به نظر من این آموزش‌ها باید از مقطع پیش‌دبستانی با معلم‌های متخصص شروع شود، چراکه هنر فقط زیبا کردن زندگی نیست بلکه خلاقیت فرزندان را افزایش می‌دهد و انسان‌هایی را تربیت می‌کند که می‌توانند نگاه متفاوتی به زندگی داشته باشند.

وی افزود: در دنیا، بیشترین ساعات تدریس در مدارس، آموزش هنر است ولی متاسفانه در ایران چنین نیست، در نتیجه وقتی بچه‌ها وارد جامعه می‌شوند، هیچ درکی از هنر ندارند و هیچ زمان حاضر نیستند که پولشان را خرج خرید یک اثر هنری کنند تا چرخه اقتصاد هنر به جریان درآید.

این استاد نگارگری با بیان این‌که یکی از بزرگترین سرمایه‌گذاری‌ها در دنیا، سرمایه‌گذاری هنری است، اضافه کرد: خانواده‌ها آثار هنری را می‌خرند تا ارزش افزوده آن به مرور زمان به نفعشان باشد. چنین افرادی اگر هنرمند نیستند، هنرجو هستند و هنر را درک می‌کنند.

مهدوی عنوان کرد: هنرمندان نگارگر چون همدیگر را درک می‌کنند، یکدیگر را همراهی هم می‌کنند، البته ممکن است یک‌سری اختلاف‌سلیقه‌هایی در سبک‌هایشان وجود داشته باشد ولی در کل اگر راهی برای ارتقای هنرمندان وجود داشته باشد، مسلما آن‌ها می‌توانند در قالب اتحادیه و تشکل‌هایی با یکدیگر انسجام پیدا کنند و همدل شوند ولی وقتی هیچ حمایت خاصی در این زمینه انجام نمی‌شود، آن‌ها به‌دنبال تشکیل یک انجمن ساده هم نمی‌روند و انجمن‌های موجود مانند انجمن‌های هنر تجسمی در مشهد هم حالت فرمایشی دارند و فعالیت بارزی ندارند.

وی با تاکید بر این‌که همراهی و حمایت مسئولان از رشته نگارگری صفر است، گفت: این درد تمام هنرمندان ماست و وقتی خانواده‌ها می‌بینند که در جامعه به هنر بها داده نمی‌شود، کسی هم رغبتی ندارد که فرزندش را دنبال تحصیل هنر بفرستد ولی ما با همه سختی فراوان این هنر را ادامه دادیم و دولت هم هیچ حمایتی از ما انجام نداده است.

این استاد نگارگری افزود: اول خود هنر باید مورد توجه قرارگیرد، بعد از آن اهمیت موضوع آشکار می‌شود. وقتی ما موضوع ادبی را کار می‌کنیم درحالی که جامعه با ادبیات، غریب است، این موضوع ادبی نمی‌تواند موفق باشد.

مهدوی تصریح کرد: زیبایی هنر را باید به‌گونه‌ای معرفی کرد که همه بتوانند اول به خود هویت هنر علاقه و رغبت نشان دهند تا پس از آن بتوانیم از روزنه‌هایی که مسائل مختلف در هنر باز می‌کند، استفاده کنیم.

وی اظهار کرد: ما مشکل خاصی با نوآوری‌ها در هنر نداریم چون از طریق فضای مجازی توانسته ایم کار خودمان را معرفی کنیم و هنرمان را به افراد مختلف نشان دهیم، ضمن این‌که با منابع مختلف از طریق فضای مجازی نیز آشنا شدیم‌.

مهدوی خاطرنشان کرد: بیشتر فعالیت من در زمینه فیگورسازی است ولی طراحی صنعتی و نقاشی گل‌ومرغ هم کار می‌کنم و به‌واسطه کسب درآمد، سفارش‌هایی برای نقاشی‌های دیواری داخل فضاهای خصوصی هم انجام می‌دهم، درصورتی‌که اگر حمایت شود، ترجیح می‌دهم بیشتر اثر هنری خلق کنم.

وی عنوان کرد: مکتب هنر رضوان، تنها مکانی است که در زمینه هنرهای سنتی به‌خصوص نگارگری و تذهیب خوب کار می‌کند و دوره‌هایی را نیز برگزار کرده و افراد را بورسیه می‌کند تا کسانی که در مکان‌های دور هستند و دسترسی به استاد ندارند، با هزینه آستان‌قدس هر ماه، یک‌بار برای آموزش به مشهد بیایند و این تنها نقطه‌ای است که در ایران دیده‌ام و هیچ جای‌دیگر با چنین امری برخورد نداشته‌ام.

انتهای پیام