به گزارش ایسنا، محمدمهدی طهرانچی در نخستین کنگره علم و قرآن که در دانشگاه تهران برگزار شد، اظهار کرد: علم و دین موضوع بسیار مهمی است؛ اما آنچه در جهان غرب به عنوان علم و دین مطرح می‌شود، معمولا بر مبنای مسیحیت است. قرآن کتابی است که ۱۷ سال پس از نزول به کتابت درآمد. ویژگی قرآن این است که پس از ۲ قرن کتابی نوشته نشد، مگر آنکه زبانش، زبان قرآن بود.

وی افزود: قرآن در جوامع علمی مهجور است و آنچنان که باید و شاید به قرآن رویکرد نداریم. البته این جلسه فرصتی است که در مورد قرآن و پدیده‌های طبیعی صحبت کنیم. قصد دارم این سوال را مطرح کنم که آیا دسته‌بندی علوم به علوم پایه و طبیعی، علوم انسانی و اجتماعی از نظر قرآن هم مورد تایید است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: خداوند عالم است، پس غالب است و در همه زوایای عالم احاطه دارد. قرآن کتاب هدایت است. در قرآن خطاب به حضرت موسی آمده؛ این که تصور می‌شود علم تفسیری بر کل اشیاست، دقیق نیست. بلکه در همه خلقت برای انسان معلمی وجود دارد. نکات و ظرایفی وجود دارد که می‌تواند مسیر انسان را نشان دهد. به همین دلیل، جداسازی علوم انسانی و علوم طبیعی مشکل‌ساز است. خدا می‌فرماید ای موسی این کتاب را به قوت بگیر و به قوم خود بگو این موعظه‌ها را دریابند.

رئیس دانشگاه آزاد گفت: از این دست موعظه‌ها در قرآن زیاد وجود دارد. خدا می‌فرماید در زمین حرکت کنید و ببینید خلقت چگونه شکل گرفته است. این آیه خطاب به زیست‌شناسان، فیزیک‌دانان و دانشمندان است. خدا می‌گوید سیر خلقت را از لحظه شکلگیری ببین و موعظه اینجاست. قرآن در مثال‌هایش هم بین پدیده‌های طبیعی و موعظه ارتباط برقرار می‌کند.

وی تصریح کرد: پدیده‌شناسی طبیعی در قرآن وجود دارد. خدا به کسانی که تورات را حمل می‌کنند، می‌گوید کمثل الحمار. خداوند می‌فرماید دانشمندان باید با هم سخن بگویند و یکپارچگی داشته باشند. آنچه که مهم است این است که بین دسته‌بندی‌هایی که ما قائل شده‌ایم می‌تواند رد و بدل‌هایی صورت بگیرد.

طهرانچی تاکید کرد: جامعه‌شناسی حیات در آیات قرآن مطرح شده است. غرب از این تبادل غفلت داشته و اکنون با علوم بین‌رشته‌ای قصد دارد، دوباره پیوند برقرار کند. در سخن گفتن مورچه و هد هد در قرآن نشانه‌های شعور دیده می‌شود. هد هد دریافت اجتماعی دارد و قرآن این را برای ما بیان می‌کند.

انتهای پیام