به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، تیمی از دانشگاه بوفالو ژنی را شناسایی کردهاند که پیری را کنترل میکند. ژنی که تقسیم شدن سلولها را متوقف میکند و موجب بروز نشانههای پیر شدن است.
محققان متوجه شدند که چقدر این اثر میتواند به آسانی در میان سلولهای همسایه گسترش یابد. این امر باعث میشود که این ژن، یک هدف حیاتی برای کارهای آینده در زمینه توسعه درمانهای ضد پیری و سرطان باشد.
سلولهای زنده یک محدودیت طبیعی در تعداد دفعات تقسیم شدن دارند، سپس تقسیم شدنشان متوقف میشود و تبدیل به سلولهای پیر میشوند.
مشکل این است که با گذشت زمان، این سلولهای پیر در بدن جمع میشوند و در نهایت به نشانههای جسمانی مرتبط با پیری، مانند افزایش خطر ابتلا به دیابت، بیماریهای قلبی، آرتروز و آب مروارید منجر میشوند.
از سوی دیگر، توقف کامل پیری میتواند منجر به سرطان شود، زیرا سلولها به طور غیرقابل کنترل تقسیم میشوند.
دانشمندان با درک این مکانیزم، در حال توسعه راههایی برای اصلاح این سلولهای پیر، از جمله یک کلاس جدید از داروهای شناخته شده به عنوان سنولیتیک(senolytics) هستند. این داروها در آزمایشات طول عمر موشها را به میزان چشمگیر 35 درصد افزایش دادند، ضمن اینکه موجب حفظ سلامتی آنها به مدت طولانیتر شدند.
تیم بوفالو برای مطالعه جدید، کاتالوگی از تمام ژنهای مربوط به پیری، به ویژه ژنهای مرتبط با چربی را فهرست کرد. از طریق چند آزمایش، یک ژن به طور خاص شناسایی شد که همین CD36 بود.
به نظر می رسد که فعالیت این ژن در سلولهای پیر به شدت افزایش مییابد، بنابراین محققان در پی بررسی ارتباط این پدیده با پیری هستند.
با افزودن CD36 به سلولهای سالم جوان، محققان توانستند تقسیم آنها را بسیار زودتر از حد معمول متوقف کنند.
جالب توجه است که حتی زمانی که تنها 10 تا 15 درصد از سلولها در معرض CD36 قرار گرفتند، اثر آن به سرعت به تقریبا هر سلول دیگر در ظرف پتری گسترش پیدا کرد.
نکته نگرانکنندهتر این بود که حتی زمانی که سلولهای سالخورده پاک شدند، در محیط رشد مشابه، اثر ژن هنوز مانده بود و به سلولهای جدید نیز منتقل میشد.
آتلیلا گکومن، یکی از نویسندگان این مقاله میگوید: آنچه ما متوجه شدیم بسیار شگفت آور بود. پیری یک فرایند بسیار پیچیده است و ما انتظار نداریم تغییر بیان یک ژن باعث ایجاد آن شود یا تاثیر مشابهی را در سلولهای اطراف ایجاد کند.
سرعت بخشیدن به فرآیند پیری دقیقا مخالف آن چیزی است که مردم از این نوع تحقیقات انتظار دارند، اما محققان میگویند که مهم است تأیید کنند که نقش ژن CD36 زیاد است، بنابراین کارهای آینده میتواند آن را هدف قرار دهد تا آسیبش را از بین ببرد.
عمر گکومن، نویسنده اصلی این مطالعه میگوید: تحقیقات ما، CD36 را به عنوان یک نامزد برای مطالعات بیشتر شناسایی کرده است. هنوز چیزهای زیادی در مورد پیری وجود دارد که ما در مورد آنها نمیدانیم.
وی افزود: به نظر میرسد این ژن پیامدهایی برای پیری و سرطان دارد، بنابراین شناخت کامل آن بسیار مهم است.
این تحقیق در مجله Molecular Omics منتشر شده است.
انتهای پیام
نظرات