به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، ناسا به لطف یک ارتقای فناورانه کلیدی برای اولین بار از ماه مارس تاکنون با کاوشگر "وویجر ۲" تماس گرفت. ناسا اعلام کرده است که در تاریخ ۲۹ اکتبر با استفاده از "بشقاب ایستگاه فضای عمیق ۴۳"(DSS۴۳) که اخیراً در کانبرای استرالیا به روز شده، دستوراتی را به این کاوشگر ارسال کرده است.

این ارتقا بخشی از آزمایش یک سخت افزار جدید و شامل یک فرستنده رادیویی بود که ۴۷ سال بود تعویض نشده بود، یعنی حتی قبل از پرتاب "وویجر ۲".

تیم مأموریت در ماه‌های گذشته به روزرسانی وضعیت و داده‌های علمی را از "وویجر ۲" دریافت کرد، اما نمی‌توانست با آن تماس بگیرد.

"بشقاب ایستگاه فضای عمیق ۴۳"(DSS۴۳) بخشی از یک شبکه فضای عمیق است که تماس با تمام فضاپیماهای فراتر از ماه را تا زمانی که یک خط دید به زمین وجود داشته باشد، تضمین می‌کند. این بشقاب تنها بشقابی است که می‌تواند با "ویجر ۲" ارتباط برقرار کند.

این کاوشگر آنقدر دور است(در فاصله ۱۱.۶ میلیارد مایلی از زمین) که آنتن‌های واقع در نیم کره شمالی زمین نمی‌توانند با آن تماس بگیرند و "DSS۴۳" تنها بشقاب در نیم کره جنوبی است که به اندازه کافی برای ارسال دستورات به "وویجر ۲" قدرتمند است.

هنگامی که این بشقاب در فوریه ۲۰۲۱ به طور رسمی دوباره آنلاین شود، این ارتقاها برای موارد مهم‌تر از "وویجر ۲" بسیار مهم خواهد بود. ناسا انتظار دارد مریخ نورد "استقامت"(Perseverance) در ۱۸ فوریه ۲۰۲۱ روی سطح مریخ فرود آید و "DSS۴۳" می‌تواند نقشی اساسی در این ماموریت داشته باشد. همچنین ممکن است برای ماموریت‌های آینده ماه و در نهایت سفرهای خدمه به مریخ نیز حیاتی باشد.

"وویجر ۲" یک کاوشگر فضایی بی‌سرنشین میان‌سیاره‌ای است که در تاریخ ۲۰ اوت ۱۹۷۷ در قالب برنامه "وویجر" برای مطالعه سیاره‌های خارجی منظومه شمسی و همچنین فضای میان‌سیاره‌ای توسط ناسا به فضا پرتاب شده ‌است. این کاوشگر ۷۲۲ کیلوگرمی تاکنون بیش از ۴۳ سال است که در مأموریت بوده و همچنان به ارسال پیام ادامه می‌دهد.

اگرچه "وویجر ۲" شانزده روز پیش از "وویجر ۱" به فضا پرتاب شد، اما به دلیل داشتن مسیر متفاوت (که در نهایت پرواز از کنار اورانوس و نپتون را ممکن می‌ساخت) توسط همتای خود "وویجر ۱" پشت سر گذاشته شد. "وویجر ۲" به ‌همراه "وویجر ۱" و "پایونیر ۱۰" و "پایونیر ۱۱" از دورترین ساخته‌های دست بشر در فضا محسوب می‌شود.

ماموریت "وویجر" بررسی و مکان‌یابی مرزهای منظومه شمسی شامل کمربند کوئیپر، هلیوسفر و فضای میان‌ستاره‌ای است. این فضاپیما نخستین فضاناوی بود که از سیاره‌های غول یخی؛ اورانوس و نپتون، دیدار کناری کرد. "وویجر ۲" در ۲۹ ژوئن ۱۹۷۹ به برجیس رسید و نیز در ۲۶ اوت ۱۹۸۱ از کنار کیوان و در ۲۶ ژانویه ۱۹۸۶ از کنار اورانوس گذر کرد.

انتهای پیام