روایتی از آداب‌ تعلیم نورچشمی در ایران قدیم

«هنگامی که با میرزا مصطفی‌خان پسر سوگلی مرحوم وزیر همدرس بودم معلمی داشتیم حاجی ملاهادی نام طالقانی که مواظبت تام در تحصیلات پسر وزیر داشت و هروقت خطایی از او سرمی‌زد و یا درسش را روان نمی‌کرد برای تنبیه او این بنده را به چوب می‌بست و اذیت می‌کرد. هرقدر شکایت پیش پدر می‌بردم و جای چوبها را ارایه می‌دادم مرا بدین شعر ساکت می‌نمود: تمتعی که من از عمر در جهان بردم ‌همان جفای پدر بود و سیلی استاد».

۳۰ مرداد ۹۶ - ۱۴:۴۱