/ویترین‌های سنگی/

خنیاگر کوچه‌ها

آقا نزن، اوی عمو باتوام. یک لحظه صدا دهل و سورنا قطع می‌شود." سی چی نزنم؟" مردم خوابند، "خب بیدارشید چه وقته خوابه!" محکم‌تر بر دهل می‌نوازد و صدای سورنا قوی‌تر به گوش می‌رسد. شیشه‌ها می‌لرزد چند دقیقه‌ای در محوطه آپارتمانی می‌نوازد ناخودآگاه آدم به یاد مردان چوقاپوش و چوب بازی و عروسی می‌افتد. اما حسن آقا نه چوقا پوشیده، نه شلوار دبیت و نه کلاه نمدی دارد. فقط به مچ دستش یک دستمال بسته که با حرکتی که به دستش برای سورنا زدن می‌دهد تکانی می‌خورد، یک حرکت موزون که ناخودآگاه تصویری از زنان رنگارنگ پوش و مردان بختیاری و کرد در جشن و شادمانی در ذهن تداعی می‌کند.

۲۵ مهر ۹۵ - ۱۰:۱۲